Ερρίκος Γ΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
|θρησκεία = Καθολικός Χριστιανός
}}
Ο '''Ερρίκος Γ΄ της Καστίλης''' ή '''Ερρίκος ο Πάσχων''' ([[Μπούργος]], ''Enrique III de Castilla'', [[4 Οκτωβρίου]] [[1379]] - [[25 Δεκεμβρίου]] [[1406]]) μέλος του [[Οίκος της Τραστάμαρα|Οίκου της Τραστάμαρα]] κλάδου του [[Οίκος της Ιβρέας|Οίκου της Ιβρέας]] ήταν [[Κατάλογος Καστιλιάνων μοναρχών|Βασιλιάς της Καστίλης]] ([[1390]] - [[1406]]). Ο Ερρίκος Γ΄ ήταν πρωτότοκος γιος και διάδοχος του [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννου Α΄ της Καστίλης]] και της [[Ελεονώρα της Αραγωνίας (1358 - 1382)|Ελεονώρα της Αραγωνίας]] μέλους του [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκου της Βαρκελώνης,]] κόρης του [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Δ΄]] βασιλιά της [[Στέμμα της Αραγωνίας|Αραγωνίας]]. Ο νεώτερος αδελφός του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας]] έγινε αργότερα βασιλιάς της Αραγωνίας.
 
==Πρώτα χρόνια==
Ο '''Ερρίκος Γ΄''' (''Enrique III de Castilla'', [[4 Οκτωβρίου]] [[1379]] - [[25 Δεκεμβρίου]] [[1406]]), ο λεγόμενος ''Πάσχων'', ήταν βασιλιάς της [[Στέμμα της Καστίλης|Καστίλης]] (1390-1406) από τον [[Οίκος της Τραστάμαρα|Οίκο της Τραστάμαρα]], κλάδο του [[Οίκος της Ιβρέας|Οίκου της Ιβρέας]].
 
Η ανατροφή του ανατέθηκε στην Ινές Λάσσο ντελα Βέγκα, σύζυγο του Τζων Νίνο και η εκπαίδευση του στον Ντιέγκο ντε Ανάγια Μαλντονάντο που έγινε αργότερα αρχιεπίσκοπος της Σεβίλης. Ο δάσκαλος του ήταν ο Ζουά Ουτράδο ντε Μεντόζα ο εξομολογητής ο Δομηνικανός Αλόνσο ντε Κουζάνζα που έγινε αργότερα επίσκοπος στην [[Σαλαμάνκα]] και στην Λεόν. Λίγο μετά την γέννηση του έγινε πρόταση γάμου να παντρευτεί την [[Βεατρίκη της Πορτογαλίας]] διάδοχο του [[Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας|Φερδινάνδου Α΄ της Πορτογαλίας]] και του Πορτογαλικού θρόνου. Ο γάμος δεν έγινε ποτέ, η Βεατρίκη παντρεύτηκε τελικά τον πατέρα του με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πόλεμος για την διαδοχή του Πορτογαλικού θρόνου με τον ετεροθαλή αδελφό του Φερδινάνδου Α΄ [[Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννη των Αβίς.]]
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννου Α΄ της Καστίλης]] και της [[Ελεονώρα της Αραγωνίας (1358 - 1382)|Ελεονώρα της Αραγωνίας]] μέλους του [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκου της Βαρκελώνης,]] κόρης του [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Δ´]] βασιλιά της [[Στέμμα της Αραγωνίας|Αραγωνίας]].
Γεννήθηκε στο [[Μπούργος]], την πρωτεύουσα της Καστίλης. Ο νεότερος αδελφός του έγινε βασιλιάς της Αραγωνίας. Διδάσκαλοι του ήταν ο Ντιέγκο ντε Ανάγια Μαλντονάντο που έπειτα έγινε αρχιεπίσκοπος της [[Σεβίλλη|Σεβίλης]] και ο Χουάν Γιουρτάντο ντε Μεντόζα.
 
==Πρίγκιπας των Αστουριών==
Θα νυμφευόταν τη Βεατρίκη Πορτογαλίας, ως μέρος της συμφωνίας για τη λήξη των πολέμων που έκανε ο πατέρας της [[Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας]] με τον πάππο του [[Ερρίκος Β΄ της Καστίλης|Ερρίκο Β΄ της Καστίλλης]], αλλά τελικά τη νυμφεύτηκε ο πατέρας του Ιωάννης Α΄. Ο Ερρίκος Γ΄ τελικά έκανε γάμο με την Αικατερίνη των Ανζού-Λάνκαστερ, κόρη του [[Ιωάννης της Γάνδης|Ιωάννη]] ''της Γάνδης'' ως μέρος άλλης συμφωνίας για τη λήξη της αντιδικίας τού Ιωάννη ''της Γάνδης'', που διεκδικούσε το στέμμα της Καστίλης ως σύζυγος της [[Κωνσταντία της Καστίλης, δούκισσα του Λάνκαστερ|Κωνσταντίας]], εξαδέλφης τού Ιωάννη Α΄.
 
Με την Συνθήκη του [[Μπαγιόν]] (1388) παντρεύτηκε την [[Αικατερίνη του Λάνκαστερ]] κόρη του [[Ιωάννης της Γάνδης|Ιωάννη της Γάνδης, 1ου δούκα του Λάνκαστερ]] και της δεύτερης συζύγου του [[Κωνσταντία της Καστίλης, δούκισσα του Λάνκαστερ|Κωνσταντίας της Καστίλης]] που ήταν κόρη του [[Πέτρος της Καστίλης|Πέτρου του Σκληρού]]. Ο γάμος έλυσε τα προβλήματα διαδοχής που ξέσπασαν μετά τον θάνατο του Πέτρου του Σκληρού και ακολούθησε ειρήνη ανάμεσα στο [[Βασίλειο της Καστίλης]] και την [[Αγγλία]].
 
Με την άνοδο του στον θρόνο πήρε τον τίτλο του ''"Πρίγκιπα των Αστουριών"'' που ήταν ισάξιος με τον διάδοχο του θρόνου, ήταν το πρώτο πρόσωπο κάτοχος του τίτλου. Ο πατέρας του ήθελε να παραιτηθεί για χάρη του (1390) αλλά το συμβούλιο δεν του το επέτρεψε επειδή παρόμοιες αποφάσεις στο παρελθόν ήταν καταστροφικές για το βασίλειο. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ωστόσο ο Ιωάννης Α΄ της Καστίλης πέθανε σε ατύχημα στο [[Αλκαλά ντε Ενάρες]] όταν έπεσε από το άλογο του και ο Ερρίκος Γ΄ ανακηρύχτηκε νέος βασιλιάς της Καστίλης. Ανέλαβε πλήρως την εξουσία σε μια περίοδο μεγάλων ταραχών από την αντιβασιλεία (2 Αυγούστου 1393).
 
==Βασιλιάς της Καστίλης==
 
Ο Ερρίκος Γ΄ παρά το αρνητικό του προσωνύμιο αποδείχτηκε ισχυρός βασιλιάς, επανέφερε την βασιλική εξουσία και έφερε την ειρήνη στην αριστοκρατία εκτοπίζοντας τους ισχυρότερους συγγενείς του. Ακύρωσε πολλά μέτρα που είχαν πάρει οι προκάτοχοι του όπως ο ψηλός φόρος σε πωλήσεις, έκανε αύξηση στον αριθμό των δικαστών της πόλης και βελτίωσε την οικονομία του βασιλείου.<ref>Mitre Fernández, Emilio (1969). Secretariado de Publicaciones e Intercambio Editorial, ed. Extensión del régimen de corregidores en el reinado de Enrique III de Castilla [The extension of the magistrates during the reign of Henry III of Castile] (in Spanish). Valladolid University.</ref> Πήρε μέτρα ενάντια στην δίωξη των Εβραίων και την βία που είχε γίνει πολύ σκληρή μετά το 1391.<ref>Mitre Fernández, Emilio (1994). Secretariado de Publicaciones e Intercambio Editorial, ed. Los judíos de Castilla en tiempo de Enrique III : el pogrom de 1391 [The Castilian Jews at the time of Henry III: the 1391 pogrom] (in Spanish). Valladolid University.</ref><ref>A historical record of great importance is found in Solomon ibn Verga's book, Shevat Yehudah</ref>
Την εποχή του ο στόλος του πέτυχε μια σειρά από νίκες εναντίον των Άγγλων, έστειλε έναν μικρό στόλο που κατέστρεψε την πειρατική βάση [[Τετουάν]] στην [[Νότια Αφρική]] (1400). Ξεκίνησε τον εποικισμό των [[Κανάριες Νήσοι|Καναρίων Νήσων]] με την αποστολή του Γάλλου εξερευνητή Τζων ντε Μπεθενκούρ, απέκρουσε μια Πορτογαλική επίθεση στο [[Μπαδαχόθ]] και έκλεισε ειρήνη με τον γαμπρό του τον Πορτογάλο βασιλιά Ιωάννη τον Μέγα (15 Αυγούστου 1402).
 
Ο Ερρίκος Γ΄ έστειλε επίσης τον Γκόμεζ ντε Σοτομαγιόρ, τον Ερνάρ Σάντσες ντε Παλασουέλος και αργότερα τον Ρούι Γκονζάλες ντε Κλαβίχο (21 Μαΐου 1403) σαν απεσταλμένους στον [[Ταμερλάνος|Ταμερλάνο]] για συμμαχία με την [[Αυτοκρατορία των Τιμουριδών]] απέναντι στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]].<ref>Montojo Jiménez, Carlos (2004). La diplomacia castellana bajo Enrique III : estudio especial de la embajada de Ruy González de Clavijo a la corte de Tamerlán [Castilian diplomacy under Henry III: a special study of Ruy González de Clavijo's embassy to the court of Timur] (in Spanish). Ministry of Foreign Affairs. Centro de Publicaciones.</ref> Ο τελευταίος απεσταλμένος κατέγραψε τα ταξίδια του σε ένα βιβλίο την ''"Διπλωματική αποστολή στον Ταμερλάνο"''. Ο Ερρίκος Γ΄ υποστήριξε τον αντίπαπα [[Αντίπαπας Βενέδικτος ΙΓ΄|Βενέδικτο ΙΓ΄]]. Επανέλαβε τις εχθροπραξίες με την [[Γρανάδα]] και μετά την νίκη του σε μια μάχη απελευθέρωσε την [[Ούβεδα]] (1406) αλλά ο πρόωρος θάνατος του απαγόρευσε να ολοκληρώσει την εκστρατεία. Ο Ερρίκος ανήγειρε μια κατοικία στο Όρος Ελ Πάρντο χάρη στο άφθονο κυνήγι που υπήρχε στην περιοχή, την κατοικία μετέτρεψε αργότερα ο [[Κάρολος Κουίντος]] όταν έγινε βασιλιάς της Ισπανίας στο Βασιλικό Παλάτι του Ελ Πάρντο. Ο μικρότερος αδελφός του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας]] έγινε συμβασιλέας τα τελευταία χρόνια λόγω της άσχημης υγείας του Ερρίκου Γ΄, αργότερα έγινε κηδεμόνας για λογαριασμό του ανήλικου ανιψιού του Ιωάννη Β΄.
 
==Θάνατος==
 
Ο Ερρίκος Γ΄ της Καστίλης πέθανε στο [[Τολέδο]] (25 Δεκεμβρίου 1406) την εποχή που ετοίμαζε νέα εκστρατεία στο [[Εμιράτο της Γρανάδας]].<ref>Mitre Fernández, Emilio (2001). Una muerte para un rey : Enrique III de Castilla (Navidad de 1406) [A King's death: Henry III of Castile (Christmas 1406)] (in Spanish) (Ámbito Ediciones, S.A. ed.).</ref>
Μετά τον θάνατο του μεταφέρθηκε το σώμα του στο Τολέδο και τοποθετήθηκε στο παρεκκλήσι Νέων Μοναρχών στον [[Καθεδρικός του Τολέδο|Καθεδρικό ναό του Τολέδο]] που διατηρείται μέχρι σήμερα.<ref>Del Arco y Garay, Ricardo (1954). Instituto Jerónimo Zurita. Consejo Superior de Investigaciones Científicas., ed. Sepulcros de la Casa Real de Castilla [Tombs of the Castilian royal family] (in Spanish) (1st ed.). Madrid.</ref> Ο τάφος βρίσκεται πάνω από τις καρέκλες της χορωδίας κατασκευασμένος με το ''"Πλατερέσκ στύλ"'' που επικρατούσε τα πρώτα μεσαιωνικά χρόνια στην [[Ιβηρική χερσόνησος|Ιβηρική χερσόνησο]]. Το πάνω τμήμα του κουτιού είναι διακοσμημένο με τις ασπίδες της Καστίλης και της Λεόν και το κάτω τμήμα είναι χωρισμένο σε τρία τμήματα διακοσμημένα με τρόπαια, ανάμεσα στα τρία τμήματα βρίσκονται δυο [[Χερουβείμ]] που κρατάνε μια πλάκα με τον επιτάφιο του μοναχού σε Μεσαιωνική Ισπανική γλώσσα <ref>Elorza, Juan C.; Lourdes Vaquero; Belén Castillo; Marta Negro (1990). Junta de Castilla y León. Consejería de Cultura y Bienestar Social, ed. El Panteón Real de las Huelgas de Burgos. Los enterramientos de los reyes de León y de Castilla (2nd ed.).</ref>:
 
''"AQUI IACE EL MUI TEMIDO Y JUSTICIERO REI DON ENRIQUE DE DULCE MEMORIA QUE DIOS DE SANTO PARAISO HIJO DEL CATHOLICO REI DON JUAN NIETO DEL NOBLE CAVALLERO DON ENRIQUE EN 16 ANOS QUE REINO FUE CASTILLA TEMIDA Y HONRRADA NACIO EN BURGOS DIA DE SAN FRANCISCO Y MURIO DIA DE NABIDAD EN TOLEDO IENDO A LA GUERRA DE LOS MOROS CON LOS NOBLES DEL REINO FINO ANO DEL SENOR DE 1407."''
 
Σε ελεύθερη μετάφραση :
 
''"Ενθάσε κείται ο πολύ ισχυρός και δίκαιος βασιλιάς Ερρίκος που άφησε πολύ γλυκιά μνήμη και ο θεός τον πήρε γρήγορα μαζί του στον Παράδεισο, ο γιος του Καθολικού βασιλέως Ιωάννη Α΄ και εγγονός του ευγενούς ιππότη Ερρίκου. Τα 16 χρόνια που κυβέρνησε η Καστίλη ήταν ισχυρή και τιμημένη, γεννήθηκε στο Μπούργος την ημέρα εορτής του Αγίου Φραγκίσκου και πέθανε στο Τολέδο την ημέρα των Χριστουγέννων ενώ ετοιμαζόταν για πόλεμο με τους Μουσουλμάνους"''.
 
Το άγαλμα του από πολύχρωμο αλάβαστρο βρίσκεται πάνω από τον τάφο του, ο Ερρίκος φορά μια Φραγκισκιανή ρόμπα και στα χέρια του κρατάει ένα ξίφος το οποίο τρέχει παράλληλα με το κορδόνι του Αγίου Φραγκίσκου. Το κεφάλι του βασιλιά με το στέμμα βρίσκεται πάνω από τρία πολυτελή μαξιλάρια και τα πόδια του είναι γυμνά, τέσσερις άγγελοι γονατισμένοι στέκονται στις τέσσερις πλευρές του αγάλματος.
 
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε το 1338 τη 2η εξαδέλφη του [[Αικατερίνη του Λάνκαστερ|Αικατερίνη των Ανζού-Λάνκαστερ]], κόρη τού [[Ιωάννης της Γάνδης|Ιωάννη]] ''της Γάνδης'' δούκα τού Λάνκαστερ, απέκτησε :
 
Παντρεύτηκε στον Καθεδρικό ναό της Παλένσια (17 Σεπτεμβρίου 1388) την Αικατερίνη του Λάνκαστερ κόρη του Ιωάννη της Γάνδης και της Κωνσταντίας της Καστίλης με την οποία απέκτησε :
* Μαρία 1401-1458, παντρεύτηκε τον [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσο Ε΄ των Τραστάμαρα]] βασιλιά της Αραγωνίας.
 
* Αικατερίνη 1403-1439, παντρεύτηκε τον [[Ερρίκος της Βιγιένα|Ερρίκο των Τραστάμαρα]] δούκα της Βιγιένα.
* [[Μαρία της Καστίλης (1401 - 1458)|Μαρία της Καστίλης]], παντρεύτηκεσύζυγος τοντου [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|ΑλφόνσοΑλφόνσου Ε΄ των Τραστάμαρα]] βασιλιά της Αραγωνίας.]]
* [[Ιωάννης Β΄ της Καστίλης|Ιωάννης Β΄]] 1405-1454, βασιλιάς της Καστίλης.
*[[Ινφάντη Αικατερίνη, δούκισσα της Βιγιένα]] (1403 - 1439), παντρεύτηκεσύζυγος τοντου [[Ερρίκος της Βιγιένα|Ερρίκο των Τραστάμαρα]] δούκαΕρρίκου της Βιγιένα.]]
* [[Ιωάννης Β΄ της Καστίλης|Ιωάννης Β΄]] (1405 - 1454, βασιλιάς της Καστίλης.)
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
* González Dávila, Gil: Historia de la vida y hechos del rey don Henrique tercero de Castilla (The life and times of King Henry III of Castile) (1638)
* López de Ayala, Pedro: Crónicas de los Reyes de Castilla Don Pedro, Don Enrique II, Don Juan I, Don Enrique III. 2 v. Editorial Órbigo, S.L. ISBN 84-96966-50-X
* Suárez Bilbao, Fernando: Enrique III. Diputación Provincial de Palencia 1994 ISBN 84-8173-013-0.
* Veas Arteseros, Francisco de Asís: Itinerario de Enrique III. Editum: Ediciones de la Universidad de Murcia 2003 ISBN 84-8371-400-0.
 
{{Authority control}}