HMHS Βρετανικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 94.66.59.82 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 2A02:587:2D0A:D00:D80D:BFD8:D41F:8EC
Ετικέτα: Επαναφορά
WhiteStarG7 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 36:
 
==Η βύθιση του πλοίου==
Κατά τη διάρκεια της έκτης αποστολής, στις 08:12 της [[21 Νοεμβρίου|21ης Νοεμβρίου]] [[1916]], το πλοίο κλυδωνίστηκε απροειδοποίητα από μια ισχυρή έκρηξη, ενώ έπλεε στο Στενό της [[Κέα]]ς με προορισμό το νοσοκομειακό σταθμό της Λήμνου. Παρά το γεγονός ότι ο σχεδιασμός του σκάφους είχε βελτιωθεί σημαντικά μετά το ναυάγιο του [[Τιτανικός|Τιτανικού]], το πλοίο βυθίστηκε ύστερα από μόλις 55 λεπτά, λόγω των ανοιχτών υδατοστεγών θυρών που σε κάθε άλλη περίπτωση θα απέτρεπαν την βύθιση του πλοίου. Διευκρινίζεται πως ο Βρετανικός μπορούσε να επιπλεύσει με τα έξι πρώτα στεγανά διαμερίσματα να είναι πλημμυρισμένα, σε αντίθεση με τα τέσσερα πρώτα στον Τιτανικό. Αιτία της βύθισης, ήταν η πρόσκρουσηέκρηξη τουτορπίλης πλοίουτην σεοποία θαλάσσιεςείχε νάρκες τοποθετημένες από τοεκτοξεύσει γερμανικό πολεμικό ναυτικόυποβρύχιο στο στενό της Κέας.
 
==Τα θύματα του ναυαγίου==
 
Τα θύματα ήταν μόνο 30 (21 μέλη του πληρώματος και 9 άνδρες του Βασιλικού Υγειονομικού Σώματος), μια και μετά το ναυάγιο του [[Τιτανικός|Τιτανικού]] τα πλοία της εποχής ήταν κατάλληλα εξοπλισμένα με σωστικά μέσα, αλλά και επειδή το ναυάγιο έγινε κοντά στην [[Κέα]]. Έτσι, τα υπόλοιπα 1.035 άτομα που επέβαιναν, μπόρεσαν να διασωθούν. Τα περισσότερα θύματα σκοτώθηκαν λόγω της πρόωρης καθέλκυσης των σωστικών λέμβων τους. Οι μηχανές του [[Πλοίο|πλοίου]] δούλευαν ακόμη, όταν οι βάρκες αυτές κατέβηκαν, επειδή το πλοίο ήταν κοντά στην ακτή της Κέας και ο [[πλοίαρχος]] Τσαρλς Μπάρτλετ (''Charles Bartlett'') πίστευε πως θα μπορούσε να προσαράξει το πλοίο στην ακτή, αποφεύγοντας τη βύθιση. Έτσι 2 λέμβοι παρασύρθηκαν από το ρεύμα που δημιουργούσαν οι [[έλικας|έλικες]] και οι επιβαίνοντες κυριολεκτικά κομματιάστηκαν από αυτές. Ελάχιστοι πρόλαβαν να γλυτώσουν και, από αυτούς που τα κατάφεραν, οι περισσότεροι υπέστησαν ακρωτηριασμούς. Είναι αξιοσημείωτο, ότι ανάμεσα σε αυτούς που γλύτωσαν, ήταν η Βιολέτα Τζέσοπ (''Violet Jessop''), που είχε επιζήσει και απ' το ναυάγιο του Τιτανικού, ενώ επέβαινε και στον ''[[RMS Olympic|Ολυμπιακό]]'', την ημέρα της σύγκρουσης του με το πολεμικό πλοίο ''HMS Hawke''.
 
Οι νεκροί αφέθηκαν στην θάλασσα, ενώ οι τραυματίες μεταφέρθηκαν προσωρινά στο λιμάνι της [[Κέα]]ς για να λάβουν τις πρώτες βοήθειες. Οι νοσοκόμες και οι γιατροί του πλοίου κατάφεραν, με τα ελάχιστα μέσα που είχαν στην διάθεση τους (κουβέρτες, σωσίβια, στολές) να κατασκευάσουν αυτοσχέδιους επιδέσμους, περιμένοντας την άφιξη των πλοίων διάσωσης στο χώρο του ναυαγίου. Τη διάσωση ανέλαβαν δύο αγγλικά αντιτορπιλλικά, το ''HMS Scourge'' και το ''HMS Heroic'', τα οποία μετέφεραν τους διασωθέντες στον Πειραιά και στο Φάληρο το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Συνολικά, πέντε από τους τραυματίες υπέκυψαν στα τραύματα τους μετά τη διάσωση. Οι τέσσερις είναι θαμμένοι στο νεκροταφείο της [[Δραπετσώνα]]ς, στο χώρο που φιλοξενεί τα μνήματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Ο πέμπτος είχε ταφεί αρχικά στο λιμάνι της Κέας, αλλά πρόσφατες έρευνες έδειξαν, ότι ο τάφος του μεταφέρθηκε στο Βρετανικό πολεμικό κοιμητήριο της Σύρου το 1921.