Οικονομία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι οικονομικοί στοχαστές του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] είναι πρώτα απ 'όλα [[θεολογία|θεολόγοι]]. Ανάμεσα στους αξιοσημείωτους συγγραφείς του Μεσαίωνα, μπορούμε να αναφέρουμε το [[Θωμάς Ακινάτης|Θωμά Ακινάτη]] (''Thomas Aquinas'') και τον [[Ιμπν Χαλντούν]] (''Ibn Khaldun''). Στο σύγγραμμά του ''Summa Theologica'', ο Ακινάτης εξετάζει πολλά οικονομικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της αιτιολόγησης της ατομικής ιδιοκτησίας, του εμπορίου και του κέρδους. Ο [[Γιόζεφ Σουμπέτερ]] ''Joseph Schumpeter'', θεώρησε αρχικά τους [[Σχολαστικισμός|Σχολαστικούς]], από τα τέλη του [[14ος αιώνας|14ου αιώνα]] ως τον [[17ος αιώνας|17ο αιώνα]], ως τους πλησιέστερους ώστε να θεωρηθούν «ιδρυτές» της οικονομικής επιστήμης. Με μια συλλογιστική στο πλαίσιο του «φυσικού νόμου» προδιέγραψαν τη σύγχρονη οικονομία στον τομέα της [[νομισματική πολιτική|νομισματικής πολιτικής]], στα [[επιτόκιο|επιτόκια]] και στη [[θεωρία της αξίας]], στο πλαίσιο του «φυσικού νόμου»<ref>Schumpeter 1954, p. 97–115</ref>. Αφού ανακάλυψε το σύγγραμμα [[Μουκαντίναχ]] (''Muqaddimah''), του Ιμπν Χαλντούν, ο Σουμπέτερ τον θεώρησε τον πιο κοντινό «προπάτορα» της σύγχρονης οικονομίας<ref>Oweiss 1988</ref>, αν και οι περισσότερες από τις οικονομικές θεωρίες του έγιναν γνωστές στην [[Ευρώπη]] σχετικά πρόσφατα<ref>Boulakia 1971</ref>.