Κάψας Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Εβαλα παραπομπες
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 24:
Στο σημερινό χωριό Κάψια κατά την αρχαιότητα άνηκε στον μαντινειακό δήμο Ελισφάσιον. Αναφέρει σχετικά ο Τάσος Αθ. Γριτσόπουλος:《 Ο πέμπτος μαντινειακός δήμος ευρίσκετο εις το έσχατον άκρο (εσχατίη ομηρική) με τας ακάρπους γαίας,(...) με ποιμενικόν λαόν ασχολούμενον κατά τα ακραία σημεία των Σιμιάδων και του Κάψια,(...) ήτο η μεθόριος χώρα των Ελισφασίων.<ref name=":0">{{Cite book|title=Ιστορία της Τριπολιτσάς|first=Τάσος|last=Γριτσόπουλος|isbn=Ένωση Τριπολιτών Αττικής|year=1972|location=Αθήνα|page=50}}</ref>Η αρχική του γεωγραφική θέση του Κάψια ήταν πλησίον του σπηλαίου Κάψια και ονομαζόταν Παλαιοχώρι. Το Παλαιοχώρι, οικισμός που ακόμη είναι εμφανή τα ερείπιά του, κυρίως κεραμίδια και πελεκημένες πέτρες, είκάζεται ότι κάηκε και για το λόγο αυτό οι κάτοικοί του εξαναγκάστηκαν να μετοικήσουν στην σημερινή τοποθεσία, εις ανάμνηση δε της καταστροφής μετονομάσθηκε σε Κάψια. Σε κοντινή απόσταση από τη θέση Παλαιοχώρι, σχεδόν δίπλα από το εξωκκλήσι Παναγιά υπάρχουν απομεινάρια παλιού νεκροταφείου.
 
Τον 4ο αιώνα π.Χ οι καλές σχέσεις Μαντινείας με το Άργος βοήθησαν την επέκταση του αργολικού αμυντικού συστήματοςκαι θεωρληθηκεθεωρήθηκε απαραίτητη η ύπαρξη φυλακείων σε στρατηγικής σημασίας θέσεις, μεταξύ άλλων δημιουργήθηκε το φυλάκειο βορειοδυτικά του Αγιολιά του χωριού Κάψια, το οποίο επόπτευε ολόκληρη την πεδιάδα και τις κορυφογραμμές που την στεφανώνουν. Αν και μικρότερο από τα υπόλοιπα κατείχε προνομιακή γεωγραφική θέση που του επέτρεπε να βλέπει μακριά προς τη χώρα των Ορχομενίων αλλά κα τους δρόμους που κατευθύνονταν προς το Μεθύδριο, τη Θέλπουσα και τους οικισμούς του Μαινάλου.<ref>{{Cite book|title=Αρκαδία.
Οι Ακροπόλεις - Τα Κάστρα - Οι Πύργοι της.
Σιωπηλά Ερείπια μιας Δοξασμένης Γης.|first=Πέτρος|last=Σαραντάκης|isbn=|year=2006|location=Αθήνα|page=25}}</ref>
 
Στο χρονικόΧρονικό του Μορέως, έμμετρο έργο άγνωστουαγνώστου (μάλλονεξελληνισμένου Φράγκου) χρονικογράφου του 14ου αιώνα μ.Χ. , αναφέρεται το όνομα ''Κηπισκιάνοι'' όταν αναφέρεταιπεριγράφεται στηνη κίνηση των Φράγκων προς την Αρκαδία μετά την πτώση των μεσσηνιακών φρουρίων. Παραθέτω το πρωτότυπο :
 
《Εκείσε επαρασύρθησαν το λέγουν Κηπισκίανους,
Γραμμή 34 ⟶ 36 :
Ο Γριτσόπουλος έχοντας υπόψιν του, ότι ο χρονικογράφος άλλαζε σύμφωνα με τις φραγκικές γλωσσικές επιρροές του τα ονόματα, υποθέτει πως: 《Ανατολικότερον του Χρυσιβιτσίου, κείται το χωρίον Κάψια και εις αυτό πρέπει να αναφέρεται η φράσις του χρονικού》, και ερμηνεύει το Κηπησκιάνους ως Καψικιάνους.<ref name=":0" /><ref>Γριτσόπουλος, στο ίδιο, σελ. 91</ref>
 
Κατά το 1700, περίοδος Ενετοκρατίας, το Κάψια αναφέρεται ως Capsapati από ένα βενετσιάνο απογραφέα τον Pier Antonio Pacifico, που το εντάσσει στην περιοχή της Τριπολιτσάς (territorio di Tripolizza).<ref>Γριτσόπουλος, στο ίδιο,σελ.201</ref>
 
Το 1828, ο Ρήγας Παλαμήδης πραγμάτοποίησε για το κράτος μία κτηματική απογραφή, στην οποία αναφέρει:
 
《Κάψια. Οικογένειες 45, ψυχαί 141,σπίτια και καλύβια 96 ,στρέμματα αμπελιών 133. Ονόματα κατοίκων: Γεώργιος Βασιλόπουλος, Γιωργάκης ΓεροθανασηςΓεροθανάσης, Ηλίας Σπανός κ.α. Περίοικοι Αλωνιστιώται και άλλοι κατείχον αμπέλια και χωράφια εξαγορασμένα από ΤούρκουςκαιΤούρκους και επίσης κτήματατα με μουριές. Τούρκοι ιδιοκτήτες Νακήπ εφένδης, Σερίπεης Κισεπάσογλου, Χουσείν αγάς Σούπασης, Μουστάφ αγάς, Οσμαναγάς κ.α .》
 
Αναφέρει επίσης ότι 《το χωριό παλαιά ήτο μετά το Ζευγολατειό και η θέσις εκείνη κατείχεν εκτάσεις πολλάς χριστιανικάς περίπου 10 ζευγολατεία, αλλά κατά τον αρμπεντέ, επειδή συνέβη να θανατωθούν κατά την ήδη θέση του χωριού, όπου περνάει ο δρόμος, μερικοί δελήδες της εξουσίας με χατζέ ερχόμενον, υπεχρέωσαν τους ΚαψιωτεςΚαψιώτες να αφήσουν το χωρίον των και να μετακινηθούν εκεί όπου είναι σήμερον το χωρίον, προς φύλαξη δήθεν του δρόμου, και έτσι κατεξουσίασαν όλη την γην των》 .<ref>(συλλογή Βλαχογιάννη. Στατιστικά Πελοποννήσου)</ref>.
 
Σε άλλη αναφορά από τον ιστορικό Φωτάκο προκύπτει ότι οι Κολιός και Μπακόπουλος από το Δάρα , ο Ρεβελιώτης, ο Τσεκόπουλος και πολλοί συμπατριώτες τους κυνήγησαν τους Κεχαγιάδες του Γκιουσού και του Παλαιόπυργου μέχρι τις Τρόκλες του Κάψια. Εκεί ενώθηκαν με τον Αλέξανδρο Λεβιδιώτη και τον οπλαρχηγό Κωνσταντίνο Σκουντριάνο από το Κάψια, οι οποίοι μαζί με τους συμπολεμιστές τους σκότωσαν τον τούρκο αξιωματούχο Κουτσομπραίμη.