Ο Νουμάς (περιοδικό): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Νουμάς'''<ref>«''Ο Νουμάς κυκλοφορεί για πρώτη φορά στις 2 Ιανουαρίου 1903 και, όπως μας πληροφορεί ο διευθυντής του περιοδικού που έμελλε να γίνει το μαχητικότερο έντυπο του δημοτικισμού, το όνομα Νουμάς δεν έχει καμία συμβολική σημασία και δεν πρέπει να συσχετίζεται ούτε με τον ομώνυμο βασιλιά και νομοθέτη της Ρώμης ούτε με τον ήρωα του Αλφόνς Ντωντέ, τον Νουμά Ρουμεστάν. 'Οταν αργότερα τον ρωτούν για την επιλογή του, ο Δημήτρης Ταγκόπουλος απαντά πως ήταν ένας πρώτης τάξεως τίτλος για εφημερίδα γιατί ήταν μια λέξη δισύλλαβη, τονιζόταν στη λήγουσα κι είχε και τελικό σίγμα''». Βλ. [http://www.komvos.edu.gr/glwssa/Odigos/thema_d2/d_2_k10.htm Σταυρίδη-Πατρικίου Ρ. 1999. ''Γλώσσα, Εκπαίδευση και Πολιτική''. Αθήνα: Ολκός, 135-140].</ref> ονομαζόταν λογοτεχνικό περιοδικό το οποίο κυκλοφόρησε από το [[1903]] μέχρι το [[1931]] (με διακοπές τα έτη 1917-1918, 1924-1929) με σημαντικότατο ρόλο στον αγώνα για την επικράτηση της [[δημοτική γλώσσα|δημοτικής γλώσσας]].

Το περιοδικό ταυτίστηκε µε τον γλωσσικό αγώνα για την επικράτηση της δηµοτικής και την [[εκπαιδευτική µεταρρύθµιση]]. Υπήρξε δηµιουργία του ∆ηµήτριου Ταγκόπουλου<ref>«''Ο Νουμάς κυκλοφορεί για πρώτη φορά στις 2 Ιανουαρίου 1903 και, όπως μας πληροφορεί ο διευθυντής του περιοδικού που έμελλε να γίνει το μαχητικότερο έντυπο του δημοτικισμού, το όνομα Νουμάς δεν έχει καμία συμβολική σημασία και δεν πρέπει να συσχετίζεται ούτε με τον ομώνυμο βασιλιά και νομοθέτη της Ρώμης ούτε με τον ήρωα του Αλφόνς Ντωντέ, τον Νουμά ΡουμεστάνΔ. 'Οταν αργότερα τον ρωτούν για την επιλογή του, ο Δημήτρης Ταγκόπουλος απαντά πως ήταν ένας πρώτης τάξεως τίτλος για εφημερίδα γιατί ήταν μια λέξη δισύλλαβη, τονιζόταν στη λήγουσα κι είχε και τελικό σίγμα''». Βλ. [http://www.komvos.edu.gr/glwssa/Odigos/thema_d2/d_2_k10.htm Σταυρίδη-Πατρικίου Ρ. 1999. ''Γλώσσα, Εκπαίδευση και Πολιτική''. Αθήνα: Ολκός, 135-140].</ref>, κυκλοφόρησε από το [[1903]] και έδωσε αγώναέγραφε γιαστην τη

Δηµοτική, καθιερώνοντάς τη σε όλες του τις στήλες τη δηµοτική. Αυτός ήταν και ο κυριότερος λόγος για τον οποίο διακρινόταν από κάθε άλλο έντυπο και τα κείµενα λογίων που υποστήριζαν τη Δηµοτική χωρίς ωστόσο να γράφουν σε αυτήν. Δεχόταν συνεργασίες όποιων έγραφαν στη δηµοτική και το οπλοστάσιό του δεν αποτελούσαν µόνο θεωρητικά επιχειρήµατα αλλά και διακωµωδήσεις και σκωπτικά σχόλια κατά των αντιπάλων. Στην περίοδο 1919 - 20 διατέλεσε αρχισυντάκτης του περιοδικού ο [[ποίηση|ποιητής]] και [[μετάφραση|μεταφραστής]] Κλέανδρος Λάκωνας. Δημοσίευσε ως Κ. Καρθαίος πολλές μεταφράσεις του, αλλά και ποιήματα, διηγήματα και σημειώματα για την ευρωπαϊκή κυρίως λογοτεχνική κίνηση, στην οποία ήταν ιδιαίτερα ενημερωμένος.