Οι μουσικοί της Βρέμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι "'''μουσικοί της Βρέμης'''" ({{lang-de|Die Bremer Stadtmusikanten}}) είναι δημοφιλές παραμύθι που ανακτήθηκε και καταγράφηκε από τους [[Αδελφοί Γκριμ|αδελφούς Γκριμ]]. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα παραμύθια των Γκριμ το 1819. Μιλάει για την ιστορία τεσσάρων ηλικιωμένων κατοικίδιων ζώων, τα οποία μετά από μια σκληρή δουλειά έχουν παραμεληθεί και υφίστανται κακομεταχείριση από τους πρώην ιδιοκτήτες τους. Τελικά αποφασίζουν να αποδράσουν και να γίνουν μουσικοί στην πόλη της Βρέμης. Σε αντίθεση με τον τίτλο της ιστορίας, οι χαρακτήρεςήρωες δεν φθάνουν ποτέ στη Βρέμη καθώς καταφέρνουν να εξαπατήσουν και να τρομοκρατήσουν μια ομάδα ληστών, να παίρνονταςπάρουν τα κλοπιμαία τους, μετακομίζονταςκαι να τελικάεγκατασταθούν στο σπίτι τους. Σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης Άαρνε-Τόμπσον, η ιστορία χαρακτηρίζεται ως λαϊκό παραμύθι τύπου 130 ("Απόκληρα ζώα βρίσκουν νέα κατοικία").<ref>{{cite web|url=http://www.surlalunefairytales.com/brementown/other.html|title=Tales Similar To Bremen Town Musicians|date=|publisher=SurLaLune Fairy Tales|accessdate=February 10, 2018|author=}}</ref>

ΣτηνΟι ιστορίακεντρικοί ήρωες του παραμυθιού είναι ένας [[γάιδαρος]], ένας [[σκύλος]], μια [[γάτα]] και ένας [[Κόκκορας|κόκορας]] (ή [[όρνιθα]]). πέρασανΚαθώς ταείναι πρώταμεγάλα χρόνιαστην ζωήςηλικία τουςτα σεζώα αχρηστίααυτά κατοικώνταςδεν κοντάείναι στιςπια οικίεςχρήσιμα τωνκαι ιδιοκτητώντα τους.αφεντικά Σύντομαείτε θα απορριφθούντα ήδιώξουν είτε θα δεχτούντα την κακομεταχείριση από τους κυρίους τουςκακομεταχειριστούν. ΈναΈτσι προςένα ένα εγκαταλείπουν τατο μέρος σπίτιαπου τουςζουν και ξεκινούν μαζί. Αποφασίζουν να πάνε στη Βρέμη, που είναι γνωστή για την ελευθερία της, να ζήσουν εκεί χωρίς ιδιοκτήτες και να γίνουν μουσικοί. εκεί ("Μπορούμε να βρούμε οπουδήποτε κάτι καλύτερο από τον θάνατο").

Στο δρόμο τους προς την Βρέμη βλέπουν έναμια φωτισμένοφωτισμένη εξοχικό σπίτικαλύβα. Κοιτάζουν μέσα και βλέπουν τέσσερις ληστές που απολάμβαναν τα παράνομα κέρδη τους. ΜπροστάΤα τέσσερα ζώα, πατώντας το ένα στις πλάτες του άλλου, αποφασίζουνκάνουν ναφασαρία και διώξουντρομάζουν τους ληστές, κάνοντας θόρυβο. Οι άντρεςπου το σκάνε χωρίς να ξέρουν ποιοςτι είναι αυτός ο περίεργος ήχοςθόρυβος. Τα ζώα καταλαμβάνουν το σπίτι, τρώνε ένα καλό γεύμα και εγκαθίστανται εκεί για το βράδυ.

Αργότερα εκείνη τη νύχτα, οι ληστές επιστρέφουν και στέλνουν ένα από τα μέλη τους για να ερευνήσει το σπίτι. Βλέποντας τα μάτια της γάτας που λάμπουν στο σκοτάδι, ο ληστής σκέφτεται ότι βλέπει τα κάρβουνα της φωτιάς. Φτάνεικαι πλησιάζει για να ανάψει το κερί του. ΤαΤότε πράγματαη συμβαίνουνγάτα με γρήγορη ταχύτητα. Η γάτατον γρατζουνίζει τοστο πρόσωπό της με τα νύχια της, ο σκύλος τοντου δαγκώνει στο πόδι, το γαϊδούρι τον κλωτσάει και ο κόκορας κοράζεικρώζει και τον κυνηγάει έξω από την πόρτα, ουρλιάζοντας. Στο τέλος οι ληστές εγκαταλείπουν τοτην εξοχικό σπίτικαλύβα αφήνοντας τοτη στα περίεργα πλάσματα που το έχουν πάρει,καταλάβει όπουκαι τα ζώα ζουν ευτυχώς γιαευτυχισμένα τις υπόλοιπες μέρες τους.

Στην αρχική εκδοχή αυτής της ιστορίας, η οποία χρονολογείται από τον δωδέκατο αιώνα, οι ληστές είναι μια αρκούδα, ένα λιοντάρι και ένας λύκος. Όταν ο γάιδαρος και οι φίλοι του φθάνουν στη Βρέμη, οι κάτοικοι τους χειροκροτούν γιατί τοαπάλλαξαν έσκασαντην περιοχή από την επαρχία τωντα τρομερώντρομερά θηρίωνθηρία. Άλλες εκδοχές περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα άγριο μη κτηνοτροφικό ζώο, όπως μια σαύρα, βοηθώντας τα κατοικίδια ζώα να πολεμήσουν με τους κλέφτες.<ref>{{cite web|url=https://germanstories.vcu.edu/grimm/bremer_dual.html|title=Die Bremer Stadtmusikanten / Bremen Town Musicians|date=|publisher=German stories|accessdate=February 10, 2018|author=}}</ref>