Ντράζα Μιχαήλοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 19:
Οι Τσέτνικ του Kόστα Πέστανατς, που υπήρχαν ήδη πριν από την εισβολή, δεν συμμερίστηκαν την επιθυμία του Μιχαήλοβιτς για αντίσταση.<ref>Roberts 1973, p. 21.</ref> Προκειμένου να διακρίνει τους Τσέτνικ του από άλλες ομάδες που αυτοαποκαλούνταν έτσι, ο Μιχαήλοβιτς και οι οπαδοί του αυτοταυτοποιήθηκαν ως το "κίνημα της Ράβνα Γκόρα"<ref> Roberts 1973, p. 21.</ref>. Ο δηλωμένος στόχος του κινήματος της Ράβνα Γκόρα ήταν η απελευθέρωση της χώρας από τους κατοχικούς στρατούς της Γερμανίας, της Ιταλίας και τους [[Ούστασε]] και του [[Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας|Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας]] (ΣερβοΚροατικά: ''Nezavisna Država Hrvatska'', NDH).<ref>Roberts 1973, pp. 21–22.</ref>
 
Ο Μιχαήλοβιτς πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 1941 ενοποιώντας τα διάσπαρτα υπολείμματα του VKJ και βρίσκοντας νέους νεοσύλλεκτους. Τον Αύγουστο ίδρυσε ένα πολιτικό συμβουλευτικό όργανο, την Κεντρική Εθνική Επιτροπή, αποτελούμενη από Σέρβους πολιτικούς ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων μερικών με έντονα εθνικιστικές απόψεις όπως οι Ντράγκισα Βάσιτς και Στέβαν Μόλιεβιτς<ref>Roberts 1973, pp. 21–22.</ref>. Στις 19 Ιουνίου ένας μυστικός αγγελιοφόρος των Τσέτνικ έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, από όπου βασιλόφρονες Γιουγκοσλάβοι ανέφεραν ότι ο Μιχαήλοβιτς φαινόταν να οργανώνει ένα κίνημα αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα<ref>ΆξοναRobertsRoberts 1973, p. 22.</ref>. Ο Μιχαήλοβιτς δημιούργησε για πρώτη φορά ραδιοφωνική επαφή με τους Βρετανούς τον Σεπτέμβριο του 1941, όταν ο ραδιοερασιτέχνης του έβγαλε ένα πλοίο στη Μεσόγειο. Στις 13 Σεπτεμβρίου το πρώτο ραδιοφωνικό μήνυμα του Μιχαήλοβιτς προς την εξόριστη κυβέρνηση του [[Πέτρος Β΄ της Γιουγκοσλαβίας|Βασιλιά Πέτρου]] ανακοίνωσε ότι οργάνωνε τα απομεινάρια του VKJ για να πολεμήσει τις δυνάμεις του Άξονα<ref>Roberts 1973, p. 22.</ref>.
 
Ο Μιχαήλοβιτς έλαβε επίσης βοήθεια από αξιωματικούς σε άλλες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας, όπως ο Σλοβένος αξιωματικός Ρούντολφ Πέρινεκ, που του έδωσε αναφορές για την κατάσταση στο Μαυροβούνιο. Ο Μιχαήλοβιτς τον έστειλε πίσω στο Μαυροβούνιο με γραπτή εξουσιοδότηση για τη διοργάνωση μονάδων εκεί με την προφορική έγκριση αξιωματικών όπως οι Τζόρτζιγε Λάσιτς, Πάβλε Τζούρισιτς, Ντιμίτριε Λιόσιτς και [[Κόστα Μουσίνσκι]]. Ο Μιχαήλοβιτς έδωσε απλώς αόριστες και αντιφατικές εντολές στον Πέρινεκ, αναφέροντας την ανάγκη να περιορίσει τις πολιτικές συγκρούσεις και να "απομακρύνουν τους εχθρούς"<ref>Pavlowitch 2007, p. 79.</ref>.