Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: μεγάλη προσθήκη
Γραμμή 18:
 
Μετά την αποφοίτησή του το 1966 ο Μιλόσεβιτς έγινε οικονομικός σύμβουλος του Δήμαρχου του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]] Μπράνκο Πέσιτς. Πέντε χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την παιδική του φίλη Μιριάνα Μάρκοβιτς, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά: το Mάρκο και τη Mαρία. Η Μάρκοβιτς είχε κάποια επιρροή στην πολιτική καριέρα του Μιλόσεβιτς τόσο πριν όσο και μετά την άνοδό του στην εξουσία. Ηγήθηκε επίσης του μικρού κυβερνητικού εταίρου του συζύγου της, της [[Γιουγκοσλαβική Αριστερά|Γιουγκοσλαβικής Αριστεράς]] τη δεκαετία του 1990. Το 1968 ο Μιλόσεβιτς έπιασε δουλειά στην εταιρεία Τέχνογκαζ, όπου εργαζόταν ο Στάμπολιτς, και έγινε πρόεδρός της το 1973. Το 1978 η υποστήριξη του Στάμπολιτς επέτρεψε στο Μιλόσεβιτς να γίνει επικεφαλής της ''Μπεομπάνκα'', μιας από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Γιουγκοσλαβίας και τα συχνά ταξίδια του στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη του έδωσαν την ευκαιρία να μάθει αγγλικά. Είχε ύψος 1,86.<ref>"Slobodan Milosevic". IMDb.</ref>
 
==Ανοδος στην εξουσία==
Στις 16 Απριλίου 1984 ο Μιλόσεβιτς εξελέγη πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής του Βελιγραδίου της Ενωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών.<ref>BBC Summary of World Broadcasts; 18 April 1984, Wednesday; Belgrade LC City Committee officials elected; Source: Yugoslav News Agency 1229 gmt 16 April 1984</ref>. Στις 21 Φεβρουαρίου 1986 η Σοσιαλιστική Συμμαχία του Εργαζόμενου Λαού τον υποστήριξε ομόφωνα ως υποψήφιο πρόεδρο της Κεντρικής Επιτροπής της [[Ένωση Κομμουνιστών της Σερβίας|Ένωσης Κομμουνιστών της Σερβίας]]<ref>BBC Summary of World Broadcasts; 27 February 1986, Thursday; Presidential candidate for Serbian LC named; Source: Belgrade home service 1800 gmt 21 February 1986</ref> . Ο Μιλόσεβιτς εξελέγη στο 10ο συνέδριο της Ένωσης Κομμουνιστών της Σερβίας στις 28 Μαΐου 1986.<ref>BBC Summary of World Broadcasts; 30 May 1986, Friday; Serbian LC Congress ends</ref>
 
Ο Μιλόσεβιτς ξεχώρισε δυναμικά το 1987 ως δύναμη στη Σερβική πολιτική όταν διακήρυξε την υποστήριξή του στους Σέρβους στη Σερβική αυτόνομη επαρχία του Κοσσυφοπεδίου, που ισχυρίζονταν ότι καταπιέζονταν από την επαρχιακή κυβέρνηση, όπου κυριαρχούσε η πλειοψηφική εθνότητα ομάδα του Κοσσυφοπεδίου, οι [[Αλβανοί]]. Ο Μιλόσεβιτς ισχυρίστηκε ότι οι εθνικές Αλβανικές αρχές είχαν καταχραστεί τις εξουσίες τους, ότι η αυτονομία του Κοσσυφοπεδίου επέτρεπε την εδραίωση εκεί του αποσχιστικού κινήματος και ότι τα δικαιώματα των Σέρβων στην επαρχία παραβιάζονταν συστηματικά. Ως λύση ζήτησε πολιτικές αλλαγές για να μειώσει την αυτονομία, να προστατεύσει τα δικαιώματα της Σερβικής μειονότητας και να επιφέρει έντονη καταστολή του αποσχιστικού κινήματος στο Κοσσυφοπέδιο.
 
Ο Μιλόσεβιτς κατηγορήθηκε από αντιπάλους του ότι αυτός και οι σύμμαχοί του προσπαθούσαν να ενισχύσουν τη θέση των Σέρβων στη Γιουγκοσλαβία εις βάρος των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου και άλλων εθνικοτήτων, μια πολιτική την οποία κατηγόρησαν ότι ήταν εθνικιστική, πράγμα που ήταν [[ταμπού]] για το Γιουγκοσλαβικό Κομμουνιστικό σύστημα και ουσιαστικά πολιτικό έγκλημα, καθώς ο εθνικισμός θεωρείτο παραβίαση της δέσμευσης των Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών για Αδελφότητα και Ενότητα. Ο Μιλόσεβιτς απέρριπτε πάντοτε τους ισχυρισμούς ότι ήταν εθνικιστής ή ότι εκμεταλλεύτηκε το Σερβικό εθνικισμό για την άνοδό του στην εξουσία. Σε συνέντευξή του στο ''[[Time|TIME]]'' το 1995 υπερασπίστηκε τον εαυτό του για τις κατηγορίες αυτές ισχυριζόμενος ότι ενεργούσε για όλες τις εθνότητες της Γιουγκοσλαβίας (αν και δεν έκανε καμία άμεση ή έμμεση αναφορά σε [[Σλαβομακεδόνες]] ή [[Μαυροβούνιοι|Μαυροβούνιους]], που συχνά θεωρούντο από τους Σέρβους εθνικιστές ως Σέρβοι, ως προς την εθνική τους κληρονομιά) : "Όλες οι ομιλίες μου μέχρι το '89 δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο μου: βλέπετε ότι δεν υπήρχε εθνικισμός σε αυτές τις ομιλίες, εξηγούσαμε γιατί πιστεύουμε ότι είναι καλό να διατηρήσουμε τη Γιουγκοσλαβία για όλους τους [[Σέρβοι|Σέρβους]], όλους τους [[Κροάτες]], όλους τους [[Μουσουλμάνοι (εθνότητα)|Μουσουλμάνους]] και όλους τους [[Σλοβενία|Σλοβένους]] ως κοινή μας χώρα. Τίποτα άλλο. "<ref>{{cite news|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,983190-2,00.html|title=Milosevic: I Am Just An Ordinary Man |work=TIME|date=17 July 1995|accessdate=21 January 2012}}</ref>
 
Καθώς η εχθρότητα μεταξύ Σέρβων και Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο βάθυνε τη δεκαετία του 1980, ο Μιλόσεβιτς εστάλη για να απευθυνθεί σε ένα πλήθος Σέρβων στην ιστορική [[Μάχη του Κοσσυφοπεδίου|πεδιάδα του Κοσσυφοπεδίου]] στις 24 Απριλίου 1987. Ενώ ο Μιλόσεβιτς μιλούσε στην ηγεσία μέσα στο τοπικό πολιτιστικό κέντρο, διαδηλωτές έξω από αυτό συγκρούονταν με την τοπική αστυνομία των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου. Οι ''[[The New York Times|New York Times]]'' ανέφεραν ότι "ένα πλήθος 15.000 Σέρβων και Μαυροβουνίων πετούσε πέτρες στην αστυνομία, όταν χρησιμοποίησε κλομπ για να τους απομακρύνουν από την είσοδο του πολιτιστικού κέντρου του Κόσοβο Πόλιε"<ref>The New York Times; Protest Staged by Serbs In an Albanian Region; 26 April 1987, Sunday, Late City Final Edition</ref>.
 
Ο Μιλόσεβιτς άκουσε τη φασαρία και βγήκε έξω για να ηρεμήσει την κατάσταση. Μια βιντεοκασέτα της εκδήλωσης δείχνει το Μιλόσεβιτς να απαντά σε καταγγελίες από το πλήθος ότι η αστυνομία τους κτυπούσε λέγοντας "δεν θα σας κτυπήσουν"<ref>{{cite web|author=ICTY |title=trial transcript, p. 35947 |year=2005 |url=https://www.un.org/icty/transe54/050209IT.htm |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060623152824/http://www.un.org/icty/transe54/050209IT.htm |archivedate=23 June 2006 }}</ref>. Αργότερα εκείνο το βράδυ η Σερβική τηλεόραση πρόβαλε το βίντεο της συνάντησης του Μιλόσεβιτς.
 
Στο βιογραφικό του Μιλόσεβιτς ο Ανταμ ΛεΜπορ αναφέρει ότι το πλήθος επιτέθηκε στην αστυνομία και η απάντηση του Milošević ήταν «Κανείς δεν θα τολμήσει να σας ξανακτυπήσει!»{{sfn|LeBor|2004|pp=79–84}}
 
Ωστόσο η Ομοσπονδιακή Γραμματεία του Υπουργείου Εσωτερικών της ΣΟΔΓ καταδίκασε τη χρήση από την αστυνομία κλομπ από καουτσούκ ως πσραβίαση των διατάξεων των άρθρων 100 και 101 του εσωτερικού κανονισμού για τη διαδικασία "επιβολής του νόμου", έχοντας διαπιστώσει ότι "η συνολική συμπεριφορά των πολιτών στο μαζικό συλλαλητήριο μπροστά από το πολιτιστικό κέντρο στο Κόσοβο Πόλιε δεν μπορεί να εκτιμηθεί ως αρνητική ή εξτρεμιστική και δεν υπήρξε σημαντική παραβίαση του νόμου και της τάξης".<ref>{{cite web|author=ICTY |title=trial transcript, p. 35686-87 |year=2005 |url=https://www.un.org/icty/transe54/050125IT.htm |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060623160558/http://www.un.org/icty/transe54/050125IT.htm |archivedate=23 June 2006 }}</ref>
 
 
Αν και ο Μιλόσεβιτς απευθυνόταν μόνο σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων γύρω του - όχι στο σύνολο,<ref>{{cite web|author=ICTY |title=trial transcript, p. 35654 |year=2005 |url=https://www.un.org/icty/transe54/050125IT.htm |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060623160558/http://www.un.org/icty/transe54/050125IT.htm |archivedate=23 June 2006 }}</ref> έχει αποδοθεί μεγάλη σημασία σε αυτή την παρατήρηση. Ο Στάμπολιτς, μετά τη θητεία του του ως Προέδρου, δήλωσε ότι είχε δει εκείνη την ημέρα ως "το τέλος της Γιουγκοσλαβίας".
 
Ο Ντράγκισα Πάβλοβιτς, σύμμαχος του Στάμπολιτς και διάδοχος του Μιλοσεβιτς, επικεφαλής της κομματικής Επιτροπής του Βελιγραδίου, αποβλήθηκε από το κόμμα κατά την 8η σύνοδο της Ένωσης Κομμουνιστών της Σερβίας, όταν επέκρινε δημοσίως την πολιτική του Κόμματος στο Κοσσυφοπέδιο. Η κεντρική επιτροπή ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία την αποβολή του: 106 μέλη ψήφισαν υπέρ, 8 ψήφισαν κατά και 18 απείχαν<ref>Xinhua; 25 SEPTEMBER 1987, FRIDAY; Senior Yugoslav Party Official Sacked Over Kosovo Issue; Belgrade, 25 September; ITEM NO: 0925148</ref>. Ο Στάμπολιτς αποβλήθηκε επίαης μετά την επίπληξή του από τους κομμουνιστές αξιωματούχους του Βελιγραδίου ότι καταχράσθηκε του αξιώματός του κατά την υπόθεση Πάβλοβιτς. Ο Στάμπολιτς κατηγορήθηκε ότι απέστειλε μυστική επιστολή στο Προεδρείο του Κόμματος, σε μια προσπάθεια κατάχρησης του βάρους της θέσης του ως Προέδρου της Σερβίας, για να εμποδίσει την ψηφοφορία στην κεντρική επιτροπή για την απομάκρυνση του Παβλόβιτς από το κόμμα.<ref>BBC Summary of World Broadcasts; BELGRADE COMMUNISTS GIVE VIEWS ON STAMBOLIC'S RELATIONS WITH DRAGISA PAVLOVIC; 27 November 1987; SOURCE: Belgrade home service 2100 gmt 24 November 1987</ref><ref>Xinhua; 14 December 1987; Leader of Yugoslavia's Serbia Republic Sacked; ITEM NO: 1214003</ref>
 
Το 2002 ο Ανταμ ΛεΜπορ και ο Λούι Σελ έγραψαν ότι ο Πάβλοβιτς πραγματικά αποβλήθηκε επειδή αντιτάχθηκε στην πολιτική του Μιλόσεβιτς έναντι των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου. Υποστηρίζουν ότι, αντίθετα με τις συμβουλές του Στάμπολιτς, ο Μιλόσεβιτς είχε καταγγείλει τον Παβλόβιτς ως ήπιο προς τους Αλβανούς ριζοσπάστες. Οι ΛεΜπορ και Λούι Σελ ισχυρίζονται ότι ο Μιλόσεβιτς προετοίμασε το έδαφος για την άνοδό του στην εξουσία με την αθόρυβη αντικατάσταση των υποστηρικτών του Στάμπολιτς με δικούς του ανθρώπους, απομακρύνοντας έτσι από την εξουσία τον Πάβλοβιτς και το Στάμπολιτς.{{sfn|Sell|2002|pp=47–49}}{{sfn|LeBor|2004|pp=92–94}}
 
Το Φεβρουάριο του 1988 η παραίτηση του Στάμπολιτς επισημοποιήθηκε, επιτρέποντας στο Μιλόσεβιτς να πάρει τη θέση του ως προέδρου της Σερβίας. Ο Μιλόσεβιτς ξεκίνησε τότε ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων [[ελεύθερη αγορά|ελεύθερης αγοράς]], υποστηριζόμενο από το [[Διεθνές Νομισματικό Ταμείο|ΔΝΤ]], δημιουργώντας το Μάιο του 1988 την «Επιτροπή Μιλόσεβιτς», που περιλάμβανε τους κορυφαίους [[Νεοφιλελευθερισμός|νεοφιλελεύθερους]] οικονομολόγους του Βελιγραδίου<ref>{{Cite book|title=Bosnia, Kosova & the West|last=Karadjis| first=Mike|year=2000|pages=39–40|publisher=Resistance Books|location=Australia}}</ref>.
 
== Παραπομπές ==