Μανώλης Χιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Μανώλης Χιώτης''' ([[21 Μαρτίου]] [[1920|1921]] - [[21 Μαρτίου]] [[1970]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] συνθέτης, από τους σημαντικότερους του [[Λαϊκό τραγούδι|λαϊκού τραγουδιού]], και σπουδαίος δεξιοτέχνης του [[Μπουζούκι|μπουζουκιού]]. Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα, επινοώντας την τετράχορδη παραλλαγή του μπουζουκιού, αλλά και δημιουργώντας το πρώτο "κοσμικό κέντρο".

Γεννήθηκε στις [[21 Μαρτίου]] [[1920|1921]] στη [[Θεσσαλονίκη]] (κατ' άλλες αναφορές στο Ναύπλιο)<ref>Κατά τον ρεμπετολόγο Τάσο Σχορέλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ κατά τον ποιητή και συγγραφέα Νίκο Ρούτσο στο [[Ναύπλιο]].</ref>. Ο πατέρας του λεγόταν [[Διαμαντής Χιώτης]], ένας βαρύμαγκας γεννημένος στον Πειραιά. Από μικρή ηλικία άρχισε ν΄να ασχολείται με τα λαϊκά όργανα και ξεκίνησε να μαθαίνει κοντά σε Θεσσαλονικιό μουσικοδιδάσκαλο, αρχικά [[κιθάρα]], μπουζούκι και στη συνέχεια [[ούτι]]. Έτσι, από 15 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο [[Ναύπλιο]], ο Μανώλης Χιώτης άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά ως μουσικός.

Το [[1935]] περίπου, πήγε στην [[Αθήνα]] προκειμένου να σπουδάσει [[βιολί]] ότανκαι ήταν τότε καιπου γνωρίστηκε με τον [[Στράτος Παγιουμτζής|Στράτο Παγιουμτζή,]] ο οποίος και τον προσέλαβε να παίζει δίπλα του μπουζούκι στο κέντρο «Δάσος» του Βοτανικού. Το [[1937|1937,]] ο Μανώλης Χιώτης ακολουθώντας το [[ρεμπέτικο]] μοτίβο, ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι, «Το χρήμα δεν το λογαριάζω», που έγινε αμέσως επιτυχία. Μέχρι τον πόλεμο, αλλά και μετά απ΄απ' αυτόν, συνέχισε να γράφει τραγούδια, πλην όμως βλέποντας ότι με το «κλασικό» μπουζούκι δεν μπορούσε να αποδώσει γρηγορότερες σε ρυθμό μουσικές εκτελέσεις, προχώρησε στη μεγάλη καινοτομία προσθέτοντας άλλη μία χορδή στο όργανο, δημιουργώντας έτσι το «τετράχορδο μπουζούκι». Με το τετράχορδο πλέον μπουζούκι, άνοιξε ο ορίζοντας για ασύλληπτες σε ταχύτητα εκτελέσεις σε σχέση με το κλασικό μπουζούκι.

Ταυτόχρονα στη δεκαετία του 1950, πρώτος αυτός εφαρμόζει τη χρήση του ενισχυτή σε λαϊκό όργανο. Έτσι καινοτομώντας, αρχίζει η περίοδος του [[αρχοντορεμπέτικο]]υ όπου πλέον το μπουζούκι γίνεται αποδεκτό και από την λεγόμενη υψηλή κοινωνία, για χατίρι της οποίας άρχισε επιλέγοντας να γράφει τραγούδια με λατινοαμερικάνικο χαρακτήρα, κυρίως του μάμπο.

Αυτή η δεύτερη καινοτομία του, τον καθιέρωσε πλέον ως ηγέτη ιδιαίτερης μουσικής σχολής και τραγουδιού από το κοινό της εποχής του. Εκείνη ακριβώς την περίοδο, ο αθηναϊκός τύπος τον αποκαλούσε «οδηγό του μπουζουκιού στα σαλόνια».

Στα τέλη του 1953, ο Μανώλης Χιώτης επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μαζί με τη Ζωή Νάχη, τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Γιώργο Γοζαδίνο, τον ακορντεονίστα Αθ. Καράμπελα και τον πιανίστα Κωνσταντίνο Μπογδάνο. Εκεί, για περισσότερο από 100 ημέρες διασκέδαζε τους επισκέπτες του Καζίνο "ΕΞΕΛΣΙΟΡ".<ref>{{Cite web|url=https://rembetiko.gr/t/1953-1954-%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CF%8D%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%85/37111|title=1953-1954 Ο Μανώλης Χιώτης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου|ημερομηνία=2018-11-18|website=Ρεμπέτικο Φόρουμ|language=el|accessdate=2018-12-23}}</ref> Στη συνέχεια από τις 11/2/1954 έως και τις 14/3/1954, ο Μανώλης Χιώτης επισκέπτεται το Κάιρο όπου παίζει στο μαγαζί "CIRO'S"<ref>{{Cite web|url=https://rembetiko.gr/t/1953-1954-%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CF%8D%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%85/37111/7|title=1953-1954 Ο Μανώλης Χιώτης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου|ημερομηνία=2018-11-23|website=Ρεμπέτικο Φόρουμ|language=el|accessdate=2018-12-23}}</ref> για να επιστρέψει ξανά στην Αλεξάνδρεια, όπου θα συνεχίσει να παίζει στο καζίνο "ΕΞΕΛΣΙΟΡ" μέχρι και την Κυριακή 18/4/1954. Έπειτα επέστρεψε στην Αθήνα.

Στη δεκαετία του 1960 ο Μανώλης Χιώτης περιλαμβανόταν μόνιμα σε ειδικό πίνακα Ελλήνων καλλιτεχνών της εθιμοτυπικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών, για τητην προτεινόμενη διασκέδαση των υψηλών επισκεπτών της Χώρας. Ο Μανώλης Χιώτης είχε τραγουδήσει μπροστά σε πολλούς Ηγεμόνεςηγεμόνες και άλλους αρχηγούς Χωρώνχωρών, ενώ είχε κληθεί επίνα τούτουπαίξει ακόμη και στο [[Λευκός Οίκος|Λευκό Οίκο]] στα γενέθλια του Προέδρου [[Λίντον Τζόνσον]].

Ο Μανώλης Χιώτης φέρεται να έγραψε περισσότερα από 1500 τραγούδια. Ανεξάρτητα όμως αυτού, πολύ τακτικά συμμετείχε και ως σολίστ σε ηχογραφήσεις και πολλών άλλων λαϊκών συνθετών. Χαρακτηριστικό υπήρξε το γεγονός ότι ο [[Μίκης Θεοδωράκης]] στηρίχθηκε ακριβώς στη δεξιοτεχνία του Μ. Χιώτη κατά την πρώτη του επίσημη δισκογραφική του παρουσία με τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, συνεργασία που συνεχίστηκε και στο "Λιποτάχτες", "Αρχιπέλαγος" κ.ά.. Την ίδια εποχή συνεργάσθηκε ομοίως και με τον [[Μάνος Χατζιδάκις|Μάνο Χατζιδάκι]].

Οι μεγαλύτερές του επιτυχίες αποδόθηκαν από την τραγουδίστρια [[Μαίρη Λίντα]], που υπήρξε η δεύτερη σύζυγός του για μια δεκαετία, με την οποία εμφανίσθηκε και στον κινηματογράφο. Σημειώνεται ότι ο Μανώλης Χιώτης είχε νυμφευθεί τρεις φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η [[Ζωή Νάχη|Ζωή Νάχη,]] με την οποίαοποίαν και απέκτησαν δύο παιδιά. Το 1958 παντρεύτηκε τη σπουδαία παρτεναίρ του, Μαίρη Λίντα, ένας γάμος γεμάτος επιτυχίες, που όμως έληξε απρόσμενα το 1967 – 1968. Στη συνέχεια ο Μανώλης Χιώτης παντρεύτηκε την Μπέμπα Κυριακίδου, με την οποία και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Μανώλης Χιώτης πέθανε αιφνίδια από καρδιακή ανεπάρκεια στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Αθήνας, στις [[21 Μαρτίου]] του [[1970]]. Η αγγελία του θανάτου του συγκίνησε το πανελλήνιο. Όλοι οι κρατικοί τότε ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί ([[Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας|ΕΙΡ]] και [[Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων|ΥΕΝΕΔ]]), έκαναν ειδικές αφιερώσεις, ενώ ο ημερήσιος Τύπος του απέδωσε ιδιαίτερους εγκωμιαστικούς τίτλους.