Στρατολόγηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα κράτη που εφαρμόζουν στρατολόγηση, συνήθως απαλλάσσουν από την υποχρέωση πολίτες με προβλήματα υγείας, για οικογενειακούς λόγους, και σε άλλες περιπτώσεις που διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Μετά τη συμπλήρωση κάποιας ηλικίας, που πάλι διαφέρει ανάλογα με τη χώρα, ο στρατός δεν δέχεται πλέον τους πολίτες για υπηρεσία. Μερικά κράτη δίνουν τη δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας, όπως άοπλη θητεία ή κοινωνική υπηρεσία. Κάποια άλλα εφαρμόζουν συστήματα επιλεκτικής στρατολόγησης τμήματος του πληθυσμού, με τυχαία επιλογή ή με βάση διάφορα κριτήρια, και ανάλογα με τις εκάστοτε ελλείψεις σε προσωπικό. Στις ανωτέρω κατηγορίες περιλαμβάνονται αθροιστικά [[6766 (αριθμός)|6766]] κράτη.

Τα κράτη που δεν εφαρμόζουν στρατολόγηση έχουν συνήθως επαγγελματικό στρατό με αμοιβόμενα στελέχη και [[Μισθοφόρος|μισθοφόρους]]. Χώρες με μεγάλο πληθυσμό, όπως η Κίνα και η Ινδία, ή χώρες με μικρό στρατό αναλογικά με τον πληθυσμό τους, στηρίζονται κυρίως σε εθελοντές για την κάλυψη των θέσεων του στρατεύματος. Επίσης, υπάρχουν και κράτη χωρίς οργανωμένες ένοπλες δυνάμεις, εκτός από παραστρατιωτικές ομάδες ή αστυνομικές δυνάμεις. Τέλος, υπάρχουν χώρες ή περιοχές που έχουν αναθέσει την προστασία τους σε άλλες δυνάμεις ή περιπτώσεις που ο στρατός δεν είναι απαραίτητος (απομακρυσμένες ή αποστρατικοποιημένες περιοχές, νησιά κλπ). Στις προηγούμενες κατηγορίες περιλαμβάνονται αθροιστικά [[125126 (αριθμός)|125126]] κράτη.