Χάινριχ Χερτζ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μείον λεπτομέρειες από την εισαγωγή, προετοιμασία για επέκταση με ενότητες
επέκταση
Γραμμή 4:
Επιβεβαίωσε την [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητική]] θεωρία του [[Τζέιμς Μάξγουελ]] και κατά τη διάρκεια πειραμάτων (1886-1889) παρήγαγε και μελέτησε [[ηλεκτρομαγνητικό κύμα|ηλεκτρομαγνητικά κύματα]] (γνωστά επίσης ως '''ερτζιανά κύματα''' ή [[ραδιοκύματα]]). Κατέδειξε ότι αυτά είναι μακρά, [[εγκάρσιο κύμα|εγκάρσια κύματα]] που ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός και μπορούν να απεικονιστούν, να [[διάθλαση|διαθλαστούν]], και να [[πόλωση|πολωθούν]] όπως το φως. Προσέγγισε το [[φωτοηλεκτρικό φαινόμενο]]. Ανέπτυξε την ''Ηλεκτροδυναμική κινούμενων σωματιδίων''. Η μονάδα της [[συχνότητα]]ς, το ''[[Hertz]]'', ονομάστηκε έτσι προς τιμή του. Στα γραπτά του περιλαμβάνονται εργασίες όπως «Τα ηλεκτρικά κύματα» και «Αρχές της μηχανικής». Πέθανε στη [[Βόννη]] σε ηλικία μόλις 37 ετών.
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
==Βιογραφία==
Ο Χάινριχ Χερτς ήταν τέκνο εύπορης και καλλιεργημένης οικογένειας του [[Αμβούργο]]υ. Γονείς του ήταν ο δικηγόρος και μέλος της γερουσίας του Αμβούργου Γκούσταφ Φέρντιναντ Χερτς (2/8/1827 - 8/9/1914), και μητέρα του η Άννα Ελίζαμπετ Πφέφερκορν.Ως Τομαθητής στο γυμνάσιο ''Gelehrtenschule des Johanneums'' στο Αμβούργο, ο Χερτς έδειξε ικανότητα τόσο στις φυσικές επιστήμες, όσο και στις ξένες γλώσσες, μαθαίνοντας εξωσχολικά την [[1880Αραβική γλώσσα|αραβική]] και τη [[Σανσκριτική γλώσσα|σανσκριτική]]. Αργότερα σπούδασε φυσικομαθηματικά και μηχανική στη [[Δρέσδη]], στο [[Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου]] και στο [[Πανεπιστήμιο Χούμπολτ]] του Βερολίνου. Στο τελευταίο είχε καθηγητές τους [[Γκούσταβ Κίρχοφ]] και [[Χέρμαν φον Χέλμχολτς]], και εκεί απέκτησε το [[διδακτορικό]] του δίπλωματο από[[1880]], τοπαραμένοντας και την επόμενη τριετία ως βοηθός του Χέλμχολτς. Το [[1883]] ο Χερτς ανέλαβε μια θέση λέκτορα της θεωρητικής φυσικής στο [[Πανεπιστήμιο του ΒερολίνουΚιέλου]]. Το 1885 έγινε τακτικός καθηγητής στο [[Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καρλσρούης|Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης]].
 
Το [[1886]] ο Χερτς νυμφεύθηκε την Ελίζαμπετ Ντολ (E. Doll, 1864-1941), κόρη του Μαξ Ντολ, λέκτορα της γεωμετρίας στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης. Απέκτησαν δύο κόρες: τη Γιοχάνα, που γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1887, και τη Ματίλντε Κάρμεν (1891-1975), η οποία έγινε αξιόλογη βιολόγος. Στην Καρλσρούη ο Χερτς διεξήγαγε τις έρευνές του στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, ορόσημο στην ιστορία του ηλεκτρομαγνητισμού και θεμέλιο για την ανάπτυξη της ραδιοφωνίας.
 
Στις 3 Απριλίου [[1889]] ο Χερτς δέχθηκε τη διπλή θέση του καθηγητή της Φυσικής και του διευθυντή του Ινστιτούτου Φυσικής στη [[Βόννη]], την οποία και διετήρησε μέχρι τον θάνατό του. Στη Βόννη ερεύνησε θέματα της θεωρητικής μηχανικής και δημοσίευσε τις έρευνές του στο βιβλίο ''Die Prinzipien der Mechanik in neuem Zusammenhange dargestellt'' (= «Οι αρχές της Μηχανικής παρουσιασμένες σε μια νέα μορφή»), το οποίο εκδόθηκε μετά τον θάνατό του.
 
===Θάνατος===
Το 1892 διαγνώσθηκε στον Χερτς μια μόλυνση (μετά από εξετάσεις που έκανε εξαιτίας [[Ημικρανία|ημικρανιών]] που είχε) και χειρουργήθηκε για τη θεραπεία του. Πέθανε από [[Αγγείιτιδα Wegener|κοκκιωματώδη αγγειίτιδα]] σε ηλικία 36 ετών στη Βόννη, και τάφηκε στο [[Κοιμητήριο Όλσντορφ]] του Αμβούργου.<ref name="Find-A-Grave_Heinrich_Hertz">{{findagrave|grid=22020|name=Heinrich Rudolf Hertz|accessdate=22 Αυγούστου 2014}}</ref><ref name="Friedhof_Hamburg">[http://www.friedhof-hamburg.de/ohlsdorf/prominente/h/ Hamburger Friedhöfe » Ohlsdorf » Prominente]. Friedhof-hamburg.de.</ref><ref name="Map_of_Cemetery_Ohlsdorf">[https://web.archive.org/web/20120131202611/http://www.friedhof-hamburg.de/fileadmin/Dateien/pdf/ohlsdorf/plan_ohlsdorf_A4.pdf Plan Ohlsdorfer Friedhof (Map of Ohlsdorf Cemetery)]. friedhof-hamburg.de.</ref>
 
Η σύζυγος του Χερτς Ελίζαμπετ δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ. Ούτε και οι κόρες τους παντρεύτηκαν, οπότε δεν υπάρχουν πλέον απόγονοι του Χερτς.<ref name="Susskind_1995">Susskind, Charles: ''Heinrich Hertz: A Short Life'', San Francisco Press, San Francisco 1995, ISBN 0-911302-74-3</ref>
 
 
==Παραπομπές==
<references/>
 
{{Authority control}}