Ψηφοφορία στη Eurovision: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διορθώσεις |
|||
Γραμμή 2:
==Γενικά==
Μικρές, δημογραφικά ισορροπημένες επιτροπές αποτελούμενες από απλούς ανθρώπους είχαν χρησιμοποιηθεί για να ταξινομήσουν τις συμμετοχές, αλλά μετά την ευρεία χρήση της τηλεφωνικής ψηφοφορίας το 1998, οι διοργανωτές του διαγωνισμού κατέφυγαν στις επιτροπές μόνο σε περίπτωση δυσλειτουργίας σε τηλεοπτικές υπηρεσίες. Το 2003, η δυσλειτουργία του τηλεφωνικού κέντρου της Eircom. Ο ιρλανδικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός RTÉ δεν έλαβε εγκαίρως τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών από την Eircom και αντικατέστησε τις ψήφους από μια ομάδα
Το BBC επικοινώνησε με τις περιφερειακές επιτροπές τηλεφωνικά για να επιλέξει τους νικητές του 1956 και η Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Οργανώσεων (παραγωγοί του διαγωνισμού) αργότερα άρχισε να επικοινωνεί με διεθνείς επιτροπές μέσω τηλεφώνου. Αυτή η μέθοδος συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι το 1993. Το επόμενο έτος είδε τον πρώτο δορυφορικό σύνδεσμο στις επιτροπές.
Γραμμή 31:
| 1974 || 10–1 || Οι επιτροπές των δέκα μελών διανέμουν δέκα ψήφους μεταξύ των αγαπημένων τραγουδιών τους.
|-
| 1975–96 || rowspan="9"| 12, 10, 8–1 || Όλες οι χώρες είχαν τουλάχιστον έντεκα μέλη της κριτικής επιτροπής (αργότερα ανήλθαν σε δεκαέξι), που θα
|-
| 1997 || Είκοσι χώρες χρησιμοποίησαν κριτική επιτροπή και πέντε χώρες χρησιμοποίησαν τηλεόραση για να αποφασίσουν ποια τραγούδια θα πάρουν βαθμούς. <ref>{{cite web|url=http://www.eurovision.tv/page/history/by-year/contest?event=312|publisher=Eurovision.tv |title=Eurovision 1997|date= |accessdate=11 November 2014}}</ref>
Γραμμή 45:
| 2009–12 || Όλες οι χώρες χρησιμοποίησαν τηλεοπτική ψηφοφορία και/ή SMS-ψήφιση (50%) και πενταμελείς επιτροπές (50%), εκτός από τον Άγιο Μαρίνο, ο οποίος έχει 100% κριτική επιτροπή λόγω του μεγέθους της χώρας. Αυτή είναι η λεγόμενη κριτική επιτροπή 50/50 <ref group="note">Σε περίπτωση τηλεοπτικής αποτυχίας, μόνο κριτική επιτροπή χρησιμοποιήθηκε στη χώρα ενώ σε περίπτωση σε αποτυχία κριτικών επιτροπών, μόνο τηλεψηφοφορία χρησιμοποιήθηκε.</ref> Τα δύο μέρη της ψηφοφορίας συνδυάστηκαν με την απόδοση δώδεκα, 10, 8-1 βαθμών στην πρώτη δεκάδα σε κάθε πειθαρχία, συνδυάζοντας τα αποτελέσματα. Όπου δύο τραγούδια ήταν δεμένα, το τηλεοπτικό σκορ υπερέβη.
|-
| 2013–15 || Το ίδιο με το 2009-12, εκτός από τη κριτική επιτροπή και την τηλεόραση, συνδυάζονται διαφορετικά. Οι
|-
| 2016– || Οι
|}
Το πιο χρησιμοποιούμενο σύστημα ψηφοφορίας (εκτός από το σημερινό) χρησιμοποιήθηκε για το διαγωνισμό του 1969. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιήθηκε από το 1957 έως το 1961 και από το 1967 έως το 1969. Δέκα
Από το 1962 έως το 1966, χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα ψηφοφορίας παρόμοιο με το σημερινό. Το 1962, κάθε χώρα κέρδισε τα τρία πρώτα, δύο και τρία σημεία της. Το 1963 οι κορυφαίοι πέντε απονεμήθηκαν ένα, δύο, τρία, τέσσερα και πέντε σημεία, και από το 1964 έως το 1966, κάθε χώρα κέρδισε τα τρία πρώτα, τρία και πέντε σημεία της. Με το τελευταίο σύστημα, μια χώρα θα μπορούσε να επιλέξει να δώσει σημεία σε δύο χώρες αντί σε τρεις (δίνοντας τρία σε ένα και έξι σε άλλα). Το 1965, το Βέλγιο έδωσε στο Ηνωμένο Βασίλειο έξι βαθμούς και η Ιταλία τρεις. Παρόλο που ήταν δυνατόν να δοθεί σε μία χώρα εννέα βαθμούς, αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Οι διαγωνισμοί του 1971, του 1972 και του 1973 είδαν για πρώτη φορά τους ενόρκους "στο όραμα". Κάθε χώρα εκπροσωπήθηκε από δύο
Ο διαγωνισμός του 2004 είχε τον πρώτο του ημιτελικό, με μια μικρή αλλαγή στο ψηφοφορία: οι χώρες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις από τον ημιτελικό θα έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν στον τελικό. Αυτό οδήγησε στην πρώτη φάση της Ruslana της Ουκρανίας, με ρεκόρ 280 βαθμών. Εάν η ψηφοφορία διεξήχθη όπως είχε γίνει από το 1956 έως το 2003 (όταν μόνο τελικές χώρες μπορούσαν να ψηφίσουν), ο [[Ζέλικο Γικοσίμοβιτς]] της Σερβίας και Μαυροβουνίου θα είχε κερδίσει τον διαγωνισμό με 190 βαθμούς: 15 μάρκες πάνω από τη Ruslana, Σημεία. Μέχρι σήμερα, οι χώρες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις εξακολουθούν να έχουν δικαίωμα ψήφου στον τελικό. Το 2006, η Σερβία και το Μαυροβούνιο μπόρεσαν να ψηφίσουν στον ημιτελικό και τον τελικό παρά τη μη συμμετοχή τους λόγω σκανδάλου στη διαδικασία επιλογής.
Γραμμή 136:
Καθώς κάθε συμμετέχουσα χώρα εκτελεί μια σειρά ψηφοφοριών προτιμήσεων, στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος βαθμολόγησης είναι σπάνιο το γεγονός ότι ένα τραγούδι αποτυγχάνει να λάβει οποιεσδήποτε ψήφοι. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα σημαίνει ότι το τραγούδι απέτυχε να κάνει τα δέκα πιο δημοφιλή τραγούδια σε οποιαδήποτε χώρα.
Τα πρώτα μηδενικά σημεία της Eurovision βαθμολογήθηκαν το 1962, με νέο σύστημα ψηφοφορίας. Όταν μια χώρα τελειώνει με μηδέν, αναφέρεται συχνά στα
===Πριν το 1975===
Γραμμή 228:
Την πρώτη φορά που ένα φιλοξενούν έθνος τερμάτισε με 0 πόντους, ήταν ο τελικός του 2015, όταν η Αυστρία με το "I Am Yours" των The Makemakes σημείωσε μηδέν. Το 2003, μετά την πρώτη μηδενική βαθμολογία του Ηνωμένου Βασιλείου, διεξήχθη μια ηλεκτρονική δημοσκόπηση για να καθοριστεί η κοινή γνώμη για την αξία κάθε βαθμολογίας του μηδενικού στοιχείου. Το "¿Quién maneja mi barca;" (1983) της Ισπανίας κέρδισε την ψηφοφορία ως το τραγούδι που άξιζε λιγότερο το μηδέν και η "Lisa Mona Lisa" (1988) της Αυστρίας ήταν το τραγούδι που άξιζε το μηδέν.
Το 2012, αν και σημείωσε στη συνδυασμένη ψηφοφορία, το "Echo (You and I)" της Γαλλίας από την Anggun δεν θα είχε λάβει πόντους εάν είχε χρησιμοποιηθεί μόνο τηλεψηφοφορία. Στο πρώτο ημιτελικό του έτους, το Βέλγιο με το "Would You?" από την Iris έλαβε δύο βαθμούς στα υποθετικά αποτελέσματα μόνο της τηλεοπτικής μετάδοσης από την αλβανική κριτική επιτροπή (δεδομένου ότι η Αλβανία δεν χρησιμοποίησε τηλεψηφοφορία)· Το Βέλγιο δεν θα λάμβανε επίσημα βαθμούς από την τηλεψηφοφορία μόνο. Στο βιβλίο του,
====Ημιτελικοί====
| |||