Μέγας είναι ο πλούτος των υδροβίων και ιδιαίτερα των [[θάλασσα|θαλάσσιων]] [[ζώο|ζωικών]] μορφών, τα περισσότερα των οποίων διαμένουν σε μεγάλα βάθη των θαλασσών και που παραμένουν ακόμη άγνωστα. Αναρίθμητες είναι οι ποικιλιες αυτών που υπολογίζονται σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό των [[γη|χερσαίων]] και που εμφανίζονται με διάπλαση όλως ασυνήθη και παράδοξη, απότοκηςαπότοκη της διαβίωσης στο [[νερό]]. Οι υδρόβιοι οργανισμοί είναι πολύ περισσότερο ευαίσθητοι στις μεταβολές του [[περιβάλλον|περιβάλλοντός]] τους που μπορεί να ανάγονται στη σύνθεση του νερού, τη [[θερμοκρασία]], τη [[πίεση]], τη φύση των ρευμάτων, την περιεκτικότητα σε [[οξυγόνο]] και θρεπτικές [[τροφή|τροφές]] κ.λπ. Η δε επίδραση εξ αυτών οδηγεί εκάστοτε σε ανάλογη προσαρμογή και ως εκ τούτου τη διαμόρφωση του [[σώμα (ανατομία)|σώματος]] έτσι ώστε να είναι κατάλληλο για την διαβίωσή του σ΄ αυτό το ειδικό [[περιβάλλον]]. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά γνωρίσματα των υδροβίων είναι ο τρόπος αναπνοής τους. Παρατηρείται έτσι ότι τα υδρόβια που παραμένουν μόνιμα στο νερό, δηλαδή που δεν επιστρέφουν στο αρχέγονο αυτό περιβάλλον τους, ο καθαρισμός του αίματος και λήψη οξυγόνου πραγματοποιείται με τα [[πτεροειδή βράγχια]] που έχουν την ικανότητα να συγκρατούν το διαλυμένο οξυγόνο του νερού. Ενώ τα ζώα που τρέφονται στο νερό αναπνέουν άμεσα στην επιφάνεια, ή κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις [[έντομα|εντόμων]] που διατηρούν αέρα στο σώμα τους ή μεταφέρουν τούτο στην υποβρύχια κατοικία τους. Κάποια δε φαινόμενα αναπνοής μαλακοστράκων και ψαριών να αναπνέουν και στη στεριά δηλαδή με βράγχια και πνεύμονες (δίπνοοι ιχθύες) καθώς και των αμφιβίων διαφωτίζουν κάπως την μετάβαση των ζωικών οργανισμών από το ένα περιβάλλον στο άλλο.
Αξιοσημείωτο όμως είναι το γεγονός ότι στα γνήσια υδρόβια ζώα η [[θερμοκρασία]] του σώματός τους είναι πολύ λίγο υψηλότερη εκείνης του περιβάλλοντος τους και συχνά μάλιστα διατηρούνται στη [[ζωή]] ακόμη και στη θερμοκρασία πήξεως του ύδατος, ενώ στα θερμόαιμα [[σπονδυλωτό|σπονδυλωτά]] τα οποία επανήλθαν στο υδάτινο περιβάλλον ή βρίσκονται αντίθετα στο στάδιο εγκατάλειψής του οι διάφορες τροποποιήσεις, όπως το πυκνό τρίχωμα και πτέρωμα, οι λιπαρές εκκρίσεις για την αδιαβροχοποίηση του σώματός τους ή με το υποδερμικό στρώμα [[λιπώδης ιστός|λίπους]], χρησιμεύουν ως προστατευτικά έναντι του ψύχους.
