Ελληνική Επανάσταση του 1821: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
Τα επόμενα δύο χρόνια οι Έλληνες νίκησαν τις στρατιές που έστειλε εναντίον τους ο Σουλτάνος [[Μαχμούτ Β΄]], οργανώθηκαν πολιτικά και συνέστησαν [[Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος|προσωρινή κεντρική διοίκηση]], η οποία επέβαλε την εξουσία της στους επαναστατημένους μετά από [[Ελληνικός Εμφύλιος 1823 - 1825|δύο εμφυλίους πολέμους]]. Οι οθωμανικές δυνάμεις με τη συνδρομή του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ πασά]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] κατάφεραν να περιορίσουν σημαντικά την επανάσταση, αλλά η [[Έξοδος του Μεσολογγίου|πτώση του Μεσολογγίου]], το 1826, σε συνδυασμό με το κίνημα του [[Φιλελληνισμός|Φιλελληνισμού]], συνέβαλαν στη μεταβολή της διπλωματικής στάσης των [[Μεγάλες Δυνάμεις|ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων]], που είχαν αντιμετωπίσει με δυσαρέσκεια το ξέσπασμα της επανάστασης. Η διπλωματική ανάμιξη της [[Αγγλία]]ς, της [[Γαλλία]]ς και της Ρωσίας και η ένοπλη παρέμβασή τους με τη [[ναυμαχία του Ναυαρίνου]], τη γαλλική [[εκστρατεία του Μοριά]] και το [[Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1828-1829)|ρωσοτουρκικό πόλεμο]] συνέβαλαν στην επιτυχή έκβαση του αγώνα των Ελλήνων, αναγκάζοντας την Πύλη να αποσύρει τις δυνάμεις της αρχικά από την Πελοπόννησο και έπειτα από τη Στερεά Ελλάδα.
 
Το 1827 επιλέχτηκε ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας ο [[Ιωάννης Καποδίστριας]], που ως τη δολοφονία του το 1831 ασχολήθηκε με την αναδιοργάνωση στο εσωτερικό και την προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό. Από το 1827 και εξής συνομολογήθηκε μια σειρά συνθηκών και τελικά η ελληνική ανεξαρτησία αναγνωρίστηκε το 1830 με το [[Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους|Πρωτόκολλο του Λονδίνου]]. Τα σύνορα του νέου κράτους [[Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1832)|οριστικοποιήθηκαν]] το 1832 στη γραμμή [[Αμβρακικός κόλπος|Αμβρακικού]]-[[Παγασητικός κόλπος|Παγασητικού]] και αναγνωρίστηκαν τον ίδιο χρόνο με τη [[Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1832)|συνθήκη της Κωνσταντινούπολης]].<ref>[http://www.ime.gr/chronos/12/gr/1821_1833/diethni/07.html "''Η τελική ρύθμιση του ελληνικού ζητήματος''"]</ref> Μετά από χίλιες μάχες<ref>Σαράντος Καργάκος, "Η Ελληνική Επανάσταση του 1821" τετράτομο έργο, τόμος Α΄, έκδοση [[2014]], από την εφημερίδα "Real News"</ref> και μεγάλες ανθρώπινες απώλειες, το κράτος που προέκυψε ήταν περιορισμένο εδαφικά δίχως να περιλαμβάνει όλα τα εδάφη που κατοικούνταν από ελληνικούς πληθυσμούς. Ως πολίτευμα καθορίστηκε η μοναρχία, και μετά την άρνηση τού Σάξονα πρίγκιπα του Οίκου της Σαξονίας-Κόμπουρκ Λεοπόλδου, βασιλιάς διορίστηκε ο Βαυαρός πρίγκηπας [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνας]], που έφτασε στην Ελλάδα το 1833. Το σύνθημα της επανάστασης, «Ελευθερία ή θάνατος», έγινε το [[εθνικό σύνθημα]] της Ελλάδας και από το [[1838]] η [[25 Μαρτίου|25η Μαρτίου]], επέτειος εορτασμού της έναρξής της επανάστασης, καθιερώθηκε ως ημέρα [[Εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821|εθνικής εορτής]] και αργίας. Κατά την Επανάσταση του 1821, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ίδρυσε στα Βέρβενα στρατόπεδο και είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του στον Πύργο του Αυγουστή, ο οποίος ακόμη σώζεται. Στις 18 Μαΐου 1821. Με την έναρξη του Αγώνα, προσδιορίστηκε ως κύριος στόχος του η κατάληψη της Τρίπολης, έδρας του διοικητή της Πελοποννήσου και γεωγραφικού και στρατηγικού κέντρου της, που ήταν απαραίτητο για το μέλλον της Επανάστασης να περάσει σύντομα σε ελληνικά χέρια. Με σκοπό τον αποκλεισμό και την κατάληψη της πρωτεύουσας του Μοριά οργανώθηκαν στρατόπεδα σε τέσσερα στρατηγικά σημεία στα βουνά της περιφέρειας του λεκανοπεδίου της στο(Βαλτέτσι, Χρυσοβίτσι, Πιάνα, άνω Βέρβενα), των οποίων οι θέσεις επιλέχθηκαν από τον Κολοκοτρώνη. Στις 21 Ιουνίου 1821 έφθασε στη Βέρβενα ο [[Δημήτριος Υψηλάντης]] από την [[Οδησσός|Οδησσό]] της [[Ρωσία|Ρωσίας]] και εκεί είχε εγκατασταθεί η Πελοποννησιακή Γερουσία και έγινε η επίσημη υποδοχή του, την οποία διαιωνίζει μαρμάρινη πλάκα με τη μορφή ανοιχτού ειληταρίου, που αναρτήθηκε το 1920 στο σημείο της υποδοχής.
 
== Το ελληνικό εθνικό κίνημα ==