Βάφεν Ες-Ες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα Waffen-SS αυξήθηκαν από τρία συντάγματα σε πάνω από 38 μεραρχίες, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και υπηρέτησαν μαζί με τον [[Γερμανικός Στρατός Ξηράς (1935–45)|τακτικό στρατό]], αλλά δεν ήταν ποτέ επίσημα μέρος του.{{sfn|McNab|2009|pp=56, 57, 66}} Ο [[Αδόλφος Χίτλερ]] αντιστάθηκε στην ενσωμάτωση των Waffen-SS στο στρατό, καθώς προτιμούσε να παραμείνει η ένοπλη πτέρυγα του κόμματος και να γίνει μια ειδική αστυνομική δύναμη μόλις ο πόλεμος κερδιζόταν.{{sfn|Reitlinger|1989|p=84}} Πριν από τον πόλεμο, ήταν υπό τον έλεγχο του ''SS Führungshauptamt'' (επιχειρησιακό γραφείο εντολών των SS) υπό τον ''Reichsführer-SS'' [[Χάινριχ Χίμλερ]]. Κατά την κινητοποίηση τους, ο τακτικός έλεγχος δόθηκε στο Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων (Oberkommando der Wehrmacht).{{sfn|Bender|Taylor|1971|p=8}}

Αρχικά, η ιδιότητα του μέλους ήταν αποδεκτή μόνο για τους ανθρώπους της γερμανικής «[[Άρια φυλή|Άριας]]» καταγωγής,{{sfn|Goldsworthy|2010|p=51}} η οποία φερόταν ότι είναι η ''Herrenvolk'' (κύρια φυλή), σύμφωνα με τη ναζιστική φυλετική ιδεολογία. Οι κανόνες χαλάρωσαν εν μέρει το 1940, αν και οι άλλες φυλετικές ομάδες θεωρούνταν από τους Ναζί ότι είναι «υπάνθρωποι», όπως οι Πολωνοί ή οι Εβραίοι που παρέμειναν αποκλεισμένοι.{{sfn|Langer|Rudowski|2008|p=263}}{{sfn|Król|2006|pp=452, 545}} Ο Χίτλερ επέτρεψε τη διαμόρφωση των μονάδων που αποτελούνταν κυρίως ή αποκλειστικά από ξένους εθελοντές και κληρωτούς.

Μονάδες Εξωτερικώνwaffen SS δημιουργήθηκαν από νεοσύλλεκτους σε Αλβανία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Βέλγιο (Βαλλωνία και Φλάνδρα), Βουλγαρία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γαλικία, Γεωργία, Ουγγαρία, Ινδία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία , Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσία (συμπεριλαμβανομένων Κοζάκων και Τατάρων, Τουρκικές ΣΣΔ Δημοκρατίες), Σλοβακία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ουκρανία, Γιουγκοσλαβία, σύνταγμα της Ασίας, Αραβικό σύνταγμα, ΗΠΑ (15-20 εθελοντές) και ένας μικρός αριθμός βρετανικών στρατευμάτων, με την τελευταία μονάδα είναι ένα σημαντικό εργαλείο προπαγάνδας.

Στη μεταπολεμική [[Δίκη της Νυρεμβέργης]], τα μέλη των Waffen-SS καταδικάστηκαν ως εγκληματική οργάνωση, λόγω της σύνδεσης τους με το ναζιστικό κόμμα και τη συμμετοχή σε πολυάριθμα εγκλήματα πολέμου. Οι βετεράνοι των Waffen-SS στερήθηκαν πολλά από τα δικαιώματα που παρέχονταν στους βετεράνους που είχαν υπηρετήσει στο [[Γερμανικός Στρατός Ξηράς (1935–45)|Heer]] (Στρατό), στη [[Luftwaffe]] (Πολεμική Αεροπορία), ή στο [[Kriegsmarine]] (Πολεμικό Ναυτικό). Εξαίρεση έγινε για τους κληρωτούς των Waffen-SS που ορκίστηκαν μετά το 1943, οι οποίοι είχαν εξαιρεθεί λόγω της ακούσιας υπηρεσίας τους.