Πολύκαρπος Ζάχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Μικρή προσθήκη |
||
Γραμμή 10:
Ο αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος ήταν μορφωμένος και όπως προκύπτει από το συγγραφικό του έργο γνώστης ξένων γλωσσών. Είχε το χάρισμα του λόγου και με την εκκλησιαστική ρητορική του τέχνη του καθήλωνε τους ακροατές.
Όπως φαίνεται για προσωπικούς λόγους, που πιθανώς σχετίζονται με ομιλία του αρχιμανδρίτη στα εγκαίνια του εργατικού κέντρου Βόλου το 1908, έπεσε στη δυσμένεια του μητροπολίτη Γερμανού, ο οποίος κήρυξε συνεχή πόλεμο στον ιεροκήρυκα αρχιμανδρίτη, που αρχικά οδήγησε σε απόφαση μετάθεσης του τελευταίου στη Λευκάδα. Αυτή αποτράπηκε μετά από διαβήματα του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, αντίδραση των τοπικών εφημερίδων και πολλών Βολιωτών που ακύρωσαν τη μετάθεση. Ο μητροπολίτης δεν συμπαθούσε τον Πολύκαρπο Ζάχο, γιατί ο αδελφός του, ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Ζάχος, που εξέδιδε την εφημερίδα «Εργάτης», δημοσιογραφούσε εναντίον του <ref> Τσιλιβίδης Δημήτριος στο περιοδικό «Μαγνησία», τευχ. 6, Μάιος 2006, σελ. 84.</ref>. Η διένεξη μεταξύ των δύο ανδρών εξελίχτηκε σε σοβαρό πρόβλημα, που ανάγκασε τον νουνεχή εμπνευστή και θεμελιωτή του συλλόγου σε παραίτηση στις 11 Μαΐου 1909. Τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου απεδέχθησαν «''μετά πολλής θλίψεως''» την παραίτηση και εξέφρασαν «''θερμή ευγνωμοσύνη δια τον πολύν ζήλο και την προθυμία μεθ’ ὧν υπερβαλλόντως εργάστηκε προς επίτευξη της τε προόδου και του σκοπού του Συλλόγου''» <ref> Πατρίκος, Γ.Δ., Μαυρομμάτης, Κ.Δ.(επιμέλεια): Θρησκευτικοφιλολογικός Σύλλογος «Οι Τρεις Ιεράρχαι», 100 χρόνια (1907-2007), Βόλος, 2007, Προεδρία Πολυκάρπου Ζάχου 1907-1909, σελ.51. ISBN: 960-89427-0-5 </ref>. Είναι αλήθεια, πως και ο αρχιμανδρίτης, όπως και ο αδελφός του, ο δικηγόρος Κωνσταντίνος, ένας από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας του Εργατικού Κέντρου Βόλου, επίσης βοήθησε με δράσεις, εισηγήσεις κι ενέργειες, τους εργάτες του Βόλου, στην κατοχύρωση της αργίας της Κυριακής στα 1912.
Αργότερα, με δικό του αίτημα, ζήτησε να καταταγεί ως εθελοντής στρατιωτικός ιερέας, προκειμένου να συμμετάσχει στην απελευθέρωση της ιδιαίτερης πατρίδας του πατέρα του. Υπηρέτησε στους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι | Βαλκανικούς πολέμους]] (1912-13), ακολουθώντας το στρατό στις μάχες της Ηπείρου και της Μακεδονίας ως ιεροκήρυκας και εμψυχωτής. Στα 1914, ο αρχιμανδρίτης βρίσκεται με μετάθεση στα Τρίκαλα και το Δ.Σ. του συλλόγου ζήτησε την επάνοδό του στο Βόλο, με αμοιβαία μετάθεση με άλλον ιεροκήρυκα που επιθυμούσε να μετατεθεί από το Βόλο στα Τρίκαλα <ref> Πατρίκος, Γ.Δ., Μαυρομμάτης, Κ.Δ.(επιμέλεια): Θρησκευτικοφιλολογικός Σύλλογος «Οι Τρεις Ιεράρχαι», 100 χρόνια (1907-2007), Βόλος, 2007, σελ.81. ISBN: 960-89427-0-5 </ref>. Ερχόμενος στο Βόλο, ενεργοποιήθηκε πάλι τόσο στο σύλλογο, όσο και στα κηρυκτικά του καθήκοντα. Τότε κατηγορήθηκε για συγγραφή αντιχριστιανικών βιβλίων, κατηγορία για την οποία, αθωώθηκε από την Ιερά Σύνοδο, μετά την απολογία του. Με την ανώμαλη πολιτική κατάσταση εκείνης της εποχής, το κτίριο της βιβλιοθήκης επιτάχθηκε από το Φεβρουάριο του 1916 μέχρι το Μάιο του 1919 διαδοχικά από διάφορες, ελληνικές, αλλά και από τις γαλλικές στρατιωτικές αρχές. Όταν ο Βόλος, το Μάιο του 1917, αποκλείστηκε από τα γαλλικά στρατεύματα που υποστήριζαν το Βενιζέλο, ο αρχιμανδρίτης μαζί με τον πατέρα του, τον Ιωάννη Ζάχο (Πρόεδρο για χρόνια του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου), που ήταν και ακραιφνείς βασιλόφρονες, κατηγορήθηκαν από τους φιλοβενιζελικούς παράγοντες. Ο μητροπολίτης Γερμανός απαλλάχτηκε από τον αρχιμανδρίτη κατηγορώντας στους Γάλλους τον Πολύκαρπο και τον διάκο Ευάγ. Γαλιρόπουλο ως φιλογερμανούς <ref> Στο ιστολόγιο ΑΝΩ ΛΕΧΩΝΙΑ- ΠΗΛΙΟ: Ο αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Ζάχος, http://anolehonia.blogspot.com/2014/05/blog-post_8.html. </ref>. Οι κληρικοί εξορίστηκαν από τις Γαλλικές αρχές του Βόλου, ως πολιτικοί κρατούμενοι, σε στρατόπεδο της Μυτιλήνης. Το Νοέμβριο του 1918, μετά το τέλος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος | Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] <ref> Πατρίκος, Γ.Δ., Μαυρομμάτης, Κ.Δ.(επιμέλεια): Θρησκευτικοφιλολογικός Σύλλογος «Οι Τρεις Ιεράρχαι», 100 χρόνια (1907-2007), Βόλος, 2007, σελ 84-85. ISBN: 960-89427-0-5 </ref> επέστρεψε στο Βόλο.
| |||