Ούγκο Πρατ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 39:
Αποδεχόμενος μια πρόσκληση του ομίλου Editorial Abril, ο Πρατ έφυγε για την [[Αργεντινή]] το 1949.<ref name=":19">{{Cite book|title=Je me souviens d'Hugo Pratt|last=Jans|first=Michel|publisher=Editions Mosquito|year=2013|isbn=9782352833062|location=|page=6}}</ref> Ο Τσέζαρε Τσίβιτα, ο Ιταλός διευθυντής της εκδοτικής,<ref name=":10">Marchese (2006), σελ. 10.</ref> ενδιαφερόταν να εκδώσει κόμικς της «Ομάδας της Βενετίας» και πρότεινε στα μέλη της να μετοικήσουν στο [[Μπουένος Άιρες]], ώστε να παράγουν ιστορίες απευθείας για την αργεντίνικη αγορά.<ref>{{Cite book|title=Magica America - Hugo Pratt e non solo: L'apporto italiano al fumetto argentino del dopoguerra|last=Brunoro|first=Gianni|last2=Reali|first2=Roberto|publisher=ANAFI|year=2004|isbn=|location=Rovigo|page=}}</ref>
[[Αρχείο:Oesterheld joven.jpg|μικρογραφία|218x218px|Ο Οέστερχλεντ υπήρξε ένας από τους πλέον σημαντικούς συνεργάτες του Πρατ|αριστερά]]
Κατά την παραμονή του στην Αργεντινή, ο Πρατ πέρασε μία από τις πλέον παραγωγικές φάσης της καριέρας του. Απομακρύνθηκε σταδιακά από τις αμερικανικές επιρροές του, αναπτύσσοντας έτσι το προσωπικό του στυλ αφήγησης και σχεδιασμού.<ref name=":14" /> Αρχικά, συνεργάστηκε με το περιοδικό ''Misterix.'' Σε κείμενα του Αλμπέρτο Όνγκαρο σχεδίασε το ''El Cacique Blanco'' (1951), ενώ με τον [[Έκτορ Χερμάν Οέστερχελντ]], έναν από τους κορυφαίους σεναριογράφους της Αργεντινής και της [[Λατινική Αμερική|Λατινικής Αμερικής]] εν γένει,<ref name=":11">{{Cite book|title=Redrawing the Nation: National identity in Latin/o American Comics|last=Fernández L'Hoeste|first=Héctor|last2=Poblete|first2=Juan|publisher=Palgrave Macmillan|year=2009|isbn=9780230103184|location=New York|page=200}}</ref><ref>{{Cite book|title=Comics & Memory in Latin America|last=Catalá-Carrasco|first=Jorge|last2=Drinot|first2=Paulo|publisher=University of Pittsburgh Press|year=2017|isbn=9780822981589|location=Pittsburgh, Pa.|page=|last3=Scorer|first3=James}}</ref> δημιούργησε το γουέστερν ''El Sargento Kirk'' (1953). Την περίοδο 1953-1954, ο Πρατ έμεινε στην πατρίδα του, αλλά στη συνέχεια επέστρεψε στην Αργεντινή.<ref>Gaumer (2006), σελ. 133-134.</ref>
 
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και έπειτα, συνεργαζόμενος με τις εκδόσεις Editorial Frontera που είχε ιδρύσει το 1957 ο Οέστερχελντ,<ref name=":11" /> ο Πρατ σχεδίασε δύο από τα πιο γνωστά του κόμικς, πάλι σε σενάρια του Οέστερχελντ. Επρόκειτο για τις σειρές ''Ticonderoga'' (1957) και ''[[Έρνι Πάικ]]'' (''Ernie Pike'' – 1957). Το μεν είναι μια περιπέτεια στο ύφος των βιβλίων του [[Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ]],<ref name=":13">Gaumer (2006), σελ. 134.</ref> το δε αποτελεί μια συλλογή ιστοριών στην οποία ο πρωταγωνιστής έχει εμπνευστείστηριχτεί από τονστον βραβευμένο με [[Βραβείο Πούλιτζερ|Πούλιτζερ]] πολεμικό ανταποκριτή [[Έρνι Πάιλ]].<ref>{{Cite book|title=At Home with Ernie Pyle|last=Pyle|first=Ernie|publisher=Indiana University Press|year=2016|isbn=9780253019110|location=Bloomington|page=389}}</ref> Το 1959, ο Πρατ δημιούργησε το ''Ann y Dan'', την πρώτη του προσωπική δουλειά.<ref>Marchese (2006), σελ. 13.</ref> Πιστεύεται μάλιστα, ότι ένας από τους χαρακτήρες που εμφανίζεται στο κόμικ αυτό, προμηνύει τον [[Κόρτο Μαλτέζε]].<ref name=":13" />
 
Λίγο αργότερα, το ίδιο έτος,<ref name=":10" /> ο Πρατ εγκαταστάθηκε στο [[Λονδίνο]], όπου διδάχθηκε την τεχνική της [[Υδατογραφία|ακουαρέλας]]<ref name=":6" /> και εργάστηκε για την Fleetway Publications. Αποτέλεσε έτσι έναν από τους πολυάριθμους μη Βρετανούς καλλιτέχνες, όπως ο Αργεντινός [[Αλμπέρτο Μπρέτσια]] και οι [[Ισπανία|Ισπανοί]] [[Βίκτορ ντε λα Φουέντε]] και [[Λουίς Μπερμέχο]], οι οποίοι παρήγαγαν χιλιάδες πολεμικές ιστορίες για έντυπα σαν το ''War Picture Librabry''.<ref>{{Cite book|title=True Brit: A Celebration of the Great Comic Book Artists of the UK|last=Khoury|first=George|publisher=TwoMorrows Publishing|year=2004|isbn=9781893905337|location=Raleigh, N.C.|page=14}}</ref>