Εξέγερση του Σαούρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 50:
 
=== Ανθρώπινα δικαιώματα ===
Η εξέγερση εισήγαγε επίσης ισχυρή καταστολή, είδους που μέχρι τότε ήταν άγνωστηάγνωστο στο Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο [[Ρόμπερτ Κάπλαν]], ενώ το Αφγανιστάν ήταν ιστορικά εξαιρετικά φτωχό και ανεπαρκώς αναπτυγμένο, «δεν γνώρισε ποτέ την πολιτική καταπίεση» μέχρι το 1978.<ref name="kaplan"/>
{{Quote|text=Το χτύπημα της πόρτας τα μεσάνυχτα από τους στρατιώτες, ήταν κάτι αρκετά σύνηθες στις αραβικές και τις αφρικανικές χώρες, αλλά ελάχιστα γνωστό στο Αφγανιστάν, όπου η κεντρική κυβέρνηση απλά δεν είχε την ισχύ να επιβάλει την εξουσία της πέρα από την Καμπούλ. Το πραξικόπημα του Ταρακί τα άλλαξε όλα αυτά. Μεταξύ του Απριλίου του 1978 και της σοβιετικής εισβολής τον Δεκέμβριο του 1979, Αφγανοί κομμουνιστές εκτέλεσαν 27.000 πολιτικούς κρατούμενους στη φυλακή Πουλ-ι-Τσαρκί ανατολικά της Καμπούλ. Πολλά από τα θύματα ήταν μουλάδες από τα χωριά και φύλαρχοι που εμπόδιζαν τον εκσυγχρονισμό και την εκκοσμίκευση των έντονα φιλόθρησκων κατοίκων της υπαίθρου. Σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα, αυτό ήταν γενικά μία ευεργετική ιδέα. Αλλά έγινε με τόσο βίαιο τρόπο που ανησύχησε ακόμη και τους Σοβιετικούς.|sign=Robert D. Kaplan, ''Soldiers of God: With Islamic Warriors in Afghanistan and Pakistan''|source=<ref name=kaplan />}}
Ο Κάπλαν ανέφερε ότι η Εξέγερση του Σαούρ και το σκληρό της πρόγραμμα περί μεταρρύθμισης της γης, και όχι η σοβιετική εισβολή του Δεκεμβρίου του 1979 «όπως υποθέτουν οι περισσότεροι στη Δύση», που εκπυρσοκρότησαν την εξέγερση των μουτζαχεντίν κατά των αρχών της Καμπούλ και προκάλεσαν την έξοδο των προσφύγων στο Πακιστάν.<ref name="kaplan"/>