Γεώργιος Σταύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γεώργιος Σταύρου''' (2 Ιανουαρίου [[1788-]] – 31 Μαΐου [[1869]]), υπήρξε [[Έλληνας]] ευεργέτης, μέλος της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]] και τραπεζίτης, με πεδίο σταδιοδρομίας εντός και εκτός του ελληνικού χώρου.

Ο Γ. Σταύρου δώρισε το πατρικό του σπίτι στα Ιωάννινα με σκοπό την ίδρυση του ορφανοτροφείου. Με τη διαθήκη του (1868) όριζε ότι εκεί θα φιλοξενούνται ελληνορθόδοξα παιδιά, κατά προτίμηση από τα Ιωάννινα, όπου επίσης θα διδάκονται λίγα γράμματα και τέχνες. Η Τουρκική διοίκηση προέβαλε σοβαρά εμπόδια στην ίδρυση του ορφανοτροφείου, επιχειρώντας αρχικά να ιδιοποιηθεί το ποσό, και αργότερα να διευρύνει τις κατηγορίες των ορφανών που θα φιλοξενούνταν και να αποκλείσει τη συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη διοίκηση. Ταυτόχρονα, μια νομική απόφαση του Καδή των Ιωαννίνων έθετε θέμα κληρονομικού δικαιώματος επί του οικοπέδου υπέρ των συγγενών του Σταύρου που ήταν Οθωμανοί υπήκοοι. Ο ίδιος ο Σταύρου, προβλέποντας τα εμπόδια που θα όρθωνε η Οθωμανική γραφειοκρατεία, είχε προβλέψει με τη διαθήκη του ότι "''Οι αδελφοί εκτελεσταί καλώς να εξασφαλισθώσι δια να μη ματαιώσουν ή βλάψουν τα σχέδιά μας οι Τούρκοι και τότε ας λείψη και ας γείνη άλλο καλόν έργον φιλανθρωπικόν ...''". Οι εκτελεστές της διαθήκης [[Μάρκος Ρενιέρης|Μ. Ρενιέρης]], [[Ευθύμιος Κεχαγιάς|Ε. Κεχαγιάς]] και Γ. Βασιλείου βοηθούμενοι από την Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων και τοπικούς παράγοντες κατάφεραν να υπερνικήσουν τα εμπόδια και να προχωρήσουν στην ίδρυση του Ορφανοτροφείου. Αυτό άρχισε να κτίζεται από το 1882 υπό τους αρχιτέκτονες Θ.Ν. Τόμπρο και Ι. Δέδε. Επίσης προσελήφθη ο αρχιμηχανικός της Οθωμανικής κυβέρνησης στα Ιωάννινα Σιγισμούνδος Μινέικο (S. Mineyko), παππούς του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Γ. Παπανδρέου]] από τη μητέρα του Σοφία. Το κτίριο αποπερατώθηκε το 1886<ref>"Γεώργιος Σταύρου". Τεύχος της σειράς "Η Ελλάδα των ευεργετών", Εφημερίδα "''Ημερησία"''.</ref>.

{{DEFAULTSORT:Σταυρου, Γεωργιος}}