Λύκειο του Βουκουρεστίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 48:
==Οι γλωσσικές διαμάχες στο Λύκειο του Βουκουρεστίου==
O [[Δημήτριος Καταρτζής]], Φαναριώτης λόγιος που έζησε στο Βουκουρέστι ως Μέγας Κλουτζιάρης (δικαστής) και αργότερα Μέγας Λογοθέτης, θεωρείται σήμερα μία από τις σημαντικότερες μορφές του νεοελληνικού διαφωτισμού. Υπήρξε θιασώτης της φυσικής, καθομιλουμένης νέας ελληνικής, και ασκούσε μεγάλη επιρροή στην Αυλή του Βουκουρεστίου. Το 1789 σε επιστολή του προς τον επί 12/ετία σχολάρχη της Ακαδημίας του Βουκουρεστίου, τον αρχαϊστή [[Λάμπρος Φωτιάδης | Λάμπρο Φωτιάδη]] <ref>Δημήτριος Σχινάς, Ερμής ο Λόγιος, 15 Μαρτίου 1811, σελ.83-84.</ref>, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «''κανένας άλλος δεν έχ’ εξουσία να δώσει σε μια λέξι το πάθος οπού δεν έχει σ’ αυτή το στόμα του λαού…''». Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι διενέξεις των λογίων του Βουκουρεστίου επί του [[Γλωσσικό ζήτημα | γλωσσικού ζητήματος]].
Στις 15 Οκτωβρίου 1810, στη 2η συνέλευση της Φιλολογικής Εταιρείας του Βουκουρεστίου, συζητήθηκε το γλωσσικό ζήτημα με αφορμή τις απόψεις του μητροπολίτη Ιγνατίου υπέρ της διδασκαλίας της νεώτερης ελληνικής γλώσσας στο Λύκειο. Ο μητροπολίτης Ιγνάτιος, αναμορφώνοντας το πρόγραμμα των μαθημάτων του Λυκείου είχε δώσει έμφαση στις θετικές επιστήμες με αποτέλεσμα να ελαττωθεί το πρόγραμμα που αφορούσε τα κλασικά μαθήματα. Το γεγονός αναζωπύρωσε τις διενέξεις των λογίων επί το [[Γλωσσικό ζήτημα | γλωσσικού ζητήματος]], που είχαν ξεκινήσει από την εποχή του Δημητρίου Καταρτζή και του αρχαϊστή Λάμπρου Φωτιάδη. Ο [[Νεόφυτος Δούκας]], δάσκαλος στην Ακαδημία του Βουκουρεστίου, δεινός φιλόλογος και αντικοραϊστής, άσκησε δριμύτατη κριτική στις γλωσσικές επιλογές του Ιγνατίου, που εκφράσθηκαν και στο ερώτημά του προς τον Μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας: «''Τι ποτ’ αν είη τοις Έλλησιν ενδοξότερον ή την των προγόνων γλώσσαν ακεραίαν αναλαβείν;''» Η επιμονή αυτή του Νεόφυτου Δούκα είχε ως αποτέλεσμα την απόπειρα εναντίον της ζωής του.
Γραμμή 54:
==Οι διδάσκαλοι του Γένους==
Στην Ακαδημία του Βουκουρεστίου, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, δίδαξαν Έλληνες λόγιοι, πολλοί από τους οποίους δικαίως μπορούν να χαρακτηρισθούν ως διδάσκαλοι του Γένους, καθώς προσπάθησαν και σε μεγάλο βαθμό πέτυχαν να μορφώσουν τους Έλληνες στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και μετέπειτα. Σ’αυτούς συγκαταλέγονται οι πρώτοι διδάξαντες στην Ακαδημία από το τέλος του 17ου αιώνα, όπως ο Σεβαστός Κυμινήτης και ο διαδοχός του ο Κύπριος Λάμπρος Πορφυρόπουλος, ο οποίος είχε προσλάβει ως βοηθό του τον Γεώργιο Τραπεζούντιο- Χρυσόγονο. Τη σκυτάλη παρέλαβαν τον 18ο αιώνα ο [[Ιώσηπος Μοισιόδακας]], ο [[Μανασσής Ηλιάδης]], ο [[Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης]], ο [[Γρηγόριος Κωνσταντάς]], ο [[Βενιαμίν ο Λέσβιος]], ο [[Δωρόθεος Πρώιος]]
==Παραπομπές==
<references />
| |||