Αργυροτσικνιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Απειλές==

[[Αρχείο: Ardea alba -chicks and nest -Morro Bay Heron Rookery -8.jpg|thumb|right|350px|Eνήλικος αργυροτσικνιάς με τους νεοσσούς του (υποείδος A. a. egretta)]]

Το είδος απειλείται από την υποβάθμιση των υγροτόπων και την απώλεια των ενδιαιτημάτων του, <ref>Marchant & Higgins</ref> για παράδειγμα μέσω της αποχέτευσης, βόσκησης, εκχέρσωσης, καμένης γης, αυξημένης αλατότητας, άντλησης των υπογείων υδάτων και εισβολής από ξενικά φυτά. <ref>Marchant & Higgins</ref> Οι αναπαραγωγικές αποικίες στη Μαδαγασκάρη μπορεί να μειώνονται λόγω συλλογής των αβγών από τους τοπικούς πληθυσμούς. <ref>Langrand</ref><ref>Kushlan & Hancock</ref>

*Η σημαντικότερη απειλή στο παρελθόν που, πιθανότατα σήμερα δεν είναι πλέον, ήταν το εντατικό κυνήγι για τα περίφημα διακοσμητικά του φτερά, τις ''αιγκρέτες'', που διακοσμούσαν τα καπέλα των «ευυπόληπτων κυριών», κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες. <ref>del Hoyo et al</ref>

*Στην Ελλάδα, η ρύπανση των νερών και η καταστροφή/υποβάθμιση των υγροτόπων, κυρίως αυτών με γλυκά νερά όπως οι λίμνες και τα έλη, συνιστούν τις κύριες απειλές του είδους στην Ελλάδα. Περιστατικά λαθροθηρίας αναφέρονται κάθε χειμώνα, αν και ο αριθμός των ατόμων που φονεύονται είναι μάλλον περιορισμένος. <ref>Σάββας Καζαντζίδης in Χανδρινός Γιώργος (Ι), σ. 296</ref>

==Κατάσταση πληθυσμού==

Ο αργυροτσικνιάς είναι, γενικά, πολύ επιτυχημένο [[είδος]] με μεγάλη και διευρυνόμενη επικράτεια. Στη Β. Αμερική, πολλά πουλιά είχαν εξολοθρευτεί, για τα φτερά τους (βλ. ανωτέρω), αλλά οι αριθμοί έχουν ανακτηθεί ως αποτέλεσμα των μέτρων διατήρησης. Η επικράτειά τους έχει επεκταθεί προς βορράν ως τον Ν. Καναδά, αν και σε ορισμένα μέρη των Ν. ΗΠΑ, οι αριθμοί του έχουν μειωθεί λόγω απώλειας των ενδιαιτημάτων του. Παρ 'όλα αυτά, προσαρμόζεται καλά στην ανθρώπινη κατοίκηση και μπορεί να απαντηθεί εύκολα κοντά σε υγρότοπους και λεκάνες νερού σε αστικές και περιαστικές περιοχές. <ref>"Timeline of Accomplishments". National Audubon Society. Retrieved March 6, 2011</ref><ref>"Historical Highlights: Signature Species". National Audubon Society. Archived from the original on March 30, 2009. Retrieved March 6, 2011</ref>