Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 7483140 από τον 94.66.59.82 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
μ →Επιβολή δικτατορίας: αφαίρεση της φράσης «κήρυξαν την ένωση της νήσου», διότι αυτό δεν συνέβη. Διόρθωση της φράσης «επιχείρησαν να ανατρέψουν τον πρόεδρο» με τη διατύπωση: «ανέτρεψαν», διότι ανέτρεψαν, κι όχι επιχείρησαν να ανατρέψουν. |
||
Γραμμή 180:
Η [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967| πρώτη κυβέρνηση]] μετά την επικράτηση του κινήματος περιλάμβανε δικαστικούς, τεχνοκράτες και ελάχιστους στρατιωτικούς. Ωστόσο, η ουσιαστική εξουσία ανήκε στους γενικούς γραμματείς των υπουργείων οι οποίοι προέρχονταν από το περιβάλλον των πραξικοπηματιών. Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό η 14μελής «Επαναστατική Επιτροπή», την οποία αποτελούσαν οι συνταγματάρχες πρωτεργάτες του πραξικοπήματος, ασκούσε τον έλεγχο της κυβέρνησης και έπαιρνε τις βασικές αποφάσεις. Το «Επαναστατικό Συμβούλιο» με 41 μέλη, που αποτελούνταν από αξιωματικούς από το βαθμό του λοχαγού έως το βαθμό του συνταγματάρχη λειτουργούσε ως ένα είδος στρατιωτικής βουλής. Τα δύο αυτά όργανα λειτούργησαν ελάχιστα, καθώς ο Παπαδόπουλος σταδιακά εξουδετέρωσε όλα τα κορυφαία στελέχη της χούντας πυροδοτώντας συνεχώς έριδες μεταξύ των ομάδων που έλεγχε ο καθένας από αυτούς. Μέχρι τα τέλη του 1968 η συλλογική διακυβέρνηση είχε μετατραπεί σε δικτατορία του ενός ανδρός, του Παπαδόπουλου.<ref>[[#Κάτρης|Κάτρης]], σελίδες 300–304.</ref> Το Δεκέμβριο του 1967 ο βασιλιάς Κωνσταντίνος [[Αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου|επιχείρησε ανεπιτυχώς να τους ανατρέψει]], αρνήθηκε να συνεχίσει να συνεργάζεται μαζί τους και αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία.
Το Νοέμβριο του 1973, ομάδα σκληροπυρηνικών αξιωματικών με επικεφαλής το Δημήτριο Ιωαννίδη, οι οποίοι ήταν αντίθετοι με την [[Σχέδιο φιλελευθεροποίησης (Χούντα)|απόπειρα φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος]], ανέτρεψαν και έθεσαν σε κατ' οίκον περιορισμό τον Παπαδόπουλο. Στις 15 Ιουλίου 1974
== Δικαστική διερεύνηση ==
|