Ιωάννα της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 71:
=== Κατηγορίες ότι ντύνονταν με αντρικά ρούχα ===
Σύμφωνα με τους αυτόπες μάρτυρες, το δικαστήριο, αδυνατώντας να στοιχειοθετήσει κατηγορίες για αίρεση σε βάρος της Ιωάννας, επιχείρησε να της προσάψει την κατηγορία ότι ντύνονταν κατ΄εξακολούθηση με αντρικά ρούχα γιατί η [[αίρεση]] αποτελούσε αδίκημα τιμωρούμενο με θάνατο μόνο στις περιπτώσεις που τελούνταν κατ΄εξακολούθηση. Όμως η Ιωάννα δεν αρνήθηκε να φορέσει γυναικεία ρούχα όταν της ζητήθηκε να ανακαλέσει. Αυτό προκαλούσε πρόβλημα στους κατήγορούς της. Σύμφωνα με μεταγενέστερες μαρτυρίες είχε αναγκαστεί να φορά αντρικά ρούχα (δηλαδή στρατιωτικά) όσο βρίσκονταν στη φυλακή γιατί της έδιναν τη δυνατότητα να δένει μεταξύ τους το παντελόνι της, τις μπότες της και το πανοφώρι της καθιστώντας έτσι πολύ πιο δύσκολο να επιτύχει μία πιθανή απόπειρα βιασμού εναντίον της.<ref>{{Cite book|title=Jeanne D'Arc: Ses Costumes, Son Armure: Essai de Reconstitution|first=Adrien|last=Harmand|publisher=Librairie Ernest Leroux|isbn=|year=1929|chapter=Les chausses|location=|page=|url=http://lerozier.free.fr/chausses.htm|γλώσσα=Γαλλικά}}</ref> Για την ακρίβεια φοβόταν να εγκαταλείψει έστω και
Κατηγορήθηκε για «κοντή κόμη», επειδή «ντυνόταν με ανδρικά ρούχα», για «μαγεία» και ως αιρετική επειδή «ισχυριζόταν ότι ήταν απευθείας υπόλογη στον Θεό». Τελικά καταδικάστηκε να [[εκτέλεση στην πυρά|καεί ζωντανή]] (''auto da fe''), όχι ως αιρετική, αλλά με την κατηγορία ότι φορούσε αντρικά ρούχα.<ref name=":1">{{Cite book|title=Joan of Arc : reality and myth|first=Arend|last=Berents, Dirk|first2=Marina|last2=Warner|publisher=Veloren|isbn=9065504125|year=1994|date=1994|location=Hilversum|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/31504784|id=31504784}}</ref><ref name=":0">{{Cite book|title=Who cooked the Last Supper? : the women's history of the world|first=Rosalind|last=Miles|publisher=Three Rivers Press|isbn=0609806955|year=|date=2001|edition=1st Three Rivers Press ed|location=New York|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/44701949|id=44701949}}</ref> Την ώρα που καιγόταν ζήτησε να σηκώσουν τον σταυρό για να μπορεί να τον δει μέσα από τις φλόγες. Κατά την εκτέλεσή της μόνο ένας Άγγλος στρατιώτης τόλμησε να φωνάξει «Είμαστε χαμένοι, κάψαμε μια αγία». Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, όταν η Γαλλία είχε πια κερδίσει τον πόλεμο και αναγνώρισε τη συμβολή της Ζαν ντ' Αρκ στους νικηφόρους αγώνες, ένα νέο [[εκκλησιαστικό δικαστήριο]] αποκατέστησε την τιμή της Παρθένας της Ορλεάνης, η οποία στις [[16 Μαΐου]] [[1920]] ανακηρύχθηκε αγία από την [[Καθολική Εκκλησία]], ενώ ανακηρύχθηκε Αγία και προστάτιδα της Γαλλίας.
| |||