Νομισματικό Μουσείο Αθηνών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Το [[1856]] τη διεύθυνση της εθνικής συλλογής ανέλαβε ο πρώτος Έλληνας επιστήμων νομισματολόγος [[Αχιλλεύς Ποστολάκας|Ποστολάκας]] όπου και αρχίζει η επιστημονική κατάταξη καταλογοποίηση, παρουσίαση και πλουτισμός. Στην αρχή της Βασιλείας [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου του Α΄]] η ελληνική εθνική συλλογή νομισμάτων περιελάμβανε ήδη 24.000 νομίσματα.
Το [[1887]] σημειώθηκε μία μεγάλη κλοπή νομισμάτων από υπάλληλο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, τα οποία βρέθηκαν αργότερα στο [[Παρίσι]] και τη [[Γενεύη]] τα οποία και επιστράφηκαν. Ένεκα όμως του γεγονότος αυτού, στη συνέχεια η εθνική συλλογή τοποθετήθηκε και σφραγίστηκε σε μεταλλικούς φοριαμούς, (κιβώτια), τα οποία δόθηκαν στο [[Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο]] προς φύλαξη. Την ίδια εποχή η εθνική συλλογή υπάχθηκε διοικητικά στην Εφορεία Αρχαιοτήτων [[Αρχείο:Ιλίου Μέλαθρον 6649.jpg|thumb|'''Το Μέγαρον Σλήμαν που στεγάζει το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών'''|273x273px|εναλλ.=]][[Αρχείο:Numismatics Museum in Athens.jpg|αριστερά|μικρογραφία|269x269εσ]]
Το [[1890]] κατόπιν έγκρισης του Βασιλέως ο καθηγητής [[Ιωάννης Σβορώνος]] παρέλαβε την εθνική συλλογή και την τοποθέτησε στη δεξιά πτέρυγα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] προς έκθεση αυτής. Την εποχή εκείνη η Ακαδημία ως μουσειακός χώρος, λόγω και της αρχιτεκτονικής του θεωρούνταν ένα από τα πολυτελέστερα μουσεία του κόσμου περιλαμβάνοντας πλέον 250.000 νομίσματα διαφόρων εποχών και γεωγραφικών τόπων του ελληνικού χώρου. Βέβαια η συγκέντρωση όλων αυτών προέρχονταν και από πολλές δωρεές ιδιωτικών συλλογών όπως και από την εκτεταμένη αρχαιολογική έρευνα. Στο χώρο αυτό παρέμεινε η εθνική συλλογή μέχρι τη κήρυξη του πολέμου του [[1940]] οπότε και μεταφέρθηκε σε κρύπτη εντός της Αθήνας υπό την επιμέλεια της [[Τράπεζα της Ελλάδος|Τράπεζας της Ελλάδος]].
Το [[1893]] επί πρωθυπουργίας [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρ. Τρικούπη]] η εθνική συλλογή αποκτά δια νόμου αυτοτελή οργανισμό μουσείου υπαγόμενου στη Πρυτανεία του Πανεπιστημίου υπό την εποπτεία όμως του γενικού εφόρου αρχαιοτήτων.<br> Το [[1922]] μετά το θάνατο του Σβορώνου τη διεύθυνση ανέλαβε ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Οικονόμου μέχρι το [[1928]] όπου τον διαδέχτηκε ο νομισματολόγος [[Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος (αρχαιολόγος)|Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος]] μέχρι τον θάνατό του, το 1940.
Τότε για μικρό διάστημα τη θέση του ανέλαβε ο [[Ιωάννης Μηλιάδης]] που παρέδωσε στη νομισματολόγο [[Ειρήνη Βαρούχα-Χριστοδουλοπούλου|Ειρήνη Βαρουχά]] η οποία με ιδιαίτερη ευαισθησία ανέλαβε τη μεταφορά και απόκρυψή του. Το [[1942]] με νομοθετικό διάταγμα της κατοχικής κυβέρνησης η «Νομισματική συλλογή» αποτελεί τμήμα του αρχαιολογικού μουσείου και μετά την απελευθέρωση μεταφέρεται στα υπόγεια του αρχαιολογικού μουσείου Η επανέκθεση των νομισμάτων ξεκίνησε το [[1956]] στον α΄ όροφο του μουσείου που είχε διαμορφωθεί ανάλογα.<br>
| |||