Δεύτερος ελληνικός αποικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Griechischen und phönizischen Kolonien.jpg|350px|right|thumb|Αρχαίες αποικίες στη Μεσόγείο <br />[[Αρχείο:Solid red.png|10px]] Έλληνες <br />[[Αρχείο:Solid yellow.svg|10px]] Φοίνικες]]
== ΣΚΑΣΤΕ ==
'''Δεύτερος ελληνικός αποικισμός''' ονομάστηκε η οργανωμένη αποικιακή εξάπλωση των [[αρχαία Ελλάδα|αρχαίων Ελλήνων]] στον χώρο της [[Μεσόγειος|Μεσογείου]] και του [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινου Πόντου]], κατά την περίοδο του 8ου, του 7ου και του 6ου αιώνα π.Χ. Ο αποικισμός αυτός διέφερε από τον [[πρώτος ελληνικός αποικισμός|πρώτο αποικισμό]] γιατί αποτέλεσε οργανωμένη επιχείρηση από την μητρόπολη σε αντίθεση με την απλή μετακίνηση φυλών που συντελέστηκε κατά τον πρώτο αποικισμό. Πολλές αποικίες που ιδρύθηκαν αυτή την περίοδο εξελίχθηκαν σε πόλεις ισχυρές και έγιναν ανεξάρτητες από την μητρόπολη.
<br />[[Αρχείο:Boat Cdm Paris 322 n1.jpg|250px|right|thumb|Αρχαίο ελληνικό πλοίο σε αγγείο]]
 
== Τα αίτια του αποικισμού ==
[[Αρχείο:Boat Cdm Paris 322 n1.jpg|250px|right|thumb|Αρχαίο ελληνικό πλοίο σε αγγείο]]
Τα αίτια του δεύτερου αποικισμού είχαν να κάνουν με την δημογραφική έκρηξη αυτής της περιόδου, την ανάπτυξη του [[εμπόριο|εμπορίου]], την ανάγκη για εξασφάλιση περισσότερων πρώτων υλών αλλά και με πολιτικά γεγονότα της περιόδου που οδήγησαν ομάδες πληθυσμού στην εξορία. Η αύξηση του πληθυσμού δημιούργησε στενότητα χώρου και περιορισμό των καλλιεργήσιμων εκτάσεων που αναλογούσαν σε κάθε πολίτη κάτι που ενίσχυσε την ανάγκη για εγκατάσταση μέρους του πληθυσμού σε άλλη περιοχή. Η περιοχή εγκατάστασης που διέθετε ανεκμετάλλευτους πόρους θα μπορούσε επίσης να προμηθεύει την μητρόπολη με μέρος των αγαθών που θα παρήγαγε. Η ανάπτυξη του εμπορίου ήταν από τα σημαντικότερα κίνητρα ίδρυσης αποικιών. Οι αποικίες αυτές θα δημιουργούσαν νέες αγορές, θα προμήθευαν την μητρόπολη με σημαντικές πρώτες ύλες και θα αποτελούσαν σημαντικούς ενδιάμεσους σταθμούς στα μακρινά εμπορικά ταξίδια της εποχής. Τέλος η ταραγμένη πολιτική κατάσταση σε πολλές πόλεις με την εγκαθίδρυση τυραννικών πολιτευμάτων οδηγούσε τους πολιτικούς αντιπάλους στην εξορία και στην αναζήτηση νέου τόπου εγκατάστασης.