Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης''' ([[Καταλανική γλώσσα|καταλανικά]] : ''Borell II'', απεβ.[[927]] - [[30 Σεπτεμβρίου]] [[993]]) απόμέλος τοντου [[Οίκος της Βαρκελώνης|ΟίκοΟίκου της Βαρκελώνης]] ήταν [[ΚομητείαΚόμητες της Βαρκελώνης|κόμηςΚόμης της Βαρκελώνης]], της [[Κομητεία της Ζιρόνα|Ζιρόνα]] & [[Κομητείακαι της Οζόνα|Οζόνα ([[947]] (945- [[993]]) και [[Κομητεία του Ουρζέλ|κόμηςΚόμης τούτου Ουρζέλ]] ([[948]] - [[993]]). Ο Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης ήταν τρίτος γιος και διάδοχος του [[Σουνυέρ της Βαρκελώνης]] και της Ριχίλντας του Ρουέργκ. Ο Μπορέλ Β΄΄ εμφανίζεται για πρώτη φορά σε έγγραφα την εποχή που κυβερνούσε ο πατέρας του (945) στην ίδρυση της μονής του Σαντ Πέρε δε λες Πουέλιες στην [[Βαρκελώνη]].
 
Ο Σουνυέρ αποσύρθηκε σε μοναστήρι αφήνοντας την διακυβέρνηση της κομητείας στους γιους του Μπορέλ και [[Μιρό της Βαρκελώνης]]. Ο Μπορέλ Β΄ κληρονόμησε την Κομητεία του Ουρζέλ από τον θείο του [[Σουνιφρέδος Β΄ του Ουρζέλ|Σουνιφρέδο Β΄ του Ουρζέλ]].<ref>An old historiography confuses Borrell's father Sunyer with Sunifred I Count of Cerdanya (928-66). The correct succession to the Catalan counties was clarified by Prosper de Bofarull, Los Condes de Barcelona Vindicados, y Cronología y Genealogía de los Reyes de España considerados como Soberianos Independientes de su Marca. Tomo I: abraza los siete primeros, desde el año 874 al 1035. Barcelona 1836, reprinted 1990.</ref> Ο Σουνυέρ πέθανε (950) και ο Μιρό (966) αφήνοντας τον Μπορέλ μοναδικό κυβερνήτη στην παλαιά Καταλονία, οι κάτοικοι τον είχαν ονομάσει ''"Δούκα των Γότθων"'' αλλά ο ίδιος στα έγγραφα του ονομαζόταν ''"Κόμης ή μαρκήσιος"''.<ref>Jonathan Jarrett, Pathways of Power in late-Carolingian Catalonia. Ph. D. thesis, University of London, 2005, σσ. 192–93.</ref>
==Βιογραφία==
Ήταν γιος τού [[Σούνυερ της Βαρκελώνης|Σούνυερ]] κόμη της Βαρκελώνης, Χερόνα & Αουσόνα.
 
==Διπλωματικές επιτυχίες==
Εμφανίζεται ως κόμης κατά τη διακυβέρνηση τού πατέρα του, όταν το 945 παρέστη στον καθαγιασμό της γυναικείας μονής τού Σαντ Πέρε δε λες Πουέλιες στη Βαρκελώνη. Το 947 ο Σουνιέρ αποσύρθηκε στη μοναστική ζωή και παραχώρησε την εξουσία από κοινού στους γιους του Μπορέλ Β΄ και [[Μιρό της Βαρκελώνης|Μιρό]]. Το 948 ο Μπορέλ Β΄ κληρονόμησε τον θείο του [[Σούνιφρεδ Β΄ του Ουργέιγ|Σούνιφρεδ Β΄]] κόμη τού Ουρζέλ, που απεβίωσε δύο έτη μετά. Το 966 απεβίωσε και ο Μιρό και ο Μπορέλ Β΄ έμεινε κύριος της περισσότερο από το ήμισυ της παλαιάς Καταλωνίας. Αυτό οδήγησε τους ξένους και τους κόλακες να τον αποκαλούν ''δούκα της Γοτθίας''. Ωστόσο στα έγγραφά του αναφέρεται ως "κόμης και μαρκήσιος".
 
Η στρατιωτική του σταδιοδρομία φαίνεται ότι ήταν αποτυχημένη, έδωσε δύο μάχες με τους [[Μαυριτανοί|Μαυριτανούς]] και τις έχασε όλες, η [[Βαρκελώνη]] λεηλατήθηκε από τον Μουσουλμάνο Αλμανζόρ (985).<ref>Catalunya Carolíngia V: els comtats de Girona, Besalú, Empúries i Peralada. Editors Santiago Sobrequés i Vidal, S. Riera i Viader, Manuel Rovira i Solà, completed by Ramon Ordeig i Mata. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans 2005. Doc. no. 457.</ref><ref>Pierre de Marca, Marca Hispanica sive Limes Hispanicus, hoc est geographica & historica descriptio cataloniae, ruscinonis, & circumiacentium populorum. Edited by Étienne Baluze. Paris 1688; reprinted Barcelona 1972 & 1989. Translated by J. Icart as Marca Hispànica, o País de la Frontera Hispanica: versió catalana. Barcelona 1965. Appendix no. CXXXIII.</ref> Είχε από την άλλη μεγάλες επιτυχίες στην διπλωματία, στο διάστημα που μεσολάβησε από την άνοδο του χαλίφη Άλ - Χακάμ Β΄ (961) μέχρι τις επιθέσεις την δεκαετία του 980 είχε θερμές σχέσεις με το [[Χαλιφάτο της Κόρδοβας]] και έστειλε απεσταλμένους στους [[Φράγκοι|Φράγκους]].<ref>Philippe Sénac, "Note sur les relations diplomatiques entre les comtes de Barcelone et le califat de Cordoue au Xe siècle". Histoire et Archéologie des Terres Catalanes au Moyen Âge. Edited by Philippe Sénac. Perpignan 1995, σσ. 87–101.</ref>
 
Ο Μπορέλ Β΄ ταξίδευσε στην [[Ρώμη]] (970) για να συναντήσει τον πάπα [[Πάπας Ιωάννης ΙΓ΄|Ιωάννη ΙΓ΄]] και τον [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].<ref>Richer, Histories, cap. III.43. Edited as Richer von Sankt-Remi: Historiae'</ref> Ο Μπορέλ Β΄ ήταν επίσης προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, επισκέφτηκε το μοναστήρι του Οριγιάκ (967) και ο ηγούμενος του ζήτησε να πάρει τον νεαρό Σιλβέστρο τον μελλοντικό πάπα [[Πάπας Σιλβέστρος Β΄|Σιλβέστρο Β΄]] να σπουδάσει μαθηματικά στην [[Ισπανία]]. Τα επόμενα χρόνια ο Σιλβέστρος σπούδασε υπό την καθοδήγηση του επισκόπου Άττο του [[Βικ]] περίπου 60 χιλιόμετρα βόρεια από την Βαρκελώνη πιθανότατα στο γειτονικό μοναστήρι της Σάντα Μαρία δε Ριπόλ.<ref>https://www.maa.org/press/periodicals/convergence/gerbert-daurillac-and-the-march-of-spain-a-convergence-of-cultures</ref> Στην συνέχεια μεταφέρθηκε σε αποστολή στην [[Ρώμη]] (970) στην οποία ο πάπας έπεισε τον αυτοκράτορα Όθων να γίνει ο Σιλβέστρος δάσκαλος του μικρού γιου του, του μελλοντικού [[Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].
 
==Επιδρομές από τους Μαυριτανούς==
 
Η [[Ισπανική Μαρκιωνία]] δέχθηκε επίθεση από τον Μουσουλμάνο στρατηγό Αλμανζόρ που κατέστρεψε και λεηλάτησε την Βαρκελώνη, πολλοί κάτοικοι αιχμαλωτίστηκαν από τους Μουσουλμάνους.<ref>Gaspar Feliu i Montfort, La presa de Barcelona per Almansor. Història i mitificació</ref> Ο Μπορέλ Β΄ ζήτησε βοήθεια από τον [[Κατάλογος Γάλλων μοναρχών|Βασιλιά των Δυτικών Φράγκων]] [[Λοθάριος της Φραγκίας|Λοθάριο]] αλλά ο ίδιος δεν μπορούσε να προσφέρει την βοήθεια που ζητούσε.<ref>The Letters of Gerbert with his Papal Privileges as Sylvester II, translated with an introduction. Translated by H. P. Lattin. Records of Civilisation: sources and studies 60. New York 1961. No. 77</ref><ref>Diplomatari de la vila de Cardona, anys 966–1276: Arxiu Parroquial de Sant Miquel i Sant Vicenç de Cardona, Arxiu Abacial de Cardona, Arxiu Históric de Cardona, Arxius Patrimonials de les masies Garriga de Bergus, Pala de Coma i Pinell. Edited by A. Galera i Pedrosa. Colleció Diplomataris 15. Barcelona: Fundació Noguera 1998. Doc. no. 7</ref>
 
Ο Μπορέλ Β΄ έστειλε στην συνέχεια αίτημα για βοήθεια από τον Ούγο Καπέτο που του απάντησε ότι θα τον βοηθήσει αν ''"τους υπηρετήσει καλύτερα από τους Ισμαηλίτες"'', σε κάθε περίπτωση ο [[Ούγος Καπέτος]] δεν έπεισε τους ευγενείς του να του στείλουν βοήθεια.<ref>Lattin, Letters, no. 120.</ref><ref>Richer, Historiae IV.12.</ref> Οι δεσμοί ανάμεσα στους Φράγκους και τους Καταλανούς έσπασαν, οι Καταλανοί ιστορικοί το θεωρούν σαν κομβικό σημείο για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους σε βαθμό που γιορτάστηκε η χιλιετία (1987) με μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις. Οι δεσμοί ωστόσο ανάμεσα στις κομητείες της Καταλονίας και τους Φράγκους διατηρήθηκαν λίγο περισσότερο.<ref>J. Dufour, "Obédience respective des Carolingiens et des Capétiens (fin Xe siècle–début XIe siècle)". Catalunya i França Meridional a l'entorn de l'any mil: la Catalogne et la France méridionale autour de l'an mil. Colloque International du D. N. R. S./Generalitat de Catalunya « Hugues Capet 987-1987 : la France de l'an mil », Barcelona 2-5 juliol 1987. Edited by Xavier Barral i Altet, Dominique Iogna-Prat, Anscari M. Mundó, Josep María Salrach & Michel Zimmermann. Col·lecció Actes de Congressos 2. Barcelona 1991, σσ. 21–44.</ref>
 
==Διανομή στους γιους του==
 
Ο Μπορέλ Β΄ μοίρασε την κομητεία του ανάμεσα στους γιους του (988), από εκείνη την χρονιά οι δύο γιοι του παρουσιάζονται κυβερνήτες σε διαιρεμένες περιοχές. Ο Ραμόν Μπορέλ της Βαρκελώνης ανέλαβε την διακυβέρνηση στην [[Βαρκελώνη]], την [[Ζιρόνα]] και την Οζόνα και ο Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ στην [[Κομητεία του Ουρζέλ]].<ref>Bofarull, Condes, I σσ. 139–53.</ref> Ο πατέρας τους Μπορέλ Β΄ συνέχισε να έχει την υψηλή διακυβέρνηση και να εκδίδει όλα τα διατάγματα μέχρι την εποχή που αρρώστησε (993) κοντά στο [[Σέου δ' Ουρζέλ]]. Συνέταξε την διαθήκη του με την ελπίδα ότι θα αναρρώσει αλλά πέθανε ωστόσο αμέσως μετά.<ref>"Els documents, dels anys 981–1010, de l'Arxiu Capitular de la Seu d'Urgell". Edited by Cebrià Baraut. Urgellia Vol. 3. Montserrat 1980. σσ. 7–166. Doc. no 232.</ref><ref>Cebrià Baraut, "La data i el lloc de la mort del comte Borrell II de Barcelona-Urgell"</ref>
 
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε πρώτα το 967 τη Λετγκάρντα, που από τα ονόματα των τέκνων της εκτιμάται, ότι ήταν κόρη τού κόμη της Τουλούζης ή τού Ρουέργκ. Είχε τέκνα:
* [[Ραμόν Μπορέλ της Βαρκελώνης|Ραμόν-Μπορέλ]] 972-1017, κόμης της Βαρκελώνης.
* [[Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ|Ερμενγκόλ Α]]΄ 974-1010, κόμης τού Ουρχέλ.
* Ερμενγάρδα.
* Ριτσίλδα.
 
Με την σύζυγο του Λετγκάρντα τού Ρουέργκ πιθανότατα κόρη του κόμητος της Τουλούζης όπως φαίνεται από τα ονόματα των παιδιών τους απέκτησε :
Περί το 986 η Λετγκάρντα απεβίωσε και ο Μπορέλ Β΄ έκανε το επόμενο έτος δεύτερο γάμο με την Εϊμερούντα τού Ωβέρν.
 
* [[Ραμόν Μπορέλ της Βαρκελώνης|Ραμόν-Μπορέλ]] 972-1017, κόμης της Βαρκελώνης.
* [[Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ|Ερμενγκόλ Α]]΄ 974-1010, κόμης τού ΟυρχέλΟυρζέλ.
*Ερμενγάρδη.
*Ριχίλδη.
 
Μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του (986) παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Εϊμερούντα του Ωβέρν (987)
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Jonathan Jarrett, Pathways of Power in late-Carolingian Catalonia. Ph. D. thesis, University of London, 2005
==Πηγή==
*Mayfield, Betty (August 2010). "Gerbert d'Aurillac and the March of Spain: A Convergence of Cultures"
* Richer, Histories, cap. III.43. Edited as Richer von Sankt-Remi: Historiae'[permanent dead link]. Editor Harmut Hoffmann. Monumenta Germaniae Historica: Scriptores 38. Hannover: Hahn 2000.
*Philippe Sénac, "Note sur les relations diplomatiques entre les comtes de Barcelone et le califat de Cordoue au Xe siècle". Histoire et Archéologie des Terres Catalanes au Moyen Âge. Edited by Philippe Sénac. Perpignan 1995
* Richer, Histories, cap. III.43. Edited as Richer von Sankt-Remi: Historiae'[permanent dead link]. Editor Harmut Hoffmann. Monumenta Germaniae Historica: Scriptores 38. Hannover: Hahn 2000.
*The Letters of Gerbert with his Papal Privileges as Sylvester II, translated with an introduction. Translated by H. P. Lattin. Records of Civilisation: sources and studies 60. New York 1961. No. 77
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Borrell II, Count of Barcelona}}