Μπαμπ (Μπαχάι Πίστη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Επέκταση |
Επέκταση |
||
Γραμμή 26:
Μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Δεκέμβριο 1843, ο Καζίμ Ραστί συμβούλευε τους οπαδούς του να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν τον Μαχντί, ο οποίος, σύμφωνα με τις προφητείες του, θα εμφανιζόταν σύντομα.<ref name="EoI2" /> Ένας από τους οπαδούς του, ο [[Μούλα Χουσάιν]], κατόπιν ολονυκτίας σαράντα ημερών σε ένα [[τζαμί]], ταξίδεψε στο Σιράζ, όπου συναντήθηκε με τον Μπαμπ.<ref name="balyuzi13">Balyuzi, σ. 13.</ref>
===
Η πρώτη εμπειρία θρησκευτικής έμπνευσης που ανέφερε ο Μπαμπ, με μάρτυρα τη γυναίκα του, χρονολογείται από το βράδυ της 3ης Απριλίου 1844.<ref>{{Cite book|title=The Genesis of the Bâbí-Bahá'í Faiths in Shíráz and Fárs|last=Mirza Habibu'llah Afnan|last2=trans. by Ahang Rabbani|publisher=BRILL|isbn=90-04-17054-5|year=2008|pages=20–22|url=https://books.google.com/books?id=0xKgJI7wBv0C&pg=PA22}}</ref> Η πρώτη κοινή σύνδεση του Μπαμπ με την αίσθηση της αποστολής του, ήρθε με την άφιξη του [[Μούλα Χουσάιν]] στο Σιράζ. Το βράδυ της 22ας Μαΐου, ο τελευταίος βρισκόταν στο σπίτι του Μπαμπ κατόπιν πρόσκλησης του ίδιου, και του μίλησε για την πορεία του στην αναζήτηση ενός διαδόχου για τον Καζίμ Ραστί, του Αναμενόμενου. Ο Μπαμπ αξιώθηκε αυτήν την θέση, και του φορέα της θεϊκής γνώσης,<ref name="iranica_bab2" /> και ο Μουλά Χουσάιν έγινε ο πρώτος που αποδέχτηκε τις αξιώσεις του ως μία εμπνευσμένη μορφή και πιθανού διαδόχου του Καζίμ Ραστί.<ref name="EoI2" /><ref name="iranica_bab2" /> Ο Μπαμπ απάντησε ικανοποιητικά σε όλες τις ερωτήσεις του και πολύ γρήγορα έγραψε παρουσία του ένα μεγάλο ταφσίρ (ἐξήγησις) για το σούρα «Γιουσούφ», που ονομάστηκε Καγιούμου λ'Ασμά, και θεωρείται το πρώτο έργο του Μπαμπ που αποκαλύφθηκε.<ref name="EoI2" />
=== Τα Γράμματα των Ζωντανών ===▼
▲=== Γράμματα των Ζωντανών ===
Ο [[Μουλά Χουσάιν]] έγινε ο πρώτος μαθητής του Μπαμπ. Μέσα σε πέντε μήνες, άλλοι 17 μαθητές του Καζίμ Ραστί αναγνώρισαν τον Μπαμπ ως Φανέρωση του Θεού.<ref name="BBCHistory">{{Cite web|url=http://www.bbc.co.uk/religion/religions/bahai/history/bab_2.shtml|title=The Time of the Báb|publisher=BBC|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Ανάμεσά τους, μια γυναίκα, η Φατιμί Ζαρίν Ταζ Μπαραγκάνι, μία ποιήτρια, που αργότερα έλαβε το όνομα Ταχίρε, η Αγνή. Αυτοί οι 18 μαθητές αργότερα έγιναν γνωστοί από τα Γράμματα των Ζωντανών (κάθε ψυχή περιείχε ένα γράμμα από το Πνεύμα του Θεού, τα οποία συνδυάζονταν για να σχηματιστεί η Λέξη) και ανέλαβαν το καθήκον να διαδώσουν τη νέα πίστη (που νοείται ως επιστροφή ή συνέχιση της Πίστης του Αβραάμ) σε όλο το Ιράν και το Ιράκ.<ref name="iranica_bab3">{{Cite encyclopedia}}</ref> Ο Μπαμπ έδωσε έμφαση στον πνευματικό σταθμό αυτών των 18 ατόμων, οι οποίοι, μαζί με τον ίδιο, σχημάτισαν την πρώτη «Ενότητα» της θρησκείας του<ref name="amanat191">½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 191.</ref> σύμφωνα με τον αραβικό όρο ''ουαχιντ'', ενότητα που με χρήση του αριθμητικού συστήματος αμπτζαντ έχει μια αριθμητική τιμή ίση με 19. Το βιβλίο του Μπαμπ, το ''Περσικό Μπαγιάν'', δίνει τη μεταφορική ταυτότητα των Γραμμάτων των Ζωντανών ως τους Δεκατέσσερις Αλάνθαστους των Δωδεκατιστών του Σιιτικού Ισλάμ: [[Μωάμεθ|τον Μωάμεθ]], τους Δώδεκα Ιμάμηδες, και [[Φάτιμα (κόρη του Μωάμεθ)|την Φάτιμα]], και τους τέσσερις [[Αρχάγγελος|αρχάγγελους]].<ref name="amanat191" /> Παράλληλα με τους πρώτους μαθητές του Χριστού, τους Δώδεκα Αποστόλους.<ref>{{Cite journal|first=Moojan|last=Momen|title=Bahá’u’lláh’s prophetology: archetypal patterns in the lives of the founders of the world religions|volume=5|issue=1|year=1995|journal=Bahá'í Studies Review|url=http://bahai-library.com/momen_prophetology_archetypes}}</ref>
Γραμμή 42 ⟶ 40 :
Εν τούτοις, το σταδιακό ξετύλιγμα των ισχυρισμών του προκάλεσε κάποια σύγχυση, τόσο στο κοινό όσο και μεταξύ των πιστών του. Ορισμένοι από τους πρώτους ακόλουθούς του τον είχαν αναγνωρίσει άκριτα ως αγγελιοφόρο του Θεού με θεία εξουσία, και αυτό επέφερε διαφωνίες στην κοινότητα των Μπαμπιστών.<ref name="manuchehri" /> Μολονότι ο Μπαμπ ήθελε να μεταδώσει το μήνυμά του με διακριτικότητα, πολλοί από τους ακόλουθούς του, όπως η Ταχίρε, διακήρυξαν ανοιχτά τον ερχομό του Κρυμμένου Ιμάμη και του Μαχντί όπως είχε υποσχεθεί.<ref name="manuchehri" />
=== Ταξίδια και φυλάκιση ===
Κατόπιν της αναγνώρισής του από τα 18 Γράμματα των Ζωντανών, ο Μπαμπ και το 18ο Γράμμα, ο Κουντούς, ξεκίνησαν ένα ταξίδι για προσκύνημα στην [[Μέκκα]] και [[Μεδίνα|την Μεδίνα]], τις ιερές πόλεις του Ισλάμ.<ref name="iranica_bab4">{{Cite encyclopedia}}</ref> Στο [[Κάαμπα]] της Μέκκας, ο Μπαμπ αξιώθηκε δημοσίων το Κα'ιμ,<ref>{{Harvnb|Balyuzi|1973}}</ref> και έγραψε στον Σαρίφ της Μέκκας, τον Θεματοφύλακα του Κάαμπα, διακηρύσσοντας την αποστολή του. Μετά το προσκύνημα, ο Μπαμπ και ο Κουντούς επέστρεψαν στο [[Μπουσέχρ]] του Ιράν.<ref name="balyuzi2">{{Cite book|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|first=H.M.|last=Balyuzi|authorlink=Hasan M. Balyuzi|publisher=George Ronald|isbn=0-85398-048-9|year=1973|location=Oxford, UK|pages=30–41}}</ref>
Λίγο καιρό μετά, τα κηρύγματα των Γραμμάτων των Ζωντανών ήρθαν σε αντιπαράθεση με τον Ισλαμικό κλήρο, οπότε ο Κυβερνήτης της Σιράζ διέταξε τη σύλληψη του Μπαμπ. Ο Μπαμπ, όταν ενημερώθηκε για την επικήρυξή του, τον Ιούνιο 1845, έφυγε από το Μπουσέχρ για το Σιράζ, παρουσίασε τον εαυτό του στις αρχές και τέθηκε σε κατ ' οίκον περιορισμό στο σπίτι του θείου του, μέχρις ότου ξέσπασε μια επιδημία χολέρας στην πόλη τον Σεπτέμβριο του 1846.<ref name="iranica_bab4" /> Όταν αφέθηκε ελεύθερος αναχώρησε για το [[Ισφαχάν]]. Εκεί, πολλοί ήρθαν να τον δουν στο σπίτι του ''ιμάμη τζουμ'α'', επικεφαλή του τοπικού κλήρου που ήταν συμπαθής. Μετά από μια άτυπη συγκέντρωση, όπου ο Μπαμπ διαλέχθηκε με τον τοπικό κλήρο και επέδειξε την ταχύτητά του στην γρήγορη και άμεση ρήμα, η δημοτικότητά του πέταξε.<ref>½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 257.</ref> Μετά το θάνατο του κυβερνήτη του Ισφαχάν και υποστηρικτή του Μπαμπ, Μανουχερ Χαν Γκορτζι, οι κληρικοί της επαρχίας άσκησαν πίεση στον Βασιλιά της Περσίας, Μοχάμαντ Σαχ Κατζάρ, ώστε να διατάξει τον Μπαμπ να έρθει στην [[Τεχεράνη]] τον Ιανουάριο του 1847.<ref>½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 258.</ref> Αφού πέρασε αρκετούς μήνες σε ένα στρατόπεδο έξω από την Τεχεράνη, και προτού συναντήσει τον Σαχ, ο Πρωθυπουργός φυλάκισε τον Μπαμπ στο [[Ταμπρίζ]], στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας.<ref name="iranica_bab4" />
[[Αρχείο:Mahku2008.jpg|σύνδεσμος=https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Mahku2008.jpg|δεξιά|μικρογραφία|250x250εσ|Φρούριο του Μάκου, Ιράν (2008)]]
Με την πάροδο 40 ημερών στο Ταμπρίζ, ο Μπαμπ μεταφέρθηκε στο φρούριο του Μάκου στην επαρχία Αζερμπαϊτζάν του Ιράν κοντά στα τουρκικά σύνορα. Κατά την διάρκεια του εγκλεισμού του εκεί, ο Μπαμπ άρχισε τη συγγραφή του πιο σημαντικού του έργου, του ''Περσικού Μπαγιάν'', που έμεινε ανολοκλήρωτο. Με αυξανόμενη την δημοτικότητα του Μπαμπ στο Μάκου ακόμα και ο κυβερνήτης του Μάκου προσηλυτίστηκε, και τον Απρίλιο 1848 ο πρωθυπουργός τον μετέφερε στο φρούριο του Τσεχρίκ.<ref name="EoI3">{{Cite encyclopedia}}</ref> Και εκεί, όμως, αυξήθηκε η δημοτικότητα του Μπαμπ, τόσο ώστε οι δεσμοφύλακες χαλάρωσαν τους περιορισμούς του. Εκείνη την περίοδο ο Ακα Μπαλα Μπιγκ Σισβάνι Νακσμπάντι ζωγράφισε το πορτρέτο του Μπαμπ.<ref>{{Cite book|title=The Sources for Early Bābī Doctrine and History|last=Denis MacEoin|publisher=Brill|isbn=90-04-09462-8|year=1992|location=Leiden|pages=177|url=https://books.google.com/books?id=xqV9-zmMxsUC&printsec=frontcover&source=gbs_atb#v=onepage&q&f=false}} Muhammad 'Alí Faydí's ''Hadrat-i Nuqta-yi Ulá'' (Tehran, 132 B.E./1976-77): "This work contains an interesting account of the single portrait of the Báb painted by Áqa Bálá Big Shíshvání Naqshbandí during Shírazí's stay in Urúmiyya in 1848 (pp. 367–74). This painting is now kept in the Bahá'í archives in Haifa..."</ref> Στη συνέχεια, ο Πρωθυπουργός διέταξε να φέρουν τον Μπαμπ πίσω στο Ταμπρίζ, όπου η κυβέρνηση κάλεσε τις θρησκευτικές αρχές να δικάσουν τον Μπαμπ για βλασφημία και αποστασία.<ref name="iranica_bab4" />
=== Η Δίκη ===
Η δίκη, στην οποία παρευρέθηκε ο Εστεμμένος Πρίγκιπας, πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1848 και συμμετείχε πληθώρα κληρικών. Ανέκριναν τον Μπαμπ σχετικά με τη φύση των ισχυρισμών του, τις διδασκαλίες του, και του ζήτησαν να δείξει θαύματα που αποδεικνύουν τη θεϊκή του εξουσία. Τον παραίνεσαν να αποκηρυχθεί τις αξιώσεις του. Υπάρχουν εννέα σωζόμενες εκθέσεις των μαρτύρων που παρευρέθηκαν στην δίκη, εκ των οποίων ορισμένες ίσως προέρχονται από μια παλαιότερη πηγή. Οι 6 από τις εκθέσεις προέρχονται από Μουσουλμανικούς λογαριασμούς, και εκφράζουν δυσμένεια για τον Μπαμπ.<ref name="trial2">{{Cite journal|title=The Trial of the Bab: Shi'ite Orthodoxy Confronts its Mirror Image|first=Denis|last=MacEoin|journal=Occasional Papers in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|volume=1|url=http://www.h-net.org/~bahai/bhpapers/babtrial.htm|date=May 1997|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Υπάρχουν 62 ερωτήσεις που αναφέρονται στις 9 εκθέσεις, εκ των οποίων οι 18 εμφανίζονται σε 1 έκθεση, οι 15 σε δύο, οι 8 σε τρεις, οι 5 σε τέσσερις, οι 13 σε πέντε, και οι 3 σε έξι. Με μη συμπεριλαμβανόμενες τις απαντήσεις «ναι» και «δεν απάντησε», απομένουν μόνο 35 απαντήσεις, εκ των οποίων οι 10 εμφανίζονται σε 1 έκθεση, οι 8 σε δύο, οι 6 σε τρεις, οι 3 σε τέσσερις, οι 2 σε πέντε, και 5 σε έξι. Στις 9 εκθέσεις των μαρτύρων υπάρχει μόνο μία απάντηση στην οποία ο Μπαμπ δηλώνει ότι «εγώ είμαι το άτομο που περιμένατε για χίλια χρόνια».<ref name="trial2" />
Η δίκη δεν κατέληξε σε τελεσίδικο αποτέλεσμα. Μερικοί κληρικοί ζήτησαν τη θανατική ποινή, αλλά η κυβέρνηση ζήτησε επιείκεια στην κρίση τους, επειδή ο Μπαμπ ήταν δημοφιλής. Η κυβέρνηση ζήτησε από ιατρικούς εμπειρογνώμονες να κηρύξουν τον Μπαμπ τρελό, προκειμένου να αποτρέψουν την εκτέλεσή του, και για να κατευνάσει το θρησκευτικό ιερατείο διέδωσε φήμες για μετάνοια του Μπαμπ και ανάκληση των δηλώσεών του.<ref name="amanat">{{Cite book|title=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Cornell University Press|year=1989|location=Ithaca|pages=390–393}}</ref>
Ο [[Σεϊχουλισλάμης|Σεΐχ-ουλ Ισλάμ]], ένας προασπιστής της αντιμπαμπιστικής εκστρατείας, που δεν βρισκόταν στην δίκη του Μπαμπ, εξέδωσε μία θανατική ποινή υπό όρους αν διαγνωστεί ότι ο Μπαμπ είναι λογικός. Εκδόθηκε ένα [[Φετφάς|φετβά]] που καταδίκαζε τον Μπαμπ για αποστασία με τη δήλωση: «Η μετάνοια δεν είναι αποδεκτή από έναν αδιόρθωτο αποστάτη, και η εκτέλεση σου αναβλήθηκε μόνο από αμφιβολία για τη λογική του μυαλού σου.»<ref name="amanat" />
Ο γιατρός του πρίγκιπα, [[Ουίλιαμ Κόρμίκ]], εξέτασε τον Μπαμπ και συμμορφώθηκε με το αίτημα της κυβέρνησης να βρει βάσιμους λόγους για την επίδειξη επιείκειας.<ref name="trial2" /> Η διάγνωσή του έσωσε τον Μπαμπ από την εκτέλεση για λίγο καιρό, αλλά οι κληρικοί επέμειναν ότι χρήζει σωματικής τιμωρίας, οπότε ο Μπαμπ τιμωρήθηκε με [[Φάλαγγας|μαστίγωμα στα πόδια]] - είκοσι βουρδουλιές στα πέλματα των ποδιών του.<ref name="amanat" />
Η ανυπόγραφη και αχρονολόγητη επίσημη κυβερνητική έκθεση αναφέρει ότι, κατόπιν του ξυλοδαρμού ο Μπαμπ προφορικώς και γραπτώς ανακάλεσε, απολογήθηκε και δήλωσε ότι δεν θα συνεχίσει να ισχυρίζεται αξιώσεις θεότητας.<ref name="msbr">{{Cite book|title=Materials for the Study of the Babi Religion|first=E.G.|last=Browne|publisher=Cambridge University Press|year=1918|location=Cambridge|url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi}}</ref> Το έγγραφο της αυτοαναίρεσής του γράφτηκε λίγο μετά τη δίκη του στο Ταμπρίζ.<ref name="trial2" /> Μερικοί συγγραφείς πιστεύουν ότι οι ισχυρισμοί έγιναν για να ντροπιάσουν τον Μπαμπ και να υπονομεύσουν την αξιοπιστία του για το κοινό, και ότι η γλώσσα αυτού του εγγράφου διέφερε κατά πολύ από το συνηθισμένο στυλ του Μπαμπ, και φαινόταν προκομμένο από τις αρχές.<ref name="amanat" />
Ο ανατολιστής [[Έντουαρντ Γκράνβιλ Μπράουν]] έλαβα αντίγραφα των εγγράφων της δίκης από τον Ιππόλυτο Ντρέυφους-Μπάρνι, τον πρώτο Γάλλο Μπαχάι. Το έγγραφο της ανάκλησης του Μπαμπ συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του Μπράουν με τίτλο: ''Πηγές για τη Μελέτη της Θρησκείας Μπάμπι'', όπου ο ίδιος αναφέρει, «[Το έγγραφο], ανυπόγραφο και αχρονολόγητο, υποτίθεται ότι γράφτηκε δια χειρός του Μπαμπ και αποτελεί πλήρη αναίρεση και παραίτηση από κάθε υπεράνθρωπη αξίωση που ίσως ισχυρίστηκε. Δεν είναι σαφές το σε ποιους απευθύνεται, ή εάν η αναφέρεται στην ανάκληση της τελευταίας παραγράφου [της έκθεσης της κυβέρνησης] ή άλλου εγγράφου. Ο γραφικός χαρακτήρας, μολονότι είναι χαριτωμένος, δεν είναι ευανάγνωστος...»<ref>{{Cite book|title=Materials for the Study of the Babi Religion|first=E.G.|last=Browne|publisher=Cambridge University Press|year=1918|location=Cambridge|pages=256|url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi}}</ref> Ακολουθεί μια μετάφραση από το σχετικό τμήμα του εγγράφου:{{Quote||||text=Ουδέποτε ζήτησα κάτι αντίθετο προς το Θέλημα του Θεού, και, αν λέξεις ενάντιες στην Θεία χάρη του κύλησαν από την πένα μου, θα ήταν ακούσια ανυπακοή, και σε κάθε περίπτωση μετανοώ και ζητώ συγχώρεση από Αυτόν. Αυτός ο υπηρέτης δεν έχει καμία γνώση για οποιαδήποτε υπεράνθρωπη αξίωση. Ζητώ τη συγχώρεση του Θεού του Κυρίου μου και μετανοώ σε αυτόν [την ιδέα] ότι θα έπρεπε να μου αποδοθεί οποιαδήποτε [Θεία] Αποστολή. Όσον αφορά ορισμένες προσευχές και λέξεις που έφυγαν από την γλώσσα μου, δεν υπαινίσσονται καμία τέτοια Αποστολή, και οποιαδήποτε αξίωση για ιδιαίτερη απόδοση της Αγιότητάς του την Απόδειξη της Αγάπης (στο όνομα της Ειρήνης!) είναι αβάσιμος ισχυρισμός, που δεν έχει προβάλει ποτέ αυτός ο υπηρέτης.<ref>{{cite book |first=E.G. |last=Browne |title=Materials for the Study of the Babi Religion |year=1918 |publisher=Cambridge University Press |location=Cambridge |url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi |pages=257–258}}</ref>}}Μετά τη δίκη, ο Μπαμπ διατάχθηκε να επιστρέψει στο φρούριο της Τσεχρίκ.
== Αναφορές ==
| |||