Ούστασε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λέξη ''ustaša'' (πληθυντικός: ''ustaše'') προέρχεται από το αμετάβατο ρήμα ''ustati'' (''εξεγείρομαι''). Η «Pučki-ustaša» (Γερμανικά: ''Landsturm'') ήταν στρατιωτική τάξη της Αυτοκρατορικής Κροατικής Εθνοφυλακής (1868-1918). Ο ίδιος όρος ήταν το όνομα των κροατικών τρίτης κατηγορίας συνταγμάτων πεζικού (γερμανικά: ''Landsturm regiments'') κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918<ref>See: hr:Pučki-ustaše</ref>. Μια άλλη παραλλαγή της λέξης ''ustati'' είναι το ''ustanik'' (πληθυντικός: ''ustanici'') που σημαίνει αντάρτες ή επαναστάτες. Το όνομα ''ustaša'' δεν είχε φασιστικές συνειρμούς κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας καθώς ο όρος ''ustat'' χρησιμοποιήθηκε στην [[Ερζεγοβίνη]] για να χαρακτηρίσει τους αντάρτες της εκεί εξέγερσης του 1875. Το πλήρες αρχικό όνομα της οργάνωσης εμφανίστηκε τον Απρίλιο του 1931 ως ''Ustaša – Hrvatska revolucionarna organizacija'' ή UHRO (ΟυστάσαΟύστασα - Κροατική Επαναστατική Οργάνωση). Το 1933 μετονομάστηκε σε ''Ustaša - Hrvatski revolucionarni pokret'' (ΟυστάσαΟύστασα - Κροατικό Επαναστατικό Κίνημα), όνομα που διατηρούσε μέχρι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο <ref>Ladislaus Hory und Martin Broszat. Der kroatische Ustascha-Staat, Deutsche Verlag-Anstalt, Stuttgart, 2. Auflage 1965, pp. 13–38, 75–80. (in German)</ref>.

Ο Μίροσλαβ Φιλίποβιτς ήταν Φραγκισκανός μοναχός (από το μοναστήρι Πετρίτσεβατς), που φέρεται να εντάχθηκε στην Ούστασε ως στρατιωτικός εφημέριος και στις 7 Φεβρουαρίου 1942 συμμετείχε στη σφαγή περίπου 2730 Σέρβων των γειτονικών χωριών, συμπεριλαμβανομένων περίπου 500 παιδιών. Φέρεται στη συνέχεια να απολύθηκε από το μοναχικό τάγμα του και να αποσχηματίστηκε, παρόλο που φορούσε το ιερατικό του ένδυμα όταν απαγχονίστηκε για [[Έγκλημα πολέμου|εγκλήματα πολέμου]]. Έγινε Φρούραρχος του στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γιασένοβατς, όπου του δόθηκε το προσωνύμιο «Fra Sotona» (Πατέρας Σατανάς) από τους Κροάτες συντρόφους του. Ο υπουργός Εξωτερικών της Κροατίας Μλάντεν Λόρκοβιτς το διατύπωσε ως εξής: «''Στην Κροατία μπορούμε να βρούμε λίγους πραγματικούς Σέρβους. Η πλειοψηφία των ΠραβοοσλάβωνΠραβοσλάβων (Ορθόδοξων) είναι στην πραγματικότητα Κροάτες που αναγκάστηκαν από ξένους εισβολείς να δεχτούν την πίστη των άπιστων. Τώρα είναι καθήκον μας να τα επαναφέρουμε στη Ρωμαιοκαθολική κοινότητα.»''<ref>Berenbaum, Michael (editor), A Mosaic of Victims. Non-Jews Persecuted and Murdered by the Nazis, NYU Press, pp. 74–79 (1 March 1992); ISBN 0814711758/ISBN 978-0814711750</ref>

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το κίνημα των Ούστασε χωρίστηκε σε διάφορες οργανώσεις και δεν υπάρχει επί του παρόντος κανένα πολιτικό ή παραστρατιωτικό κίνημα που να υποστηρίζει την κληρονομιά του ως «διάδοχό του». Ο όρος «ούστασεΟύστασε» χρησιμοποιείται σήμερα υβριστικά για τον κροατικό υπερεθνικισμό. Χρησιμοποιείται επίσης μερικές φορές μεταξύ των Σέρβων για να περιγράψει τη σερβοφοβία ή γενικότερα να αμαυρώσει τους πολιτικούς αντιπάλους. Όταν η κυριαρχία του [[Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς]] έφτανε στο τέλος του, ορισμένοι διαδηλωτές τον ονόμαζαν «ΟύστασεΟύστασα».<ref>Regional Express, prosvjedi-operacija-nije-uspjela-pacijent-je-umro "Prosvjedi- Operacija nije uspjela, pacijent je umro", regionalexpress.hr; accessed 25 August 2016.(in Croatian)</ref>