Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 29:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης''' ή '''Φερδινάνδος ο Προσκεκλημένος''' (el ''Emplazado'') (Ισπανικά : ''Fernando IV de Castilla'', [[Σεβίλλη]], [[6 Δεκεμβρίου]] [[1285]] - [[Χαέν]], [[7 Σεπτεμβρίου]] [[1312]]) από τον [[Καστιλιανός Οίκος της Ιβρέα|Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα]] ήταν
Η μητέρα του
==Κηδεμονία==
Γραμμή 38:
Ο Φερδινάνδος γεννήθηκε στην Σεβίλλη (6 Δεκεμβρίου 1285) και βαπτίστηκε στον [[Καθεδρικός της Σεβίλλης|Καθεδρικό ναό της Σεβίλλης]] από τον αρχιεπίσκοπο Ραιμούνδο ντε Λοζάνα, ανακηρύχτηκε διάδοχος και δέχτηκε την υποταγή της αριστοκρατίας.<ref>González Mínguez 2004, σ. 224.</ref>
Ο Σάντσο Δ΄ ανέθεσε την ανατροφή του νεογέννητου γιου του στον Φερνάν Περέζ Πόνσε ντι Λεόν, τον πρώτο Μαγιοδρόμο του πατέρα του [[Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης|Αλφόνσου του Σοφού]], ο μικρός πρίγκιπας και ο δάσκαλος του αναχώρησαν για την οικία του Φερνάν Περέζ στην Ζαμόρα. Ο Φερνάν Περέζ Πόνσε ντι Λεόν και η σύζυγος του έδειξαν έντονο ενδιαφέρον
Ο πατέρας του επιθυμούσε να τον παντρέψει με μια πριγκίπισσα από την [[Γαλλία]] ή την [[Πορτογαλία]]. Τον Σεπτέμβριο του 1291 αρραβωνιάστηκε με την Κωνσταντία κόρη του βασιλιά [[Διονύσιος της Πορτογαλίας|Διονυσίου της Πορτογαλίας]]. Ο Σάντσο Δ΄ παρά της υποσχέσεις που έδωσε στον Πορτογάλο βασιλιά προχώρησε σε νέες διαπραγματεύσεις με τον Γάλλο βασιλιά [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο τον Ωραίο]] να παντρέψει τον μικρό Φερδινάνδο με την κόρη του Μαργαρίτα ή Λευκή (1294). Οι διαπραγματεύσεις με την Γαλλία σταμάτησαν επειδή ο Σάντσο πέθανε την επόμενη χρονιά (1295).
Ο Σάντσο Δ΄ της Καστίλης πέθανε στο [[Τολέδο]] (25 Απριλίου 1295) και τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Φερδινάνδος. Μετά την ταφή του βασιλιά στον [[Καθεδρικός του Τολέδο|Καθεδρικό ναό του Τολέδο]] η χήρα του Μαρία του Μολίνα αποσύρθηκε στο [[Αλκάθαρ του Τολέδου]] για να τον
===Διεκδικητές===
Ο γάμος του Σάντσο Δ΄ και την Μαρίας δεν είχε νομιμοποιηθεί, συνεπώς υπήρχε ζήτημα με την νομιμότητα του Φερδινάνδου
Αργότερα εμφανίστηκαν οι νέοι διεκδικητές [[Αλφόνσος δε λα Σέρδα]] και [[Φερδινάνδος δε λα Σέρδα, κύριος της Λάρα]] γιοι του [[Φερδινάνδος δε λα Σέρδα|Φερδινάνδου του τριχωτού]] μεγαλύτερου γιου του Αλφόνσου του Σοφού που πέθανε πολύ πρόωρα (1275), τους υποστήριζε και η γιαγιά τους [[Γιολάντα της Αραγωνίας]]. Η Αραγωνία, η Πορτογαλία και η Γαλλία εκμεταλλεύτηκαν τα προβλήματα για δικό τους όφελος. Οι ταραχές στις οποίες προστέθηκαν και άλλοι σημαντικοί ευγενείς όπως ο Ντιέγκο Λόπεζ Ε΄
Τα Κορτές της Βαγιαδολίδ όρισαν κηδεμόνα τον Ερρίκο της Καστίλης (1295) αλλά η βασιλομήτωρ πήρε τον μικρό Φερδινάνδο στην συνοδεία της. Μετά την απόφαση των Κορτές ο Ιωάννης, κύριος της Βαλένθια δε Κάμπος άφησε την [[Γρανάδα]] και προσπάθησε να κυριεύσει την [[Μπαδαχόθ]] αλλά απέτυχε, στην συνέχεια μετέβη στην Πορτογαλία και προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά Διονύσιο να κηρύξει τον πόλεμο στην Καστίλη.<ref>Ibáñez de Segovia Peralta y Mendoza 1777, σ. 532.</ref>
===Ανταρσία του Ιωάννη της Βαλένθια δε Κάμπος===
Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών των Κορτές η βασιλομήτωρ και ο Ερρίκος της Καστίλης συναντήθηκαν με τον Πορτογάλο βασιλιά Διονύσιο, του έδωσαν δώρα, μερικές περιοχές στα σύνορα και συμφώνησαν να ολοκληρωθεί ο γάμος του Φερδινάνδου με την Κωνσταντία.
Ο θείος του Ιωάννης της Βαλένθια δε Κάμπος επαναστάτησε ξανά εναντίον του Φερδινάνδου Δ΄ στις αρχές του 1296 ενώ ο γιος του Αλφόνσος της Βαλένθια δε Κάμπος κυρίευσε την Μανσίλλα. Τον Απρίλιο του 1296 ο Αλφόνσος της Βαλένθια δε Κάμπος επιτέθηκε στην Καστίλη με βοήθεια των Αραγωνέζων και πήγε στην Λεόν όπου ο πατέρας του ανακηρύχτηκε βασιλιάς της Λεόν, της Σεβίλης και της Γαλικίας. Ο Ιωάννης με την συνοδεία του γιου του Αλφόνσου ανακηρύχτηκε βασιλιάς στην Καστίλη, το [[Τολέδο]], την [[Μούρθια]] και την [[Χαέν]].
===Συντριβή του Ερρίκου στην Γρανάδα===
Γραμμή 66:
Η ''"Συνθήκη του Αλκανίκες"'' (1297) καθόρισε τα όρια ανάμεσα στην Καστίλη και την Πορτογαλία, δέχτηκε πολλά κάστρα και πόλεις, σε αντάλλαγμα ακυρώθηκαν οι συνθήκες που είχαν γίνει με τον Αλφόνσο Β΄ της Αραγωνίας, τον Αλφόνσο δε λα Σέδρα, τον Ιωάννη της Καστίλης και τον Χουάν Νουνέζ Β΄ ντι Λάρα.<ref>González Mínguez 2004, σ. 228.</ref>
Με την ''"Συνθήκη του Αλκανίκες"'' επικυρώθηκε ο διπλός γάμος ανάμεσα στον Φερδινάνδο Δ΄ και την ινφάντα Κωνσταντίνα όπως
===Επαφές του Ιωάννη με τους Πορτογάλους===
Η βασιλομήτωρ έστειλε στα τέλη του 1297 στην Λεόν τον Αλφόνσο Πέρεζ ντε Γκουζμάν να πολεμήσει με τον Ιωάννη της Βαλένθια που είχε τον έλεγχο στην περιοχή.<ref>Benavides 1860, σ. 50.</ref> Στις αρχές του 1298 ο Αλφόνσος δε λα Σέρδα, ο Ιωάννης της Βαλένθια και ο Ζουάν Νούνιες Β΄ ντι Λάρα έκοψαν πλαστά νομίσματα με μικρότερη περιεκτικότητα σε πολύτιμα μέταλλα με στόχο την κατάρρευση της οικονομίας
Η βασιλομήτωρ μετά από την συνάντηση της με τον Πορτογάλο μονάρχη έστειλε τον επτάχρονο γιο της Ινφάντη [[Φίλιππος της Καστίλης, Λόρδος της Καμπρέρα και της Ριμπέρα|Φίλιππο]] στην Γαλικία για να ενισχύσει την εξουσία της στην περιοχή που επιχειρούσαν να διαλύσουν ο Ζουάο Αφόνσο της Αλμπουκέρκης και ο Φερνάντο Ροντρίγκεζ ντι Κάστρο.
Γραμμή 87:
Τα Κορτές του Μπούργκος που συνεκλήθησαν τον Νοέμβριο του 1301 παρουσίασαν την βούλα του πάπα Βονιφάτιου Η΄ που νομιμοποιούσε τον γάμο του Σάντσο Δ΄ με την Μαρία της Μολίνας. Ο Φερδινάνδος Δ΄ έγινε νόμιμος διάδοχος, είχε φτάσει στην ενηλικίωση και στέφθηκε επίσημα βασιλιάς (6 Δεκεμβρίου 1301).<ref>González Mínguez 1998, σσ. 1076–1077</ref> Με την νομιμοποίηση του βασιλιά ο Ιωάννης της Βαλένθια και ο Αλφόνσος δε λα Σέδρα έχασαν το ισχυρότερο πλεονέκτημα για την διαδοχή, την ίδια εποχή ο πάπας έδωσε την άδεια στον νεαρό βασιλιά να παντρευτεί την Κωνσταντία της Πορτογαλίας. Ο Ερρίκος της Καστίλης ενοχλήθηκε έντονα με την νομιμοποίηση του Φερδινάνδου Δ΄, συμμάχησε με τον Ζουάν Νουνιέ Β΄ ντε Λάρα με στόχο να ανατρέψουν τον νεαρό βασιλιά και την μητέρα του. Σύντομα συμμάχησε μαζί τους και ο Ιωάννης της Βαλένθια που διεκδικούσε την ηγεμονία της Μπισκάγια χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του Μαρίας Α΄ Ντιάζ ντε Χάρο. Την εποχή που η βασιλομήτωρ βρισκόταν στην [[Βιτόρια-Γκαστέις]] (1301) η αριστοκρατία της Καστίλης επαναστάτησε, υποστήριξε τον Ιάκωβο Β΄ της Αραγωνίας και του δήλωσε ότι θα τον υποστηρίξει να κερδίσει το βασίλειο της Μούρθιας. Ο Ερρίκος της Καστίλης συμμάχησε με τον Ντιέγκο Λόπεζ Ε΄ ντε Χάρο και ζήτησε από τον βασιλιά πόλεις όπως την [[Ατιένθα]] που του είχε δώσει δώρο σαν αποζημίωση για να παραιτηθεί από κηδεμόνας του.
Ο Φερδινάνδος Δ΄ παντρεύτηκε στην Βαγιαδολίδ την Κωνσταντία κόρη του Διονυσίου της Πορτογαλίας (23 Ιανουαρίου 1302), τα ''"Κορτές της Μεδίνα δελ Κάνπο"'' συνεκλήθησαν τον Μάιο του 1302, ο νεαρός βασιλιάς έστειλε αντιπρόσωπο. Ο Ερρίκος, ο Ιωάννης της Καστίλης και ο Ζουάν Νουνιέ Β΄ ντε Λάρα προσπάθησαν να εκθρονίσουν τον νεαρό βασιλιά και την μητέρα του με την κατηγορία ότι η Μαρία πούλησε τα κοσμήματα της συζύγου του Σάντσο Δ΄ αλλά η κατηγορία αποδείχτηκε ψευδής. Οι ίδιοι κατηγόρησαν την
===Σύγκρουση με τον Ερρίκο της Καστίλης===
Την ίδια εποχή ξέσπασε εμφύλιος, από την μια πλευρά ο Ερρίκος της Καστίλης, η βασιλομήτωρ και ο Ντιέγκο Λόπεζ Ε΄ ντε Χάρο από την άλλη ο Ιωάννης της Βαλένθια και ο Ζουάν Νούνιε Β΄ ντε Λάρα. Ο Ερρίκος της Καστίλης απείλησε με πόλεμο τον Φερδινάνδο Δ΄ και την μητέρα του αν υποκύψουν στα αιτήματα τους, ο λαός της Καστίλης από την άλλη άρχισε να δυσφορεί έντονα με τον βασιλιά που ήταν όργανο της μητέρας του. Τους τελευταίους μήνες του 1302 δυσαρεστημένα μέλη της αριστοκρατίας ενώθηκαν με τον Ιωάννη δε λα Σέρδα και τον Ζουάν Νούνιε Β΄ ντε Λάρα. Στις αρχές του 1303 ο Φερδινάνδος Δ΄ αποφάσισε να
Την εποχή που βρισκόταν ο βασιλιάς στην Μπαδαχόθ ο Ερρίκος της Καστίλης, ο Ντιέγκο Λόπεζ Ε΄ ντι Χάρο και ο [[Ιωάννης Εμμανουήλ της Βιγιένα]] συμφώνησαν να συναντηθούν με τον βασιλιά της Αραγωνίας, η συνάντηση έγινε στην Αρίζα. Ο Ερρίκος της Καστίλης επικοινώνησε με την Μαρία της Μολίνας και της εξήγησε τα σχέδια του με στόχο να συμμαχήσουν. Τα σχέδια του ήταν να παντρευτεί η αδελφή του βασιλιά [[Ισαβέλλα της Καστίλης (1283-1328)|Ισαβέλλα]] που είχε χωρίσει τον Ιάκωβο Β΄ της Αραγωνίας με τον Αλφόνσο δε λα Σέδρα και να γίνει βασιλιάς της Λεόν. Ο αδελφός του βασιλιά [[Πέτρος του Κάμερος]] θα γινόταν βασιλιάς της Καστίλης με τον γάμο του με την κόρη του βασιλιά της Αραγωνίας. Ο Ερρίκος τόνισε ότι με τα σχέδια αυτά θα επέλθει οριστικά ειρήνη στο βασίλειο χωρίς να έχουν εξουσίες ο Ιωάννης της Βαλένθιας και ο Ζουάν Νουνιέ Β΄ ντι Λάρα. Τα σχέδια επέβαλαν άμεσα την διάλυση του βασιλείου της Καστίλης και την παραίτηση του Φερδινάνδου Δ΄, η βασιλομήτωρ το αρνήθηκε κατηγορηματικά. Ο Ερρίκος επέμεινε και η Μαρία του θύμισε τόσο τους όρκους που έχει πάρει να υποστηρίξει τον νέο βασιλιά όσο και τα δώρα που τον έχει προικίσει.
Γραμμή 102:
===Εμφύλιος για την Μπισκάγια===
Τον Ιανουάριο του 1304 ο Ιωάννης της
Ο Ντιέγκο Λόπεζ Ε΄ ντι Χάρο δεν συμμετείχε, ήταν έντονα δυσαρεστημένος που ο Φερδινάνδος υποσχέθηκε στον Ιωάννη την Μπισκάγια και του παραχώρησε την [[Λα Ριόχα]] αν και ο ίδιος ολοκλήρωσε όλες τις διαπραγματεύσεις με τον βασιλιά της Αραγωνίας. Ο Ιωάννης της Βαλένθια ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1304 διαπραγματεύσεις με το [[Βασίλειο της Αραγωνίας]] δεσμεύοντας τον Φερδινάνδο Δ΄ να δεχτεί τις συμφωνίες που θα κάνουν η Αραγωνία και η Πορτογαλία
===Συμφωνία με την Αραγωνία===
|