Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 27:
|θρησκεία = Καθολικός χριστιανός
}}
Ο '''Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας''' (Ισπανικά : ''Alfonso III de AragónAragon'', [[4 Νοεμβρίου]] [[1265]] - [[18 Ιουνίου]] [[1291]]) ήταν βασιλιάς της [[ΒασίλειοΚατάλογος μοναρχών της Αραγωνίας|Βασιλιάς της Αραγωνίας]], της [[Βασίλειο της Βαλένθια|Βαλένθια]] και κόμηςΒασιλιάς της Βαλένθιας]], [[Κομητεία της Βαρκελώνης|Κόμης της Βαρκελώνης]] ([[1285]] - [[1291]]). Απέσπασε τη Μαγιόρκα και την[[Κατάλογος Ίμπιζαβασιλέων απότης το βασίλειοΜαγιόρκας|Βασιλιάς της Μαγιόρκας]] το ([[1286]] και- κατέκτησε[[1291]]) τηΟ ΜινόρκαΑλφόνσος τοΓ΄ 1287.ήταν Ήτανμεγαλύτερος υιόςγιος του [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Γ']] βασιλιάΓ΄ της Αραγωνίας]] και της [[Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας|Κωνσταντίας Χοενστάουφεν]] διεκδικήτριας βασίλισσας τηςτου [[Βασίλειο της Σικελίας|Βασιλείου της Σικελίας]]. Επονομάζεται και ''ο ελευθερωτής'' της Μινόρκας.
 
==Εκστρατείες==
Ο '''Αλφόνσος Γ΄''' (''Alfonso III de Aragón'', [[4 Νοεμβρίου]] [[1265]] - [[18 Ιουνίου]] [[1291]]) ήταν βασιλιάς της [[Βασίλειο της Αραγωνίας|Αραγωνίας]], της [[Βασίλειο της Βαλένθια|Βαλένθια]] και κόμης της [[Κομητεία της Βαρκελώνης|Βαρκελώνης]] (1285-1291). Απέσπασε τη Μαγιόρκα και την Ίμπιζα από το βασίλειο της Μαγιόρκας το 1286 και κατέκτησε τη Μινόρκα το 1287. Ήταν υιός του [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Γ']] βασιλιά της Αραγωνίας και της [[Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας|Κωνσταντίας Χοενστάουφεν]] διεκδικήτριας βασίλισσας της [[Βασίλειο της Σικελίας|Σικελίας]]. Επονομάζεται και ''ο ελευθερωτής'' της Μινόρκας.
 
Με την άνοδο του στον θρόνο κατέκτησε σε εκστρατεία τις [[Βαλεαρίδες Νήσοι|Βαλεαρίδες]] οι οποίες δεν ανήκαν στο [[Βασίλειο της Αραγωνίας]] από την εποχή που ο παππούς του [[Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας]] μοίρασε το βασίλειο στους γιους του. Κήρυξε τον πόλεμο στον θείο του [[Ιάκωβος Β΄ της Μαγιόρκας|Ιάκωβο Β΄ της Μαγιόρκας]] (1285), κατέκτησε την [[Μαγιόρκα]] (1285) και την [[Ίμπιζα]] (1286). Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το νησί [[Μινόρκα]] (17 Ιανουαρίου 1287) που ήταν αυτόνομη Μουσουλμανική κοινότητα μέσα στο βασίλειο της Μαγιόρκας, η επέτειος της απελευθέρωσης της από τους μουσουλμάνους γιορτάζεται μέχρι σήμερα.
==Βιογραφία==
Προσπάθησε να διατηρήσει τον Αραγωνικό έλεγχο στην [[Σικελία]] και υποστήριξε τα δικαιώματα του μικρότερου αδελφού του Ιακώβου Β΄ της Αραγωνίας αλλά λίγο πριν τον θάνατο του άλλαξε γνώμη και έκλεισε ειρήνη με τα [[Παπικά Κράτη]].<ref>Jones 2000, σ. 595.</ref>
Αμέσως μετά την ανάρρησή του στο θρόνο το 1285 ξεκίνησε εκστρατεία για την επανένωση των Βαλεαρίδων στο [[στέμμα της Αραγωνίας]]· ο πάππος του είχε δώσει το [[βασίλειο της Αραγωνίας]] στον Πέτρο Γ' και το βασίλειο της Μαγιόρκας στο δευτερότοκο [[Ιάκωβος Β΄ της Μαγιόρκας|Ιάκωβο Β']]. Κατέκτησε από το θείο του τη Μαγιόρκα και το επόμενο έτος την Ίμπιζα· επίσης το μουσουλμανικό κράτος της Μινόρκας στις 17 Ιανουαρίου 1287, ημέρα που εορτάζεται ως εθνική εορτή στο νησί. Εδραίωσε έτσι την εξουσία του επί των Βαλεαρίδων.
 
==Δημιουργία της Αραγωνικής Ένωσης==
Απεβίωσε 26 ετών, πριν προλάβει να νυμφευτεί. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του [[Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας]].
 
Οι συνεχείς εξεγέρσεις των ευγενών κατέληξαν στην δημιουργία της ''"Ένωσης της Αραγωνίας"'' η οποία ονομάστηκε και ''"Μάγκνα Κάρτα της Αραγωνίας"'', οι ευγενείς αφαίρεσαν πολλές εξουσίες από το στέμμα. Ο Αλφόνσος Γ΄ έμεινε γνωστός για την αδιαφορία του και την ανικανότητα του να αντιμετωπίσει τα αιτήματα των ευγενών με αποτέλεσμα το στέμμα να χάσει μελλοντικά τον σεβασμό που είχε. Οι πολλές εμφύλιες συγκρούσεις που ακολούθησαν μεταξύ των ευγενών για τον έλεγχο της εξουσίας έφεραν την χώρα σε χάος και αναρχία.
==Πηγές==
*Alighieri, Dante, Purgatorio, Canto VII, l. 115ff.
*ones, Michael (2000). McKitterick, Rosamond, ed. The New Cambridge Medieval History: Volume 6, C.1300-c.1415. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521362900.
*Nelson, Lynn. The Chronicle of San Juan De LA Pena: A Fourteenth-Century Official History of the Crown of Aragon (University of Pennsylvania Press, 1991) ISBN 0-8122-1352-1
*O'Callaghan, Joseph. A History of Medieval Spain (Cornell University Press, 1983) ISBN 0-8014-9264-5
 
==Θάνατος==
 
Ο Αλφόνσος Γ΄ τακτοποίησε το γάμο του με την [[Ελεονώρα της Αγγλίας, κόμισσα του Μπαρ]] κόρη του [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας]] αλλά πέθανε πρόωρα σε ηλικία 26 ετών πριν συναντήσει την νύφη (1291). Η ταφή του έγινε σε μια Φραγκισκιανική μονή στην [[Βαρκελώνη]], τα οστά του μεταφέρθηκαν αργότερα στον [[Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης|Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης]] (1852) Τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του [[Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας]] που ήταν [[Κατάλογος μοναρχών της Σικελίας|Βασιλιάς της Σικελίας]].
 
Ο [[Δάντης Αλιγκέρι]] στο έργο του [[Θεία Κωμωδία]] τοποθετεί το πνεύμα του Αλφόνσου Γ΄ έξω από το [[Καθαρτήριο]] μαζί με τους υπόλοιπους ευγενείς που κατηγόρησε σαν υπεύθυνους για το πολιτικό χάος που επικρατούσε στην [[Ευρώπη]] τον 13ο αιώνα.
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Alighieri, Dante, Purgatorio, Canto VII, l. 115ff.
*ones, Michael (2000). McKitterick, Rosamond, ed. The New Cambridge Medieval History: Volume 6, C.1300-c.1415. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521362900.
*Nelson, Lynn. The Chronicle of San Juan De LA Pena: A Fourteenth-Century Official History of the Crown of Aragon (University of Pennsylvania Press, 1991) ISBN 0-8122-1352-1
*O'Callaghan, Joseph. A History of Medieval Spain (Cornell University Press, 1983) ISBN 0-8014-9264-5
{{Διαδοχή|[[Στέμμα της Αραγωνίας|Βασιλιάς της Αραγωνίας]]<br />[[Image:Armas del soberano de Aragón.svg|40px]]<br />[[1285]]-[[1291]]|[[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρος Γ΄]]|[[Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας|Ιάκωβος Β΄]]}}
{{Διαδοχή|[[Βασίλειο της Βαλένθια|Βασιλιάς της Βαλένθια]]<br />[[Image:Former Coat of Arms of Valencia (Party with the Royal Arms of Aragon).svg|40px]]<br />[[1285]]-[[1291]]|[[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρος Γ΄]]|[[Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας|Ιάκωβος Β΄]]}}