Προβηγκία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 76:
 
Η Προβηγκία είχε στις αρχές του 17ου αιώνα περίπου 450.000 κατοίκους.<ref>Bastié, Histoire de la Provence, (σ. 35)</ref> Ο πληθυσμός ήταν κυρίως αγροτικός, καλλιεργούσαν κυρίως ελιές, κρασί και σιτηρά ενώ είχαν μικρές βιομηχανίες κεραμικής, αγγειοπλαστικής και ναυπηγικής. Τα παπλώματα από την Προβηγκία εξαπλώθηκαν σημαντικά στα μέσα του 17ου αιώνα στην Αγγλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Γερμανία και την Ολλανδία.<ref>http://www.historyofquilts.com/french_quilt_history.html</ref> Το εμπόριο γινόταν βασικά κατά μήκος του ποταμού Ρήνου, οι μεγάλες πόλεις όπως η Μασσαλία, η Τουλόν, η Αιξ-αν-Προβάνς και η Αβινιόν είχαν πλούσια διακοσμημένες ιδιωτικές βίλες. Η Προβηγκία υπέφερε στα τέλη της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ΄ από μεγάλες οικονομικές κακουχίες, η πανώλη την θέρισε την περίοδο 1720 - 1722 σκοτώνοντας 40.000 κατοίκους. Στα τέλη του αιώνα αναπτύχθηκαν πολλές βιομηχανίες στην Προβηγκία με παραγωγή [[Άρωμα|αρώματος]] στην [[Γκρας]] και λαδιού στην Αιξ, υφάσματα κατασκευάστηκαν στην Οράγγη, στην Αβινιόν και στην Αιξ και κεραμικά αγγεία στην Μασσαλία, την Απτ και την Ωμπάνι. Στα τέλη του 18ου αιώνα η Μασσαλία είχε 120.000 κατοίκους και ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Γαλλία.<ref>Bastié, Histoire de la Provence, (σ. 35)</ref>
 
===Σύγχρονη εποχή===
 
====Γαλλική επανάσταση====
 
Το μεγαλύτερο τμήμα της Προβηγκίας με εξαίρεση την Μασσαλία, της Αιξ και την Αβινιόν ήταν πιστοί στην βασιλική δυναστεία, έβγαλε η περιοχή ωστόσο σημαντικές φυσιογνωμίες στην [[Γαλλική Επανάσταση]]. Ο [[Ονορέ-Γκαμπριέλ Ρικετί, κόμης ντε Μιραμπώ]] προσπάθησε να συμφιλιώσει τους επαναστάτες και τους βασιλείς προτείνοντας την μετατροπή του πολιτεύματος σε [[Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία]] στα πρότυπα της Αγγλίας. Ο [[Μαρκήσιος ντε Σαντ]] διετέλεσε Αναπληρωτής στην Εθνική Συνέλευση. Ο [[Εμμανυέλ Ζοζέφ Σιεγές]] σπουδαίος πολιτικός αρχηγός υποστήριξε θερμά την Γαλλική Επανάσταση και την [[Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία]], ήταν ο οργανωτής του κινήματος των 18 [[Μπρυμαίρ]] που έφερε τον [[Ναπολέων Α΄]] στην εξουσία (1799).
 
Η Προβηγκία παρήγαγε το πιο διάσημο τραγούδι στην Γαλλική επανάσταση που έμεινε γνωστό σαν [[Η Μασσαλιώτιδα]]. Το τραγούδι έγραψε αρχικά στο [[Στρασβούργο]] ένας στρατιώτης ο [[Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ]] (1792) με στόχο να το τραγουδήσει ο Επαναστατικός Στρατός του Ρήνου. Το τραγούδι έγινε διάσημο σε ολόκληρη την επαναστατημένη Γαλλία όταν o Φρανσουά Μιρέ ένας στρατιώτης από το [[Μονπελιέ]] το τραγούδησε στους δρόμους του Παρισιού, από τότε έγινε το πιο δημοφιλές τραγούδι της Επανάστασης και ο Εθνικός ύμνος της Γαλλίας (1789). Η εξέλιξη της επανάστασης στην Προβηγκία έγινε με μεγάλη βιαιότητα, το κάστρο του Σαιν Νικολά στην Μασσαλία πολιορκήθηκε και οι υπερασπιστές του σφαγιάστηκαν (30 Απριλίου 1790). Ακολούθησε μεγάλη σφαγή βασιλικών και θρησκευτικών μορφών στα παγωμένα δωμάτια των φυλακών στα Ανάκτορα των Παπών στην Αβινιόν. Τον Μάιο του 1793 οι [[Γιρονδίνοι]] έχασαν την εξουσία από τους [[Ορεινοί (κόμμα)|Ορεινούς]] και ακολούθησαν εκτεταμένες σφαγές στην Αβινιόν, την Μασσαλία και την Τουλόν, ο στρατηγός Καρτώ κατέλαβε την Μασσαλία τον Αύγουστο του 1793 που ονομάστηκε ''"Πόλη χωρίς όνομα"''. Οι βασιλικοί παρέδωσαν την Τουλόν στον Αγγλικό και τον Ισπανικό βασιλικό στρατό (28 Αυγούστου 1793).
 
====Άνοδος του Ναπολέοντα====
 
Ο επαναστατικός στρατός πολιόρκησε τους Άγγλους για τέσσερις μήνες αλλά τελικά εκδιώχθηκαν τον Δεκέμβριο του 1793 από τον νεαρό ικανό στρατιωτικό του πυροβολικού Ναπολέων Βοναπάρτη. Οι 15.000 βασιλικοί δραπέτευσαν με τον στρατό των Άγγλων αλλά περίπου 7.000 παρέμειναν στην Τουλόν που πήρε το όνομα ''"Πόλη του Μοντάν"''. Τον Ιούλιο του 1794 έπεσαν οι Ορεινοί και ακολούθησαν αντίποινα από τους Γιρονδίνους, η ηρεμία επανήλθε όταν ανέβηκε ο Ναπολέων Βοναπάρτης στην εξουσία (1795).
Ο Ναπολέων Α΄ επανέφερε στην εξουσία τις παλιές ευγενείς οικογένειες της Προβηγκίας, ο Βρετανός ναύαρχος [[Οράτιος Νέλσον]] απέκλεισε την Τουλόν με αποτέλεσμα να διακοπεί όλο το ναυτικό εμπόριο και να ακολουθήσει πείνα. Η ήττα και η πτώση του Ναπολέοντα εορτάστηκε με μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις στην Προβηγκία, όταν δραπέτευσε για την [[Έλβα]] (1 Μαρτίου 1815) στρατοπέδευσε στην Βαλλωρίς και δεν πέρασε από τις πόλεις της Προβηγκίας που ήταν εχθρικές απέναντι του.<ref>https://books.google.nl/books?id=QTImBAAAQBAJ&pg=PA158&dq=napoleon+avoided+provence+on+his+return+from+Elba&hl=nl&sa=X&ei=a95bVdXMDqW27gbL24OQDw&ved=0CCAQ6AEwAA#v=onepage&q=napoleon%20avoided%20provence%20on%20his%20return%20from%20Elba&f=false</ref> Τα λιμάνια της Μασσαλίας και της Τουλόν είχαν μεγάλη εμπορική άνοδο ολόκληρο τον 19ο αιώνα, ήταν πρωταγωνιστές στο Γαλλικό εμπόριο με ολόκληρη την Γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία και την Ανατολή, η μεγάλη έκρηξη ήρθε όταν άνοιξε η [[Διώρυγα του Σουέζ]] (1869)
 
====Ναπολεόντειοι πόλεμοι====
 
Ο [[Ναπολέων Γ΄]] από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο του 1859 έκανε μυστική συμφωνία με τον πρωθυπουργό του Πεδεμοντίου [[Καμίλο Μπένσο, Κόμης του Καβούρ|Καβούρ]] να τον βοηθήσει να διώξει τους Αυστριακούς από την [[Ιταλική χερσόνησος|Ιταλική χερσόνησο]] και να ενώσει την [[Ιταλία]] σε ένα βασίλειο. Ο Καβούρ σε αντάλλαγμα θα έπρεπε να του δώσει την Σαβοΐα και την περιοχή της Νίκαιας. Ο Ναπολέων Γ΄ κήρυξε τον πόλεμο στην [[Αυστρία]], μετά την νίκη του στο [[Σολφερίνο]] οι Αυστριακοί παρέδωσαν την [[Λομβαρδία]] στην Γαλλία. Η Γαλλία παρέδωσε όπως υποσχέθηκε την Λομβαρδία στο Πεδεμόντιο, σε αντάλλαγμα δέχθηκε την περιοχή της Νίκαιας και την Σαβοΐα (1860), την Ροκεμπρύν-Καπ-Μαρτέν και το Μεντόν (1861).
 
Ο εθνικός σιδηροδρομικός Σταθμός ένωσε το [[Παρίσι]] με την Μασσαλία (1848) στην συνέχεια περνούσε από την Τουλόν και την Νίκαια (1864). Η Νίκαια, η Αντίμπ και η Ιέρ έγιναν οι πιο διάσημοι τόποι χειμερινών διακοπών για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή αριστοκρατία ανάμεσα στους οποίους ήταν και η [[Βασίλισσα Βικτώρια]]. Η Μασσαλία την εποχή του Ναπολέων Γ΄ είχε περίπου 250.000 κατοίκους και περιείχε μια μεγάλη Ιταλική κοινότητα, η Τουλόν είχε 800.000 κατοίκους, στις δύο πόλεις οικοδομήθηκαν επιβλητικά ανάκτορα, εκκλησίες, όπερες και πάρκα. Μετά την πτώση του Ναπολέων Γ΄ ακολούθησε ο [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος]] και η ήττα των Γάλλων με ταραχές στους δρόμους της Μασσαλίας (23 Μαρτίου 1871), η Κομμούνα με αρχηγό τον Γκαστόν Κρεμιέ ανέλαβε τον έλεγχο της πόλης. Η Κομμούνα συνετρίβη και ο αρχηγός της Γκαστόν Κρεμιέ εκτελέστηκε (30 Νοεμβρίου 1871). Η Προβηγκία αν και ήταν παραδοσιακά συντηρητική έβγαλε σημαντικές ριζοσπαστικές μορφές : ο πρωθυπουργός [[Λεόν Γκαμπετά]] ήταν γιος ενός εμπόρου από την Μασσαλία, ο [[Ζωρζ Κλεμανσώ]] είχε εκλεγεί αναπληρωτής στην Βαρ (1885). Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα υπήρξε αναγέννηση της Προβηγκιανής γλώσσας και έκρηξη της λογοτεχνίας με σημαντικότερο εκπρόσωπο τον [[Φρεντερίκ Μιστράλ]] που με το έργο του ''"Μιρέιγ"'' πήρε το [[Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας]] (1904).
 
====Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος====
 
Στο διάστημα ανάμεσα στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] και τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] η Προβηγκία χωρίστηκε σε δύο περιοχές : την αγροτική συντηρητική και την αστική προοδευτική. Πολλές ταραχές και κινήματα ξέσπασαν στις πόλεις όπως στην Μασσαλία (1919) και στην Τουλόν (1935).
Με την ήττα της Γαλλίας από τους Γερμανούς στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Ιούνιο του 1940 η Γαλλία χωρίστηκε σε μια ελεύθερη και σε μία υποταγμένη ζώνη, η Προβηγκία ανήκε στην ουδέτερη ζώνη. Την αρχική παθητική στάση ακολούθησε ενεργή αντίσταση όταν η [[Ναζιστική Γερμανία]] επιτέθηκε τον Ιούνιο του 1941 στην [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών]], το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε την πιο ενεργή συμβολή στην Αντίσταση. Ο Ζαν Μουλέν (1899 - 1943) αναπληρωτής του [[Σαρλ ντε Γκωλ]] και αρχηγός του κινήματος της Ελεύθερης Γαλλίας παραδόθηκε στην Μπους-ντυ-Ρον (2 Ιανουαρίου 1942) προκειμένου να ενωθούν όλα τα αντιναζιστικά κινήματα στην Γαλλία.
 
Τον Νοέμβριο του 1942 οι συμμαχικές δυνάμεις έκαναν επέμβαση στην βόρεια Αφρική στην [[Επιχείρηση Πυρσός]], οι Γερμανοί στην Επιχείρηση Αττίλα κατέλαβαν ολόκληρη την Προβηγκία και μετέφεραν την βάση τους στην Τουλόν. Ο Γαλλικός στόλος στην Τουλόν προσπάθησε να βάλει παγίδες στα πλοία για να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών. Οι Γερμανοί προχώρησαν σε μαζική σύλληψη των Εβραίων, μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι περισσότεροι εκτελέστηκαν. Το ένα τέταρτο της Μασσαλίας γύρω από το λιμάνι εκκενώθηκε αλλά η αντίσταση συνεχίστηκε δυναμικά, τον Απρίλιο του 1943 δολοφονήθηκε ο αρχηγός της [[Γαλλική Πολιτοφυλακή (Γαλλία του Βισύ)|Γαλλικής Πολιτοφυλακής]].
Δύο μήνες μετά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στην [[Νορμανδία]] (15 Αυγούστου 1944) ο Έβδομος Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών υπό την ηγεσία του στρατηγού Αλεξάντερ Πατς (1889 - 1945) με την βοήθεια ενός Γαλλικού στρατιωτικού σώματος υπό την ηγεσία του [[Ζαν ντε Λατρ ντε Τασινύ]] προχώρησαν στην ακτή του Βαρ. Οι Αμερικάνικες δυνάμεις βάδισαν προς την Μανόσκ, την Σιστερόν και την Γκάπ και οι Γάλλοι ελευθέρωσαν την Μπρινιόλ, την Σαλόν, τις Αρλ και την Αβινιόν. Οι κάτοικοι της Τουλόν αντιστάθηκαν στους Γερμανούς και η Μασσαλία δεν ελευθερώθηκε μέχρι τις 25 Αυγούστου.
 
====Σύγχρονα χρόνια====
 
Μετά το τέλος του πολέμου η Μασσαλία γνώρισε ταχύτατη οικοδόμηση από τις καταστροφές ιδιαίτερα τα λιμάνια και οι σιδηροδρομικές γραμμές, η [[Unité d'habitation|Οικιστική Μονάδα της Μασσαλίας]] οικοδομήθηκε την περίοδο 1947 - 1952. Η Προβηγκία έχασε έναν μεγάλο αριθμό από κατοίκους που έφυγαν για την [[Αλγερία]] μετά την ανεξαρτησία της, οι Αφρικανοί κάτοικοι ζούσαν μέχρι τότε σε ξεχωριστές κοινότητες στην Μασσαλία και την Τουλόν. Η Προβηγκία γνώρισε την δεκαετία του 1940 μεγάλη πολιτιστική έκρηξη, ιδρύθηκαν το Φεστιβάλ της Αβινιόν (1947), άνοιξε ξανά το [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών]] και πολλά άλλα μεγάλα διεθνή γεγονότα. Η νέα σιδηροδρομική γραμμή ανάμεσα στο Παρίσι και την Μασσαλία που εγκαινιάστηκε το 1970 μετέτρεψε την Προβηγκία σε διεθνή τουριστικό προορισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η άφιξη της ταχείας αμαξοστοιχίας [[TGV]] ελάττωσε τον χρόνο στα ταξίδια ανάμεσα στην Μασσαλία και το Παρίσι στις τέσσερις ώρες.
 
==Παραπομπές==