Αργυρούπολη Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ μικροπροσθεσεις |
||
Γραμμή 22:
}}
H '''Αργυρούπολη Κιλκίς''' είναι χωριό που [https://www.google.gr/maps/place/Αργυρούπολη+611+00/@40.9869135,22.9053455,14.25z/data=!4m5!3m4!1s0x14a9c6181bb4c5df:0xd863b06ef547ccb0!8m2!3d40.9934108!4d22.9275547 κείται] 4 [[Χιλιόμετρο|χλμ]]. ανατολικά της πόλης του [[Κιλκίς]]<ref name=":0">{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|first=|last=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|isbn=|year=1996|location=Αθήνα|page=70, τομ.5}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.stigmap.gr/ploigisi.php|title=Εύρεση διαδρομής στο χάρτη, Πλοήγηση, Χιλιομετρικές αποστάσεις πόλεων {{!}} stigmap.gr|website=www.stigmap.gr|accessdate=2019-01-02}}</ref> και δυτικά του [[Σπανός ποταμός|Σπανού ποταμού]]. Σύμφωνα με το [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»|πρόγραμμα Καλλικράτης]] ανήκει στη δημοτική ενότητα Κιλκίς του [[Δήμος Κιλκίς|δήμου Κιλκίς]] και σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφή 2011]] έχει πληθυσμό 423 κατοίκους<ref>«[http://www.statistics.gr/documents/20181/1210503/FEK_monimos_rev.pdf/125204a0-726f-46fe-a141-302d9e7a38dc ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011]», σελ. 10504 (σελ. 40 του pdf)</ref>. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 591 κατοίκους. Η Αργυρούπολη βρίσκεται δυτικά του [[Γαλλικός ποταμός|Γαλλικού ποταμού]].
==Ιστορικά στοιχεία==
Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν ''Στρέζοβο''<ref>{{Cite web|url=http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/171227|title=Πανδέκτης: Strezovo -- Argyroupolis|website=pandektis.ekt.gr|accessdate=2019-01-05}}</ref> και η μετονομασία έγινε στις 31/8/1926 (Φ.Ε.Κ 346/1926). Παρά την ίδρυση της [[Βουλγαρία|Βουλγαρικής]] εξαρχίας το [[1870]] οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. Το [[1879]] με την εγκατάσταση του [[Βούλγαροι|Βούλγαρου]] [[Ουνία|ουνίτη]] επισκόπου στο [[Κιλκίς]], Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την [[Ουνία]]. Μετά το [[1893]], όταν ο νέος [[Βούλγαροι|Βουλγαρ]][[Ουνία|ουνίτης]] επίσκοπος, [[Λαζάρ Μλαντένωφ|Λάζαρος Μλαντένωφ]] προσχώρησε στην [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εκκλησία. Μετά την [[συνθήκη του Νεϊγύ]], το [[1919]], και το [[Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ]] του [[1924]] οι κάτοικοι αποχώρησαν στη [[Βουλγαρία]].<ref>Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ''ανατύπωση 1993'', σελ. 103</ref>▼
▲Παρά την ίδρυση της [[Βουλγαρία|Βουλγαρικής]] εξαρχίας το [[1870]] οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. Το [[1879]] με την εγκατάσταση του [[Βούλγαροι|Βούλγαρου]] [[Ουνία|ουνίτη]] επισκόπου στο [[Κιλκίς]], Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την [[Ουνία]]. Μετά το [[1893]], όταν ο νέος [[Βούλγαροι|Βουλγαρ]][[Ουνία|ουνίτης]] επίσκοπος, [[Λαζάρ Μλαντένωφ|Λάζαρος Μλαντένωφ]] προσχώρησε στην [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εκκλησία. Μετά την [[συνθήκη του Νεϊγύ]], το [[1919]], και το [[Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ]] του [[1924]] οι κάτοικοι αποχώρησαν στη [[Βουλγαρία]].<ref>Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ''ανατύπωση 1993'', σελ. 103</ref>
==Σήμερα==
Οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από τον [[Πόντος|Πόντο]] και κύρια από τα χωριά της [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολης]] Πόντου εκ της οποίας προέρχεται και η ονομασία. Τα χωριά προέλευσης είναι το Τσιαγούλ (σημερινό Τσαγίλ Σιράν, '' ''[[Τουρκική γλώσσα|τουρκ]].'' Cagil Siran''), η Χουτουρά (σημερινό Αλεμντάρ Γκιουμουσανέ, τουρκ.'' Alemdar Gumushane''), το Κανάκ, το Καρατζά, το [[Μαυρολίθι]], το Ουλουσειράν, η Άλμη, το Πελέν (σημερινό Μπελέν Σιράν, '' ''τουρκ.'' Belen Siran''), η Δέρραινα, το Κιαλάντον, τα Λωρία [[Μούζενα|Μούζενας]], το Τσερκεζάντον και η Τσολόσαινα (σημερινό Μπαχτσελίκ Γκιουμουσανέ, '' ''τουρκ.'' Bahcelik Gumushane''), όλα κείμενα στην ευρύτερη περιοχή
Λόγω της κλίσεως του εδάφους στο χωριό υπάρχουν δύο [[Μαχαλάς|μαχαλάδες]] στους οποίους και υπάρχουν οι εκκλησίες [[Προφήτης Ηλίας|Προφήτη Ηλία]] στον "Κάτω Μαχαλά" και Κωνσταντίνου και Ελένης στον "Άνω Μαχαλά". Η πανήγυρις του χωριού είναι στις [[21 Μαΐου]]. Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται κύρια με γεωργικές εργασίες. Το χωριό είναι ευρύτερα γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των Αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων που υπήρχαν παλαιότερα εκεί<ref>{{Cite web|url=https://www.cnn.gr/focus/apopseis/story/56256/to-istoriko-ypovathro-tis-stratiotikis-synergasias-hpa-elladas|title=Το ιστορικό υπόβαθρο της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας|last=Νικόλαος*|first=Παούνης|ημερομηνία=2016-11-27|website=CNN.gr|language=el|accessdate=2019-01-05}}</ref> και των πολλών στρατιωτικών μονάδων που επίσης βρίσκονταν εκεί φιλοξενώντας περί τους 4.000 στρατιώτες.
==Παραπομπές==
| |||