Ελληνική Επανάσταση του 1821: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πολλές γυναίκες επίσης ήταν μέλη ή υποστηρίκτριες της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]] όπως η [[Μαντώ Μαυρογένους]]<ref name=":1" />. η [[Ελισάβετ Υψηλάντη]]<ref name=":5">{{Cite book|title=Οι άσημες και οι ταπεινές του 21|first=Σούλα|last=Ροδοπούλου - Ρόζου|isbn=978-960-289-125-4|year=2012|location=Αθήνα|page=|url=http://www.osdelnet.gr/book/1060009/%CE%9F%CE%B9_%CE%AC%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BF%CE%B9_%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_21}}</ref><ref name=":6" />, η [[Φαίδρα Παππά]]<ref name=":5" />, η [[Ασημίνα Γκούρα|Ασημίνα Γκούρα (το γένος Λιδωρίκη)]]<ref name=":7" /><ref name=":5" />, αλλά και η πριγκίπισσα, ηθοποιός, σκηνοθέτιδα και μεταφράστρια [[Ραλλού Καρατζά]]<ref name=":1">{{Cite web|url=https://greece.greekreporter.com/2017/03/20/the-heroines-of-the-greek-war-of-independence/|title=The Heroines of the Greek War of Independence (Video) {{!}} GreekReporter.com|last=Kolasa-Sikiaridi|first=Kerry|language=en-US|accessdate=2019-03-25}}</ref> αν και τα ονόματά τους δεν περιλαμβάνονται στις διασωθείσες λίστες μελών<ref name=":3" />. Πολλές γυναίκες δεν ήταν απαραίτητα μέλη της εταιρείας αλλά εργάστηκαν ως κατάσκοποι και αγγελιοφόροι για τους σκοπούς της, όπως για παράδειγμα η [[Μαριγώ Ζαραφοπούλου]], ενώ την ενίσχυσαν και οικονομικά.<ref name=":3" /><ref>{{Cite web|url=http://timiosprodromos.com/2017/03/24/%ce%bb%ce%af%ce%b3%ce%b1-%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%cf%8e%ce%b4%ce%b5%ce%ba%ce%b1-%ce%b7%cf%81%cf%89%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7/|title=Λίγα λόγια για δώδεκα ηρωίδες της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821|last=|first=|ημερομηνία=2017-03-24|website=ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΤΩ ΑΧΑΪΑΣ|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-26}}</ref> Όλες αυτές οι γυναίκες φρόντισαν να διαδώσουν και να προωθήσουν την ιδέα της ελληνικής ανεξαρτησίας στην Ευρώπη και να ενισχύσουν το περιρρέον φιλελληνικό κλίμα της εποχής που συνέβαλλε αποφασιστικά στην εξέλιξη της Επανάστασης. Όσες ήταν εγγράμματες, όπως η [[Ευανθία Καΐρη]], έγραφαν επιστολές προς άλλες γυναίκες στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. ζητώντας τη βοήθειά τους ή έγραφαν ποιήματα υπέρ της Επανάστασης που δημοσιεύονταν σε φυλλάδια που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.<ref name=":3" /> Ειδικά η Ραλλού Καρατζά φρόντιζε να ανεβάζει προπαγανδιστικά θεατρικά έργα στο [[Βουκουρέστι]] κερδίζοντας έτσι συμπαραστάτες στον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία.<ref name=":1" />

[[Αρχείο:Eugène Delacroix - Le Massacre de Scio.jpg|μικρογραφία|361x361εσ|«''Η Σφαγή της Χίου''». Έργο του [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ευγένιου Ντελακρουά]] του 19ου αι.]]

 

Στην εικονογραφία της Ελληνικής Επανάστασης η ίδια η Ελλάδα εμφανίζεται ως μία γυναίκα που είτε ηγείται του αγώνα με θάρρος ντυμένη στα λευκά είτε θρηνεί τις απώλειες και τις αδικίες που έχει υποστεί ντυμένη στα μαύρα και πάντα μόνη.<ref name=":2">{{Cite book|title=Women and War: A Historical Encyclopedia from Antiquity to the Present|first=Bernard A.|last=Cook|publisher=ABC-CLIO|isbn=9781851097708|year=|date=2006|location=|page=|pages=251-52|url=https://books.google.gr/books?id=lyZYS_GxglIC&pg=PA255&lpg=PA255&dq=participation+of+women+in+the+Filiki+Etaireia&source=bl&ots=jkmO0CpD4s&sig=ACfU3U3fwA9MpfmPCEYn8OYOu3IElmbkdw&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjJoMel_pzhAhWYgM4BHc5-A2YQ6AEwAHoECAsQAQ#v=onepage&q=greece%20women%20and%20female%20imagery%20in%20greek%20warfare&f=false}}</ref> Στον «[[Ύμνος εις την Ελευθερίαν|Ύμνο για την Ελευθερία]]» ο [[Διονύσιος Σολωμός|Σολωμός]] ταυτίζει την Ελλάδα-γυναίκα, μία χώρα ιστορικά απομονωμένη ανάμεσα σε κράτη που συχνά αποδείχθηκαν εχθρικά, με γλώσσα, αλφάβητο και ιστορική προέλευση που διαφέρει σημαντικά από εκείνα των γειτόνων της, με την ίδια την Ελευθερία και την παρουσιάζει να ζητά ολομόναχη βοήθεια από τις [[Μεγάλες Δυνάμεις]] χωρίς ανταπόκριση.<ref name=":2" /> Στην «Κόρη της Λίμνου» ο [[Κωστής Παλαμάς]] συνδέει την επαναστατική θηλυκή εικονογραφία της Ελλάδας με την ελληνική αρχαιότητα καθώς γράφει πως δεν είναι ντροπή να ηγείται της μάχης μία γυναίκα αφού και στους αρχαίους χρόνους υπήρχαν πολεμικές θηλυκές θεότητες όπως η [[Νίκη (μυθολογία)|Νίκη]].<ref name=":2" /> Στη «[[Σφαγή της Χίου]]» ο [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ντελακρουά]] εμφανίζει τρεις γυναίκες ως σύμβολα των παθών των Ελλήνων: η μία είναι νεκρή, η άλλη, μία νεαρή γυναίκα, γέρνει στον ώμο ενός άντρα αποκαρδιωμένη και η τρίτη, μία ηλικιωμένη γυναίκα, δείχνει τρομαγμένη.<ref name=":2" /> Σε άλλους πίνακες της εποχής εμφανίζονται ως σύμβολα και παραδείγματα των παθών του Ελληνικού έθνους γυναίκες που κρατούν στην αγκαλιά τους προστατευτικά τα παιδιά τους ενώ οι Τούρκοι τις κατασφάζουν.<ref name=":2" />