Σφαγή της Χίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 94.66.220.53 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Aristo Class Ετικέτα: Επαναφορά |
|||
Γραμμή 20:
== Γεγονότα ==
Την περίοδο το σεξ αυτή η [[Χίος]] διέθετε μία μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα που ευημερούσε βασιζόμενη στην καλλιέργεια της [[μαστίχα]]ς. Απολάμβανε μάλιστα σημαντικά προνόμια από τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]], για τους οποίους η μαστίχα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό προϊόν. Συνέπεια των προνομίων ήταν η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού του νησιού, που αριθμούσε το [[1822]] περισσότερους από 100.000 κατοίκους. Ωστόσο, το 1822 ο πληθυσμός ζούσε κάτω από την οθωμανική καταπίεση. Για την πρόληψη επανάστασης, είχαν μεταφερθεί στο νησί στρατεύματα από την Ασία και είχε τοποθετηθεί ως διοικητής ο σκληρός Βαχίτ πασάς. Οι Χιώτες έκαναν καταναγκαστικές εργασίες για την ενίσχυση των οχυρώσεων και ταυτόχρονα αναγκάζονταν να συντηρούν αυτόν τον "μαχαιροφόρο όχλο" με την απειλή της βίας. Οι οθωμανοί καθημερινά έκαναν αρπαγές και φόνους στην πόλη και τα χωριά ατιμωρητί.<ref>Σιμόπουλος, Β', 69. Παραπέμπει και στο Σταματιάδης Επαμ., "Σαμιακά", 1881 Β', σ. 188.</ref>
Σχέδια για εξέγερση στη Χίο γίνονταν από τους πρώτους μήνες της Επανάστασης, το 1821, όπως προκύπτει από το ημερολόγιο του Τομπάζη. Τον Ιούλιο του '21 είχε αναλάβει την οργάνωση της εξέγερσης ο Ιωάννης Ράλλης, Χιώτης Φιλικός και άλλοτε έμπορος στην [[Οδησσός|Οδησσό]]. Όμως Χιώτες έμποροι των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] τον έπεισαν ότι αυτή η επιχείρηση ήταν άκαιρη και επικίνδυνη, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (Φιλικός)|Υψηλάντης]].<ref>Σιμόπουλος, Β', 70.</ref>
| |||