Νικηταράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
→‎Οικογένεια: Οικογένεια
Γραμμή 18:
 
==Οικογένεια==
Γονείς του ήταν ο Σταματέλος "Τουρκολέκας" από τηντο ΜεγάληΧωριό ΑναστάσοβαΤουρκολέκα ονομαστόςτου Λεονταρίου. Ονομαστός αγωνιστής της περιοχής Λεονταρίου και μητέρα του η Σοφία Δημητρίου Καρούτσου από τον [[Άκοβο Αρκαδίας|Άκοβο]] του Λεονταρίου, δευτερότοκη θυγατέρα και αδελφή της γυναίκας του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]], Αικατερίνης και της Μαρίας συζύγου του Ακοβίτη Γιωργάκη Μεταξά (Απομνημονεύματα Θ. Κολοκοτρώνη), καθώς και της συζύγου του Δημητρίου Κάρτσωνα, από τα Αρφαρά, το όνομα της οποίας είναι προς το παρόν άγνωστο.
 
Από τα αδέλφια του γνωστά είναι: Ο Ιωάννης Τουρκολέκας (1805-1816) και ο Νικόλαος Σταματελόπουλος.<ref name="ReferenceA"/>
Γραμμή 24:
==Βιογραφία==
[[Αρχείο:Nikitaras bust.jpg|left|thumb|225px|Προτομή του Νικηταρά στο [[Πεδίο του Άρεως]], στην [[Αθήνα]]]]
Διωγμένος και επικηρυγμένος ο πατέρας του - καθώς ήταν πολεμικός - από τους Τούρκους, σε ηλικία 16 χρονών πολέμησε στην [[Πάρος|Πάρο]] με Ρώσικα στρατεύματα<ref name="ReferenceA"/> βρίσκοντας καταφύγιο στο χωριό Τουρκολέκα. Ο γιός του Γιάννης ([[1805]]) και αδελφός του Νικηταρά θανατώθηκε βάναυσα από τους Τούρκους το 1816 μαζί με τον γερο-Σταματέλο στην [[Μονεμβασιά]] και αγιοποιήθηκε αργότερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία ως "Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας".
 
Το [[1816]], κατά τον ανηλεή διωγμό των κλεφταρματολών της Πελοποννήσου, ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους και ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του Κολοκοτρώνη στα Επτάνησα, όπου εντάχθηκε στα Ρωσικά τάγματα και μετέβη στην Ιταλία για να πολεμήσει κατά του στρατού του Ναπολέοντα. Στη συνέχεια επέστρεψε στα Επτάνησα και υπηρέτησε τους Γάλλους, οι οποίοι στο μεταξύ τα είχαν καταλάβει με τη συνθήκη του Τίλσιτ. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]]. Συντηρούσε δικό του Σώμα Ενόπλων με άνδρες που προέρχονταν από διάφορα μέρη της [[Ελλάδα]]ς.
Γραμμή 39:
Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] και [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] ανήκε στο Κόμμα των Ναπαίων (Ρωσόφιλων). Η Ελληνική Κυβέρνηση, φοβούμενη ότι το ρωσόφιλο Κόμμα επεδίωκε να αντικαταστήσει τον Βασιλιά Όθωνα με κάποιον [[Ρωσία|Ρώσο]] Πρίγκιπα, συνέλαβε το Νικηταρά το 1839 και τον καταδίκασε, σε ενάμιση χρόνο φυλάκιση, την οποία εξέτισε στις φυλακές της Αίγινας. Ο Νικηταράς είχε εμπλακεί σε [[συνωμοσία των ναπαίων|συνωμοσία]] εναντίον του Όθωνα, και είχε προδοθεί η δράση των συνωμοτών από πρώην μέλος. Στην επακόλουθη δίκη που ακολούθησε δεν προσκομίστηκαν ενοχοποιητικά στοιχεία τα οποία να μπορούσαν να αποδείξουν έστω την σύσταση "μυστικής εταιρείας" για αυτό και αθωώθηκε.<ref>[http://www.ime.gr/chronos/12/gr/1833_1897/society/facts/04.html "H συγκρότηση του ελληνικού κράτους 1821-1897" ως συνόλου ανήκουν στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Η "Φιλορθοδόξος Εταιρεία\"]</ref>
 
Όταν αποφυλακίστηκε ο Νικηταράς, η υγεία του ήταν εξασθενημένη από τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του. Έπασχε από ζάχαρο χωρίς να το γνωρίζει, με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όρασή του. Του χορηγήθηκε "άδεια επαιτείας" στον χώρο όπου υπάρχει σήμερα ο ναός της Ευαγγελίστριας κάθε Παρασκευή. Το 1843, όταν ο Βασιλιάς Όθωνας αναγκάστηκε να δώσει Σύνταγμα στην Ελλάδα, οπότε του απονεμήθηκε ο Βαθμός του υποστράτηγου μαζί με μία πενιχρή{{πηγή}} σύνταξη.<ref name="ReferenceA"/> Απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 1849 σε ηλικία 68 ετών.<ref name="ReferenceA"/> Τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί στηνΔίπλα Πελοπόννησο.<refαπό name="ReferenceA"/>το ΤάφηκεΘείο όμωςτου Θ. Κολοκοτρώνηνη στο Ά Νεκροταφείο Αθηνών, δίπλα στο Κολοκοτρώνη.<ref>στο: Η μηχανή του Χρόνου, Ήρωες του 1821 - Η αχαριστία της πολιτείας</ref>
 
==Μάχες==