Βυρσοδεψία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
όχι σύνδεσμοι στους τιτλους των ενοτήτων
→‎Ιστορία: Διορθώθηκε τυπογραφικό λαθος
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 4:
 
== Ιστορία ==
Η ελληνική λέξη βυρσοδεψία είναι σύνθετη και προέρχεται από το ουσιαστικό της Αρχαίας Ελληνικής "βύρσα" που σημαίνει "δέρμα ζώου", και ττοτο ρήμα "δέφω" που σημαίνει "μαλακώνω κάτι με τα χέρια".<ref>{{Cite book|url=https://www.worldcat.org/oclc/880473253|title=Etymologikon lexikon tēs archaias ellēnikēs|last=1886-1954.|first=Hofmann, J. B. Johann Baptist,|date=2009|publisher=Dēm. N. Papadēma|isbn=9789602065839|edition=2ē ekd|location=Athēna|id=880473253}}</ref> Η βυρσοδεψία πιστεύεται ότι εξασκούνταν ήδη από το 7000-3000 π.Χ. στην Ινδία<ref>{{Cite book|url=https://www.worldcat.org/oclc/35178577|title=The Oxford companion to archaeology|last=M.|first=Fagan, Brian|last2=1948-|first2=Beck, Charlotte,|date=1996|publisher=Oxford University Press|isbn=9780195076189|location=New York|id=35178577}}</ref>, ενώ υπάρχουν γραπτές αναφορές από τον Θεόφραστο ο οποίος ήταν και ο πρώτος που αποπειθράθηκε να καταγράψει και να κατανοήσει επιστημονικά τη διαδικασία.<ref>{{Cite book|url=https://www.worldcat.org/oclc/6390599|title=Enquiry into plants and minor works on odours and weather signs|last=Theophrastus.|first=Hort, Arthur, Sir,|date=1916-1926|publisher=Harvard University Press|isbn=0674990773|location=Cambridge, Mass.|id=6390599}}</ref>
 
Η διαδικασία που ακολουθούνταν κατά τους αρχαίους χρόνους ήταν η παρακάτω: τα δέρματα έφταναν στο βυρσοδεψείο στεγνά και λερωμένα με χώμα. Αρχικά, μουλιάζαν σε νερό για να καθαρίσουν και να μαλακώσουν, ενώ τρίβονταν για να απομακρυνθεί το λίπος και τα απομεινάρια της σάρκας. Στη συνέχεια ο βυρσοδέψης έπρεπε να απομακρύνει το τρίχωμα. Αυτό γινόταν με την επάλειψη του δέρματος με κάποια αλκαλική ουσία ή απλά με την πολύμηνη παραμονή του δέρματος η οποία προκαλούσε και τη σήψη. Στη συνέχεια τα δέρματα εμβαπτίζονταν σε αλατόνερο και το τρίχωμα, το οποίο είχε στο μεταξύ χαλαρώσει, απομακρυνόταν με μαχαίρια. Αφού είχε απομακρυνθεί το τρίχωμα, ο βυρσοδέψης μαλάκωνε το δέρμα τρίβωντας πάνω του κοπριά ή μουλιάζοντας το δέρμα σε ένα διάλυμα από εντόσθια ζώου. Η παραπάνω διαδικασία αποτελούσε μια μορφή ζύμωσης που περιλάμβανε τα ένζυμα των βακτηρίων που περιείχε η κοπριά.
Γραμμή 10:
Στους μετέπειτα αιώνες, στη βυρσοδεψία χρησιμοποιήθηκαν δεψικές ύλες φυτικής προέλευσης όπως είναι το έλαιο [[Κέδρος|κέδρου]], ο φλοιός της [[Βελανιδιά|βελανιδιάς]], η [[στυπτηρία]], οι οποίες απλώνονταν στα δέρματα ενώ αυτά τεντώνονταν με αποτέλεσμα να απορροφούν περισσότερες τανίνες και να αφυδατώνονται.
 
Μετά τη [[Βιομηχανική επανάσταση|Βιομηχανική Επανάσταση]] και συγκεκριμένα μετά το 1840, στη βυρσοδεψία χρησιμοποιούνται διαλύματα τρισθενούς χρωμίου για την εμβάπτιση των δερμάτων.
 
== Τα ταμπάκικα στην Ελλάδα ==