Δορυφορικό πιάτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
== Αρχή λειτουργίας ==
[[Αρχείο:Parabolic_antenna_types2.svg|μικρογραφία|Σχέδια των αρχών ανάκλασης που χρησιμοποιούνται σε παραβολικές κεραίες.]]
Η παραβολική μορφή του πιάτου ανακλά το σήμα που έρχεται από το δορυφόρο και το συγκεντρώνει στο [[Εστιακό σημείο της παραβολής|εστιακό σημείο της παραβολής]]. Στο εστιακό σημείο είναι τοποθετημένη μία [[Κεραία χοάνης|κεραία χοάνης]]. Η κεραία χοάνης βρίσκεται στο άκρο ενός [[κυματοδηγού]], ο οποίος παίρνει το σήμα από το σημείο εστίασης και το κατευθύνει σε έναν [[Προς τα κάτω μετατροπέα συχνότητας|προς τα κάτω μετατροπέα συχνότητας]] (Down Converter, δηλ. σε χαμηλότερες συχνότητες από τη συχνότητα λήψης) χαμηλού θορύβου, το [[LNB]]. Το LNB μετατρέπει τα σήματα από [[Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία|ηλεκτρομαγνητικά]] ή [[Ραδιοκύματα|ραδιοφωνικά κύματα]] σε ηλεκτρικά σήματα και μετατρέπει και τη συχνότητά τους από τις συχνότητες της [[ζώνης-C]] (C-band )και/ή [[Ζώνης-Ku|ζώνης-K<sub>u</sub>]] (K<sub>u-</sub>band) στην περιοχή συχνοτήτων της [[Ζώνης L|ζώνης-L]] (L -band). Τα πιάτα απευθείας δορυφορικής μετάδοσης χρησιμοποιούν ένα [[LNBF]], το οποίο ενσωματώνει την κεραία χοάνης με το LNB. (Το 2004 ανακοινώθηκε από το Πανεπιστήμιο του Waterloo μια νέα μορφή πανκατευθυντικής δορυφορικής κεραίας λήψης, η οποία δεν χρησιμοποιεί κατευθυντικό παραβολικό πιάτο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια κινητή πλατφόρμα, όπως ένα όχημα).
Το θεωρητικό κέρδος (κατευθυντικό κέρδος) ενός πιάτου συγκεκριμένων διαστάσεων, αυξάνεται καθώς αυξάνεται η συχνότητα. Το πραγματικό κέρδος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το φινίρισμα της επιφάνειας, την ακρίβεια του σχήματος, την προσαρμογή της χοάνης τροφοδοσίας (feedhorn) με τον κυματοδηγό. Μια τυπική τιμή κέρδους για ένα καταναλωτικό δορυφορικό πιάτο διαμέτρου 60 cm στα 11.75 GHz είναι 37,50 dB.
Γραμμή 57:
Δορυφορικά πιάτα από το πλέγμα καλωδίων για πρώτη φορά βγήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και ήταν αρχικά 3 μέτρα σε διάμετρο. Καθώς όμως η τεχνολογία του μπρόσθιου μέρους βελτιωνόταν και το επίπεδο θορύβου του Lnb έπεσε, το μέγεθος συρρικνώθηκε λίγα χρόνια αργότερα στα 2,4 μέτρα, και συνέχισε να μειώνεται και έπεσε στα 1,8 μέτρα από στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στα 1,2 μέτρα τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο συνέχισαν να χρησιμοποιούνται και μεγαλύτερα πιάτα. Τον Δεκέμβριο του 1988, ο δορυφόρος του Λουξεμβούργουάρχισε να εκπέμπει αναλογικά τηλεοπτικά σήματα στη ζώνη K<sub>u</sub> μπάντα για την Ευρωπαϊκή αγορά. Αυτό επέτρεψε μικρά πιάτα δια μέτρου 90cm να χρησιμοποιηθούν για πρώτη φορά αξιόπιστα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τέσσερις μεγάλες Αμερικανικές εταιρίες καλωδιακής τηλεόρασης ίδρυσαν την PrimeStar, μία εταιρεία άμεσης μετάδοσης χρησιμοποιώντας δορυφόρους μεσαίας ισχύος.
== Δείτε επίσης ==
| |||