Μακεδονικό Ζήτημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, ορισμένοι σλαβόφωνοι πληθυσμοί στην [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Ελληνική Μακεδονία]], προσχώρησαν ομαδικά στα αντάρτικα ένοπλα τμήματα του [[ΕΑΜ]]. Το [[ΕΑΜ]] μετά από πιέσεις των [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλάβων]] παρτιζάνων, δημιούργησε την οργάνωση [[Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας#Το ζήτημα των Σνοφιτών σλαβομακεδόνων|ΝΟΦ]] (Εθνικό απελευθερωτικό Μέτωπο-Ναρόντνο Οσλομπουντίλνο Φρόντ)), η οποία ήταν παρακλάδι του, με σκοπό μελλοντικά να γίνει αντικείμενο εθνικιστικών στόχων της [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]]. Κατά τη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφύλιου πόλεμου]] στην Ελλάδα, πολλές χιλιάδες Μακεδόνων (γηγενών και προσφύγων) αποχώρησαν προς την [[Γιουγκοσλαβία]],{{cref|β}} πολλοί από τους οποίους (οι πρώην κομιτατζήδες της [[Άντον Κάλτσεφ#Βουλγαρική Οχράνα|Οχράνα]]) βαρύνονταν με καταδίκες για συνεργασία με τους κατακτητές. Κατά την γενική αμνήστευση που εξέδωσε το ελληνικό κράτος στις αρχές του '80, προς τους πρώην πολίτες του Ελληνικού κράτους που εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους μετά τον εμφύλιο πόλεμο, αρκετοί δεν μπόρεσαν ούτε τότε να επιστρέψουν στην πατρογονική τους εστία, καθώς μια οδηγία της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης επισήμανε πως δικαίωμα επαναπατρισμού έχουν μόνο οι Έλληνες πρώην πολίτες του Ελληνικού κράτους και όχι οι μη Έλληνες στο γένος, πρώην πολίτες του Ελληνικού κράτους.
 
Αντίθετα, τα πράγματα στην [[Τιτοϊκή Γιουγκοσλαβία]] για τους Σλαβομακεδόνες, είναι εντελώς διαφορετικά. Μετά την τρομοκρατία και την πλήρη έλλειψη δικαιωμάτων για τους Σλαβομακεδόνες του Σερβικού Βασιλείου, ο [[Γιόσιπ Μπροζ Τίτο]], Πρόεδρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της οποίας τμήμα αποτελούσε η "Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας", αναγνώρισε πλήρως το "Μακεδονικό Έθνος", και ως εκ τούτου στη [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας]], συμπεριέλαβε ως ισότιμο ομόσπονδο κράτος μέλος, τη [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας]], με πρωτεύουσα τα [[Σκόπια]].
 
Πιο συγκεκριμένα, 7 μήνες προτού η Γιουγκοσλαβία ανακηρυχθεί "Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία" (31.1.1946), άρχισε να καλλιεργεί τη θεωρία ότι υπάρχει ξεχωριστή "μακεδονική εθνότητα" που ένα τμήμα της στενάζει, τάχα, υπό τον ελληνικό ζυγό. Η θεωρία διατυπώθηκε πρώτη φορά, ολοκληρωμένη στις 21.6.1945, με ένα άρθρο της "Μπόρμπα" (επισήμου οργάνου του Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας) με τίτλο "Η Μακεδονία του Αιγαίου". Η πρώτη ελληνική αντίδραση πραγματοποιήθηκε μέσω δημοσίευσης στην εφημερίδα "Ελευθερία" στις 4.7.1945, με τίτλο "Μακεδονία του Αιγαίου", από τον [[Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου|Θεοφύλακτο Φ. Παπακωνσταντίνου]], δημοσιογράφο και μετέπειτα αρχισυντάκτη της εφημερίδας. Έκτοτε έγραψε συνολικά άλλα 35 άρθρα κατά τις προσεχείς δεκαετίες σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, χωρίς όμως να βρει ανταπόκριση από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
 
Μετά την διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όλα τα πρώην ομόσπονδα κράτη που την αποτελούσαν άρχισαν ένα ένα να κηρύσσουν την ανεξαρτησία τους. Έτσι στις 6 Σεπτεμβρίου του 1991, κήρυξε την ανεξαρτησία της η «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυτό δημιούργησε ένταση μεταξύ των κρατών της Ελλάδας και της χώρας αυτής, γνωστό ως [[Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα]].
 
==Ο προσδιορισμός των σφαιρών επιρροής μετά το συνέδριο του Βερολίνου (1878)==