Boeing 737 MAX: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016, σχεδόν 49 χρόνια μετά τη ναυτική πτήση του 737, 737-100, στις 9 Απριλίου 1967. Το πρώτο Max 8, 1A001, χρησιμοποιήθηκε για αεροδυναμικές δοκιμές: έλεγχος πτερυγισμού, σταθερότητα και έλεγχος και έλεγχος απόδοσης των δεδομένων απογείωσης πριν τροποποιηθεί για χειριστή και μετά παραδόθηκε. Το 1A002 χρησιμοποιήθηκε για δοκιμές επιδόσεων και κινητήρα: απόδοση ανόδου και προσγείωσης, θόρυβος, ψυχρός καιρός, μεγάλο υψόμετρο, καύση καυσίμου και κατανάλωση ύδατος. Τα συστήματα αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του αυτοελέγχου, δοκιμάστηκαν με το 1Α003. Με το 1A004, με διάταξη αεροσκάφους, πιστοποιήθηκε η λειτουργία και αξιοπιστία για 300 ώρες με ελαφρά όργανα ελέγχου πτήσης. <ref name="AIN8Nov2017">{{Cite news|url=https://www.ainonline.com/aviation-news/air-transport/2017-11-08/boeing-forges-ahead-flight-test-campaigns|title=Boeing Forges Ahead with Flight-test Campaigns|last=Ian Goold|work=AIN|date=November 8, 2017}}</ref>

Η πρώτη παράδοση ήταναφορούσε στο MAX 8, το οποίο παραδόθηκε στη Malindo Air (θυγατρική της Lion Air ) στις 16 Μαΐου 2017 και τέθηκε σε υπηρεσία στις 22 Μαΐου. Η θυγατρική της [[Norwegian Air Shuttle|Norwegian Air]], Norwegian Air International, ήταν η δεύτερη αεροπορική εταιρεία που έθεσε σε λειτουργία το 737 MAX, όταν πραγματοποίησε την πρώτη της διατλαντική πτήση με ένα MAX &nbsp;8 ο ''Sir Freddie Laker'' στις 15 Ιουλίου 2017 μεταξύ του [[Αεροδρόμιο του Εδιμβούργου|αεροδρομίου του Εδιμβούργου]] στη Σκωτία και του Διεθνούς Αεροδρομίου Bradley στο αμερικανικόστην κράτοςπολιτεία του Κοννέκτικατ, ακολουθούμενη από δεύτερη περιστροφή από το Εδιμβούργο στο αεροδρόμιο Stewart της Νέας Υόρκης . <ref>{{Cite news|url=http://atwonline.com/airframes/norwegian-performs-first-transatlantic-737-max-flight|title=Norwegian performs first transatlantic 737 MAX flight|last=Moores|first=Victoria|date=July 18, 2017|publisher=Penton|accessdate=July 19, 2017}}</ref>

Η διαμοιρασμένη συσκευή wingtip έχει σχεδιαστεί για να μεγιστοποιεί την ανύψωση ενώ παραμένει στην ίδια πύλη επιστολών C του [[Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας|ICAO Aerodrome Reference Code]] ως τρεχούμενο 737s. Ανιχνεύει το σχεδιασμό του στην ιδέα twin-deck του McDonnell Douglas MD-12, που προτάθηκε για παρόμοιους περιορισμούς στην πύλη πριν από τη συγχώνευση της Boeing. <ref name="AW2dec2013" /> Θα πρέπει να επιτυγχάνει τουλάχιστον 1,5% βελτιώσεις στην εξοικονόμηση καυσίμου ή και περισσότερο εάν η προτεινόμενη επεξεργασία επιφανειακής ροής σε ρολά ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Ένα MAX 8 με 162 επιβάτες διανύοντας 3.000 ναυτικά μίλια θα έχει έως και 1,8% καλύτερη καύσηκατανάλωση καυσίμου από ένα αεροσκάφος εξοπλισμένο με πτερύγια και ακόμη 1% σε αποστάσεις μέχρι 500 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 0,79 Mach <ref name="AW2dec2013">{{Cite news|url=http://aviationweek.com/awin/laminar-flow-boosts-737-max-long-range-performance|title=Laminar Flow Boosts 737 MAX Long-Range Performance|last=Guy Norris|work=Aviation Week & Space Technology|date=December 2, 2013}}</ref>