Σε ηλικία μόλις 17 ετών (γεννημένος όταν ο πατέρας του [[Κωνσταντίνος Δ']] ήταν 16), ο Ιουστινιανός Β' στέφεται αυτοκράτορας. Ο Ιουστινιανός γρήγορα θα δείξει τον ισχυρό του χαρακτήρα, την εξυπνάδα, τη διορατικότητα και τις μεγάλες διοικητικές ικανότητές του. Δυστυχώς όμως θα παρουσιάσει σημάδια σκληρότητας, που είχαν εκλείψει από τις ημέρες του [[Φωκάς|Φωκά]], καθώς και δείγματα διανοητικής ανισορροπίας, ανάλογα με αυτά που έδειξε ο [[Ηράκλειος]] προς το τέλος της ζωής του.
Στην αρχή της βασιλείαςβασιλίας του πραγματοποιεί επιτυχημένες εκστρατείες κατά των Αράβων στα ανατολικά. Θέτει σε ισχύ τον «Νόμο των Αγροτών», μια ρύθμιση που επέτρεψε την ισχυροποίηση της αγροτικής τάξης. Διατηρώντας τη διοικητική διαίρεση των θεμάτων, διατάζει τη μεταφορά Σλάβων από τη Βαλκανική στη [[Βιθυνία]] της [[Μικρά Ασία|Μ. Ασίας]] για να την εποικήσουν, πιστεύοντας ότι έτσι θα τη θωρακίσει απέναντι στον αραβικό κίνδυνο.
===Η σύγκληση της Οικουμενικής συνόδου===
Το 691, συγκάλεσε την Πενθέκτηπέμπτη Οικουμενική Σύνοδο, προκειμένουγια να ρυθμιστούν ορισμένες λεπτομέρειες των Ε' και ΣΤ' Οικουμενικών Συνόδων. Από τα ψηφίσματά της πολλά είναι εξαιρετικά ασήμαντες λεπτομέρειες, παρά ταύτα όμως ο Ιουστινιανός αξίωσε την άμεση υιοθέτησή τους από τη Ρώμη, χωρίς καν να καλέσει απεσταλμένους του [[Πάπας Σέργιος Α΄|Πάπα ΣέργιουΣέργιο]] στη Σύνοδο. Αποτέλεσμα ήταν η ρήξη στις σχέσεις τους. Τον ίδιο καιρό αναθέτει στον Μέγα Λογοθέτη ΘεόδοτοΘεό και τον ευνούχο Στέφανο της Περσίας τη συλλογή φόρων. Οι αξιωματούχοι αυτοί εξήντλησαν τη σκληρότητά τους στους φορολογούμενους με αποτέλεσμα τη γενική δυσαρέσκεια.
