Νικόλαος Πλαστήρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] και την [[Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922|Eπανάσταση της 11ης Σεπτεμβρίου]] των στρατιωτικών δυνάμεων στη [[Χίος|Χίο]] και τη [[Λέσβος|Λέσβο]], το [[1922]], ανέλαβε την αρχηγία της επαναστατικής επιτροπής (από όπου απέκτησε και το προσωνύμιο 'Αρχηγός'). Τον Σεπτέμβριο του [[1922]] μετέβη στην [[Αθήνα]] όπου ανέτρεψε την κυβέρνηση και υποχρέωσε τον βασιλιά [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο Α΄]] σε παραίτηση υπέρ του γιου του [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Β΄]] και σχημάτισε επαναστατική κυβέρνηση, χωρίς όμως να συμμετάσχει σ' αυτήν (όντας όμως ο ουσιαστικός αρχηγός). Με τη φροντίδα του περιθάλπηκαν και στεγάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], και με νομοθετικό διάταγμα ([[14 Φεβρουαρίου]] [[1923]]), έδωσε λύση στο αγροτικό ζήτημα, διανέμοντας το μεγαλύτερο μέρος των τσιφλικιών στους ακτήμονες. Χάρη σ' αυτόν και τον [[Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατηγός)|Θεόδωρο Πάγκαλο]] αναδιοργανώθηκε ο Στρατός και ανασυντάχθηκε η Στρατιά του [[Έβρος (Θράκη)|Έβρου]], δίνοντας ένα βοήθημα στον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]], κατά τις διαπραγματεύσεις για την [[Συνθήκη της Λωζάνης]], περιορίζοντας τις απαιτήσεις του [[Μουσταφά Κεμάλ|Κεμάλ]].Επέβαλε Επίσηςτις υποστήριξεδίκες και ανέλαβε την ευθύνη για την «Εκτέλεσηκαταδίκες των Έξι»,Εξη κατευνάζονταςκαι τοντου λαόπρίγκηπα πουΑνδρέα ζητούσεκαι την τιμωρίαεκτέλεση των υπεύθυνων για την Μικρασιατική καταστροφήΕξη.