Στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967 - 1974): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 273:
Ο Κανελλόπουλος παρατηρεί πως κατά την περίοδο 1967 - 1973 το εθνικό εισόδημα ανέβαινε με μέσο ετήσιο ρυθμό 8%, όταν το ισόχρονο διάστημα πριν τη δικτατορία ο ρυθμός αύξησης ήταν 7,8%. Η άνοδος του ρυθμού κατά 0,2% προήλθε από επενδύσεις σε κλάδους που δεν ήταν άμεσα παραγωγικοί, όπως η οικοδομή και ο τουρισμός. Αντίθετα, ο ρυθμός αύξησης της γεωργικής παραγωγής από 5% κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική επταετία, επί δικτατορίας έπεσε στο 1,5%.
 
Κατά την διάρκεια της Χούντας, η ανεργία το 1973 ήταν σε επίπεδα 2-2.5%, λόγω της αύξησης βιομηχανίας.<ref>{{Cite journal|url=|title=Ευάγγελου Α. Χεκίμογλου, Ανεργία της Χούντας|last=|first=|date=2014|journal=Ελευθεροτυπία|accessdate=|doi=}}</ref> Η έλλειψη εργατών υποχρέωσε τηντη Δικτατωρίαδικτατορία να φέρει φθηνούς εργάτες απο αφρικανικές χώρες.
 
Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 40% τα χρόνια της επταετίας της χούντας, έχωντας πτώση την τελευταία χρονιά του 1974 κατά 10%. <ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1007/springerreference_205118|title=Eurostat|journal=SpringerReference|publisher=Springer-Verlag|location=Berlin/Heidelberg}}</ref> <ref>{{Cite book|title=Ανάλυση Ελληνικής οικονομίας|first=Νίκος|last=Ψυρούκης|isbn=|year=1979|location=|page=}}</ref>
Γραμμή 279:
Οι δαπάνες σε βιομηχανία αυξήθηκαν κατά 120% και 80% στον τουρισμό.<ref>{{Cite journal|url=|title=Ευάγγελου Α. Χεκίμογλου, στατιστικές Χρηματοδότησης Τουρισμού και Βιοτεχνίας|last=|first=|date=2014|journal=Ελευθεροτυπία|accessdate=|doi=}}</ref> Τα χρήματα αυτά βρέθηκαν από φόρους και από δάνεια που πήρε η χούντα για να μεγαλώσει την οικονομία της χώρας. Η επικέντρωση όμως σε αυτούς τους τομείς χρειάστηκε εμπορικά αγαθά, κάτι που έκανε την χώρα να έχει έλλειμα στις συναλλαγές της. Η χώρα άυξησε τις εισαγωγές τις απο 1.125 Εκατ. Δολλάρια στα 4.509 Εκατ, ενώ οι εξαγωγές απο 452. Εκατ. Δολλάρια στα 1.774. <ref>{{Cite journal|url=|title=Εμπορεικές στατιστικές στην περίοδο 1966-74|last=|first=|date=2014|journal=Ελευθεροτυπία|accessdate=|doi=}}</ref>
 
Στους ισχυρισμούς της χούντας για επίτευξη νομισματικής και οικονομικής σταθερότητας ο Κανελλόπουλος αντιτείνει πως οι τιμές κατά τηντη δικτατορία αυξάνονταν γρηγορότερα από ότι στο προηγούμενο διάστημα. Μάλιστα από το 1971 η άνοδος των τιμών είναι πρωτοφανής, σε σημείο που το διάστημα Αύγουστου 1972 - Αύγουστου 1973 η αύξηση (15,5%) να είναι η μεγαλύτερη από όλες τις χώρες της Ευρώπης και σχεδόν η μεγαλύτερη στην ιστορία της Ελλάδας. Το ισάξιο του δολλαρίου στο τέλος της χούντας ήταν 30 δραχμές, όπως και πριν τηντη Δικτατωρίαδικτατορία.
 
Επιπλέον, το εξωτερικό χρέος που από το 1821 έως το 1966 είχε διαμορφωθεί στο ύψος των 1,110 δις δολαρίων, μέσα σε έξι χρόνια ξεπέρασε τα 3,3 δις δολλάρια.<ref>{{Cite news|url=|title=Η σκιά της επταετίας βαρύνει την πορεία της οικονομίας|last=Κανελλόπουλος|first=Αθανάσιος|date=16 Απριλίου 1977|work=|newspaper=Τα Νέα|page=3|access-date=|via=}}</ref> Πάντως, αυτό δεν είχε επιρροή στην οικονομία της χώρας εφόσον δεν ξεπέρασε το 25% του ΑΕΠ. <ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1007/springerreference_205118|title=Eurostat|journal=SpringerReference|publisher=Springer-Verlag|location=Berlin/Heidelberg}}</ref>
Γραμμή 285:
Ο [[Στυλιανός Παττακός|Παττακός]] συνήθιζε να λέει «Η Ελλάς είναι ένα εργοτάξιον»{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=}}. Εμφανίζοταν σε οικοδομές με ένα μυστρί στο χέρι, πράγμα που του κόλλησε το παρατσούκλι 'Ο άνθρωπος με το μυστρί'.
 
Σε μια προσπάθεια να αποκτήσει λαϊκά ερείσματα, το καθεστώς προχώρησε σε διαγραφή των αγροτικών χρεών. Ο [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Παπαδόπουλος]] συνήθιζε να αποκαλεί τους αγρότες την «ραχοκοκαλιά του λαού»{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=}}. Γιός αγροτικής οικογένειας, οι αγρότες ήταν πιθανότερο να υποστηρίζουν τον δικτάτωραδικτάτορα απο τις αστικές τάξεις.
 
Στενές ήταν ακόμα οι σχέσεις της δικτατορίας με τους εφοπλιστικούς κύκλους, στους οποίους παραχωρήθηκαν περαιτέρω προνόμια, κυρίως χαμηλότερη φορολογία, για μετεγκατάσταση στο λιμάνι του [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Οι ελαφρύνσεις οδήγησαν σε άυξηση του Εμπορικού στόλου. <ref>{{Cite journal|url=|title=Η Ελληνική Οικονομία κατά τον 20ο αιώνα|last=Μήλιος|first=Γιάννης|date=|journal=Επίσημη Στατιστική εμπορικού Στόλου 1900-2000|accessdate=|doi=}}</ref>
Γραμμή 346:
[[File:Presidential Standard of Greece (1973-1974).svg|thumb|120px|Έμβλημα του Προέδρου (1973-74)]]
 
Το 1973 ο Παπαδόπουλος αποφάσισε να καταργήσει την Αντιβασιλεία και να εγκαθιστήσειεγκαταστήσει [[Προεδρική δημοκρατία|Προεδρική Δημοκρατία]], με τον ίδιο Πρόεδρο. Το καθεστώς προχώρησε μάλιστα σε [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 1973|Δημοψήφισμα]], ώστε να καταργηθεί η μοναρχία και να λάβει χώρα η πολιτειακή μεταβολή.
 
Σε μια προσπάθεια επιφανειακής «φιλελευθεροποίησης» του καθεστώτος, ο Παπαδόπουλος προανήγγειλε άνοιγμα στις πολιτικές δυνάμεις ορίζοντας πρωθυπουργό τον [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης|Σπυρίδονα Μαρκεζίνη]], καθώς και λειτουργία [[Συνταγματικό δικαστήριο 1973|Συνταγματικού δικαστηρίου]]. Η όλη διαδικασία θα τερματιστεί με την [[εξέγερση του Πολυτεχνείου]] και τη [[Χούντα του Ιωαννίδη]].