|
==Ζωή==
Ο γάμος της Μεσσαλίνας και του Κλαύδιου ήταν, όπως όλοι οι γάμοι στην αυτοκρατορική οικογένεια, οδηγούμενοι από πολιτικούς λόγους. Πιθανότατα έλαβε χώρα το 37 ή 38 μ.Χ., νωρίς κατά τη διάρκεια της βασιλείας τουτού [[Γάιος Καλιγούλας|Καλιγούλα]]. Το πρώτο τους παιδί, η [[Κλαυδία Οκταβία]] γεννήθηκε στις αρχές του 40 μ.Χ. το αργότερο, και ένα δεύτερο τέκνο, ο [[Βρεταννικός (γιος Κλαύδιου)|Τιβέριος Κλαύδιος Γερμανικός]], που ονομάστηκε Βρετανικός μετά την κατάκτηση του πατέρα του στη Βρετανία το 43, γεννήθηκε κατά τη βασιλεία του Κλαύδιου, η οποία ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 41. <ref>Suet. Cl. 27.2 for his date of Britannicus' birth; without date in Tac. Ann. 12.25; 13.15</ref> Η Μεσσαλίνα λέγεται, ότι έχει χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να πραγματοποιήσει έναν μεγάλο αριθμό διώξεων. Ως συνένοχους της είχε τους ισχυρούς αυτοκρατορικούς ελευθερομένουςαπελεύθερους, ειδικά τον Νάρκισσο, τον πρώτο γραμματέα του Κλαύδιου. Το πρώτο από τα φερόμενα θύματα ήταν ο Άπιος Ιούνιος. Είχε διοικήσει τρεις λεγεώνες στην Ισπανία, όταν μεταφέρθηκε στη Ρώμη και παντρεύτηκενυμφεύτηκε τη μητέρα της Μεσσαλίνας. Η Μεσσαλίνα και ο Νάρκισσος ισχυρίστηκαν, ότι ονειρεύτηκαν, ότιπως ο Άπιος σκόπευε να δολοφονήσει τον Κλαύδιο, που εκτέλεσε τον Άπιο για ένα έγκλημα πουτο οποίο δεν διέπραξε. Άλλα θύματα ήταν η [[Ιουλία Λιβίλλα]], ανιψιά του συζύγου της, και μια άλλη Ιουλία, δισέγγονη του Τιβέριου. Η Μεσσαλίνα ζήλευε και τις δυο γυναίκες.
Η Μεσσαλίνα άνοιξε ένα πορνείο στο αυτοκρατορικό παλάτι, όπου ανάγκασε τις ανώτερες γυναίκες να δουλέψουν. Μάλιστα προσποιούτανεπροσποιείτο την κοινή πόρνη για να ανταγωνιστεί τις συναδέλφους της.<ref> Dio 60.18.2. Pliny NH 10.172. Juv. 6.114-32</ref>
Η ιστορία της Μεσσαλίνας τελείωσε το 47 μ.Χ. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους, δήλωσε μονομερώς διαζευγμένη από τον Κλαύδιο και παντρεύτηκε τον Γάιο Σίλιο, τον προξενιστή, σε μια ιδιωτική αλλά σωστή τελετή. Όταν ο Κλαύδιος το έμαθε, η τρομακτική του απάντηση δείχνει, ότι το αναγνώρισε ως απόπειρα πραξικοπήματος. Έδωσαν στη Μεσσαλίνα τη δυνατότητα να αυτοκτονήσει. Η [[Δομήτια Λεπίδα]] την παρότρυνε να το κάνει, αλλά δεν είχε τη θέληση ή ίσως τη δύναμη να αυτοκτονήσει και έτσι οι στρατιώτες που είχαν αποσταλεί για να την εκτελέσουν, βοήθησαν την πράξη. <ref>Tac. Ann. 11.12, 26-38. Suet. Cl. 26.2, 29.3, 39.1. Dio 60.31.2-5. Juv. 10.329-45.</ref> <ref>http://www.roman-emperors.org/indexxxx.htm</ref>
==Παραπομπές==
|
