Κυπριακό (ζήτημα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Kotsolis (συζήτηση | συνεισφορές)
Kotsolis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 56:
 
===Ένοπλος αντιαποικιακός αγώνας (1955-59)===
Το [[1955]] ξεκίνησε ένοπλος αγώνας κατά της Βρετανικής Κατοχής του νησιού από τους Ελληνοκύπριους κατοίκους υπό την ηγεσία της οργάνωσης [[ΕΟΚΑ]] με εντεταλμένο αρχηγό τον Κύπριο απόστρατο αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού [[Γεώργιος Γρίβας|Γεώργιο Γρίβα]] ή «Διγενή», η οποία έθετε ως στόχο την ενσωμάτωση της Κύπρου στο ελληνικό κράτος (''«[[Ένωσις]]»''). Οι Τουρκοκύπριοι, μην επιθυμώντας την [[Ένωσις|Ένωση]] του νησιού με την Ελλάδα, τάχθηκαν κατά της αυτοδιάθεσης (που θα οδηγούσε στην προσάρτηση του νησιού στην Ελλάδα) και συντάχθηκαν με τους Άγγλους. Η βρετανική πολιτική εκμεταλλεύτηκε το γεγονός και ο πρωθυπουργός [[Άντονι Ήντεν]] παρότρυνε τον τουρκικό παράγοντα να εμπλακεί στο ζήτημα του μέλλοντος της Κύπρου<ref>Γ. Κληρίδης, ''Η κατάθεσή μου'', τ. 1, Λευκωσία 1988, σ. 38, 349. Στον ίδιο, σ. 44 αναφέρεται ότι ο [[Φ. Ρ. Ζορλού]], υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας κατά τα [[Σεπτεμβριανά]], επικαλέστηκε στη μετέπειτα δίκη του ότι την ανάγκη αντίδρασης των Τούρκων την υπέδειξαν στην Κυβέρνηση [[Αντνάν Μεντερές|Μεντερές]] οι Βρετανοί, οι οποίοι επίσης έκαναν σαφές ότι προτιμούσαν τη διχοτόμηση της Κύπρου από την ένωση με την Ελλάδα, αν τελικά αναγκάζονταν να αποσυρθούν από την Κύπρο.</ref>. Έτσι η Τουρκία, επικαλούμενη την προστασία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, πέτυχε να καταστεί ισότιμος συνομιλητής για τη διευθέτηση του προβλήματος επιδιώκοντας να αποτρέψει την ένωση και τη συνακόλουθη επέκταση της ελληνικής επικράτειας στα νότια θαλάσσια σύνορά της<ref>G.D. Camp, "Greek-Turkish Conflict over Cyprus", ''Political Science Quarterly'' 95, 1980, σ. 46.</ref>. Ήδη από το 1956, η Βρετανική Κυβέρνηση άρχισε να συζητά για χωριστή αυτοδιάθεση των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, ελπίζοντας να αποτρέψει την ένωση με την Ελλάδα<ref>Γ. Κληρίδης, ''Η κατάθεσή μου'', τ. 1, Λευκωσία 1988, σ. 42.</ref>. Όταν άρχισε να διαγράφεται η πιθανότητα ανεξαρτητοποίησης, οι Τουρκοκύπριοι προέβαλαν το αίτημα για διαίρεση του νησιού σε δύο κράτη (''«taksim»'', διχοτόμηση) και η νέα Βρετανική Κυβέρνηση του [[Χάρολντ Μακμίλαν]] από τον Ιανουάριο του 1957 άρχισε να προετοιμάζει τη διχοτόμηση επιδιώκοντας ουσιαστικά να αναγκάσει τους Ελληνοκυπρίους να εγκαταλείψουν τουτο αίτημα για αυτοδιάθεση<ref>Γ. Κληρίδης, ''Η κατάθεσή μου'', τ. 1, Λευκωσία 1988, σ. 47.</ref>. Το 1955 ο [[Φαζίλ Κιουτσούκ]] είχε ιδρύσει το κόμμα «Η Κύπρος είναι Τουρκική» στην Κύπρο.
[[File:Fazil Kucuk's plan of division in 1957.png|thumb|350px|"Taksim" Χάρτης της διαίρεσης του νησιού όπως το εισηγήθηκε ο Τούρκος ηγέτης [[Φαζίλ Κιουτσούκ]] στο βιβλίο του το 1957 "The Cyprus Question – A Permanent Solution" (Το Κυπριακό Ζήτημα – Μια μόνιμη Λύση), στο οποίο αποτυπώνονται καθαρά οι σκέψεις και οι προσανατολισμοί του προς διχοτομηση της νήσου κατά μήκος του 35ου παραλλήλου.]]