Αρχιεπισκοπή Αχρίδος (Βόρειας Μακεδονίας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία - Αρχιεπισκοπή Οχρίδας''' ({{Lang-mk|Македонска Православна Црква - Охридска Архиепископија}}) είναι η [[Σχίσμα|σχισματική]] Εκκλησία της [[Βόρεια Μακεδονία|Βόρειας Μακεδονίας]] η οποία και προέκυψε από την διάσπαση των τριών νοτιότερων επαρχιών της [[Πατριαρχείο Σερβίας|Σερβικής Εκκλησίας]], δηλαδή των μητροπόλεων Σκοπίων, Ζλετόβου-Στρωμνίτσας, Αχρίδας – Βιτωλίων, τον Οκτώβριο του [[1958]]<ref>Ιωάννης Ταρνανίδης, Ιστορία της Σερβικής Εκκλησίας, εκδ.Αφοί Κυριακίδη, Θεσσ/ίκη, 1988, σελ .110</ref> και ως σήμερα δεν αναγνωρίζεται από καμιά άλλη ορθόδοξη Εκκλησία. Με την ίδρυση της το 1958 βρίσκονταν σε κανονική ενότητα με το Σερβικό Πατριαρχείο και ο πρώτος επίσκοπος της χειροτονήθηκε από τον Σέρβο Πατριάρχη. Το 1967 όμως ανακήρυξε το αυτοκέφαλο της με αποτέλεσμα η έκτακτη Σύνοδος της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας, το Σεπτεμβρίο του ίδιου έτους, κήρυξε την ηγεσία της ΣλαβομακεδονικήςΜακεδονικής Εκκλησίας σχισματική. Το 2005 και μετά από διάλογο που δεν κατέληξε σε συμφωνία μεταξύ του Πατριαρχείου της Σερβίας και της σχισματικής Εκκλησίας, το Πατριαρχείο της Σερβίας προχώρησε στην επανίδρυση της [[Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας|Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας]] στην Βόρεια Μακεδονία.

Όταν στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου οι Βούλγαροι κατέλαβαν τη Νότια Σερβία, στα πλαίσια των μέτρων που έλαβαν για την προσάρτηση της περιοχής ήταν και η απομάκρυνση των σέρβωνΣέρβων επισκόπων και ιερέων και η αντικατάστασή τους από Βουλγάρους. Έτσι ο Σκοπίων Ιωσήφ και ο Ζλετόβου και Στρωμνίτσας Βικέντιος απομακρύνθηκαν. Όταν ολοκληρώθηκε ο πόλεμος το Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας δεν επέτρεψε την επιστροφή των Σέρβων ιερέων και επισκόπων.

Στα [[Σκόπια]] συγκροτήθηκε Επιτροπή πρωτοβουλίας με σκοπό την οργάνωση αυτοκέφαληςΑυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας στηστην σημερινήτότε ΒόρειαΛαϊκή Δημοκρταία της Μακεδονία. Στις [[4 Μαρτίου]] [[1945]] συγκαλείται Κληρικολαϊκή Συνέλευση στα Σκόπια και επικαλούμενη α) την εκκλησιαστική ιστορία και παράδοση, β) τους κανόνες ιζ΄ της Δ΄ Οικουμενικής και λη΄ της Πενθέκτης, γ) την ύπαρξη και διατήρηση της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος για οκτώ αιώνες, δ) την μη κατάργηση της Αρχιεπισκοπής αυτής το [[1767]] και τέλος, ε) την ελευθερία και την κρατικότητα τωντης Βόρειας ΣκοπίωνΜακεδονίας ζητούσε α) την ανανέωση της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος ως ΣλαβομακεδονικήςΜακεδονικής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, β) ο κλήρος και οι επίσκοποι να κατάγονται από τη γιουγκοσλαβική Μακεδονία, γ) η σλαβομακεδονικήμακεδονική γλώσσα να χρησιμοποιείται στη διοίκηση και τη λατρεία της Εκκλησίας. Παράλληλα ζητούσαν ο νέος αρχιεπίσκοπος να χειροτονηθεί στην Αχρίδα.<ref>Δημήτριος Γόνης, Ιστορία των Ορθοδόξων Εκκλησιών Βουλγαρίας και Σερβίας, εκδ.Συμμετρία, Αθήνα, 1996, σελ.266</ref>

=== Η αντίδραση τωνστη ΣκοπίωνΒόρεια Μακεδονία ===