Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 61:
==Λειτουργία της κυβέρνησης==
Στις [[7 Αυγούστου]] [[1844]], και αμέσως μετά τον σχηματισμό της, η κυβέρνηση εξέδωσε προκήρυξη προς το λαό, ένα πρώιμο δείγμα '''προγραμματικών δηλώσεων''':
«Αἰ περιστάσεις τοῦ τόπου εἶναι δειναί, εἶναι κρίσιμοι, ἀλλὰ θαρροῦντες εἰς τὴν Θείαν Πρόνοιαν, ἥτις ἀείποτε μᾶς ἐξέτεινε χεῖρα ἀρωγόν, θαρροῦντες εἰς τὸν πατριωτισμὸν τὸν ὁποῖον καὶ εἰς τὴν ἐποχὴν ταύτην ἐδείξατε, θαρροῦντες τέλος πάντων εἰς τὸν φιλόνομον χαρακτῆρα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ εἰς τὴν ὁποίαν ἔχει τάσιν πρὸς τὴν εἰρηνικὴν ἀνάπτυξιν καὶ πρόοδον τῆς κοινωνίας, ἀπεδέχθημεν τὴν βασιλικὴν ἐντολήν.
»Σκοπὸν πλάγιον μηδένα ἔχοντες ἐξηγούμεθα θαρραλέως καὶ εἰλικρινῶς τὸν ὁποῖον μέλλομεν νὰ τρέξωμεν δρόμον. Ἀποστρεφόμεθα τὴν ἀποκλειστικότητα. Δικαιοσύνη καὶ ἀμεροληψία εἶναι τὸ σύνθημά μας. Ἀκρίβεια θρησκευτικὴ εἰς τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ πολυτίμου Συντάγματός μας καὶ τῶν ἐν ἰσχύϊ νόμων. Προτίμησις θυσιῶν, ἀγώνων, ἀμέμπτου διαγωγῆς συνάμα καὶ ἱκανότητος εἰς τὰς δημοσίας θέσεις. Βράβευσις τῆς ἀρετῆς καὶ καταδίωξις τῆς κακίας. Οἰκονομία ὅσον ἐνδέχεται αὐστηρὰ εἰς τὰ πάντα.
«Ἔχοντες εἰς τὸ φρόνημα ἡμῶν ταῦτα καὶ αἴσθημα βοηθὸν τὴν ἐμπιστοσύνην τοῦ βασιλέως καὶ ἐνίσχυσιν τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν συνδρομήν σας, ἐστὲ βέβαιοι, συμπολῖται, ὅτι μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Ὑψίστου, θέλομεν καταβάλει πᾶσαν προσπάθειαν ὑπὲρ τῆς κοινῆς εὐημερίας σας, ἔχοντες πάντοτε ὡς προσφιλέστατον καὶ οὐσιωδέστατον ἀντικείμενον τῶν διαπράξεών μας τὴν λαμπρότητα καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ συνταγματικοῦ θρόνου τοῦ σεβαστοῦ ἡμῶν βασιλέως Ὄθωνος. Πρώτιστον δὲ ἔργον θέλει εἶσθαι ἢ ὅσον ἔνεστι ταχυτέρα ἔναρξις τῶν Βουλῶν ἀπεχουσῶν πάσης ἐπεμβάσεως εἰς τὰς μήπω περαιωθείσας βουλευτικὰς ἐκλογάς». <ref>Βικιθηκη. Τρύφων Ευαγγελίδης: «Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862)»[https://el.wikisource.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CF%89%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82_(1832-1862)/%CE%9C%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82_%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF%CE%BD/%CE%9A%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BD_%CE%91%CE%84] σελ. 301</ref>
Στις [[14 Απριλίου]] [[1847]], και με αφορμή την ισχνή πλειοψηφία (μόλις 1 ψήφου) που συγκέντρωσε το κυβερνητικό νομοσχέδιο «Περί εισπράξεως εγκτητικών φόρων», (αλλαγή του συστήματος είσπραξης των εγγείων φόρων και φόρων επικαρπίας άμεσα από τις υπηρεσίες του κράτους αντί της ενοικιάσεως των εσόδων όπως συνηθιζόταν μέχρι τότε), ο Ιωάννης Κωλέττης, θεωρώντας ότι δεν είχε πια την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου, διέλυσε τη Βουλή και προχώρησε σε εκλογές. <ref>ΦΕΚ Α 27/1847</ref><br />
Στις εκλογές το γαλλικό κόμμα και ο Κωλέττης ξαναβγήκαν νικητές και στην ουσία συνέχισαν την λειτουργία της κυβέρνησης με το ίδιο σχήμα.
Με το θάνατο του Κωλέττη στις 31 Αυγούστου 1847, διορίστηκε πρωθυπουργός ο υπασπιστής του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] και υπουργός Στρατιωτικών της κυβέρνησης Κωλέττη ο [[Κίτσος Τζαβέλας]], συνεχίζοντας με την [[Κυβέρνηση Κίτσου Τζαβέλλα 1847]], στις 5 Σεπτεμβρίου 1847.
==Αναφορές==
<references />
| |||