Γιώργος Νταλάρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 19:
Ξεκίνησε το [[1965]] σε ηλικία 16 χρονών, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας στο πάλκο ''"Στου Στελλάκη"'', με τον βετεράνο [[Στέλιος Περπινιάδης|Στελιο Περπινιάδη]] και τον γιο του Βαγγέλη στο [[Χαϊδάρι]].
 
Ο [[Βαγγέλης Περπινιάδης]], φίλος του πατέρα του Γ. Νταλάρα, προσπάθησε να τον βοηθήσει να μπει στην δισκογραφία. Του έγραψε δύο τραγούδια και του πρότεινε να τα ηχογραφήσουν σ'ένα στούντιο στα [[Εξάρχεια]]. Ο 17χρονος Γ.Νταλάρας καθώς πηγαίνει στο στούντιο την ημέρα που θα ηχογραφούσαν τα τραγούδια, δύο άρματα μάχης είχαν σταθμεύσει προς το μέρος της Στουρνάρη. Προς την άλλη κατεύθυνση επικρατούσε η ίδια εικόνα. Ήταν Παρασκευή [[21 Απριλίου]] [[1967]], η ημέρα που η στρατιωτική [[χούνταΔικτατορία των συνταγματαρχών|χούντα]] κατέλαβε την εξουσία, γεμίζοντας το κέντρο της Αθήνας με τανκς. Έτσι λοιπόν, δεν κατάφερε να πάει στο στούντιο. Η ηχογράφηση ματαιώθηκε και δεν γράφτηκαν ποτέ αυτά τα τραγούδια.<ref>Τα Νεα,Ταχυδρόμος - 14/4/2007</ref><ref>Εισαγωγικό σημείωμα δίσκου 'Για τα τραγούδια κι εγώ φταίω'. Πάνος Γεραμάνης - MINOS-EMI, 1993</ref>Από την αυτοβιογραφία του Βαγγέλη Περπινιάδη <ref>Αυτοβιογραφία του Βαγγέλη Περπινιάδη - "Πριν το τέλος" (έρευνα-επιμέλεια Κώστα Μπαλαχούτη). 2000 - Εκδόσεις: Προσκήνιο. ISBN 9607057740</ref> μαθαίνουμε οτι αυτά τα δύο τραγούδια ήταν το ''"Μπροστά στα σκαλοπάτια σου"'' ένα κανταδορίστικο χασάπικο και το ''"Πάντα σε φίλους πίστευα"'' ένα ζεϊμπέκικο.
 
Πέντε μήνες αργότερα, ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι από την εταιρία "Αυλός" του Γ. Περγαντή. Η ''"Προσμονή"'' σε μουσική του Βασίλη Αρχιτεκτονίδη και σε στίχους Παναγιώτη Καλαποθαράκου ηχογραφήθηκε το [[1967]] σε ένα μικρό στούντιο στην οδό Μασσαλίας που είναι πάροδος της Σόλωνος. Το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών αλλά κόπηκε αμέσως και όχι τυχαία, από την λογοκρισία των συνταγματαρχών<ref>Μετρονόμος #25, Απρίλιος – Ιούνιος 2007, σελ.15. Συνέντευξη του Β.Αρχιτεκτονίδη στον Τάσο Π. Καραντή</ref>. Οι στίχοι ήταν καθαρά πολιτικοί:<br/>