Πλείσταρχος (γιος του Αντίπατρου): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αναφέρεται για πρώτη φορά το 313 πΧ: όταν ο Κάσσανδρος επέστρεψε για την άμυνα της Μακεδονίας, τον άφησε ως διοικητή της Χαλκίδας για να εμποδίσει τον [[Πτολεμαίος (Στρατηγός)|Πτολεμαίο]], στρατηγό τού [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονου του Μονόφθαλμου]]. Πάλι το 302 πΧ, όταν σχηματίστηκε γενική συμμαχία εναντίον τού Αντίγονου, ο Πλείσταρχος εστάλη μπροστά από τον αδελφό του, με έναν στρατό 12.000 πεζών και 500 ίππων, για να ενωθούν με τον [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχο]] στην Ασία.

 

 

Ο Ελλήσποντος όμως και ο Βόσπορος κατεχόταν από τον [[Δημήτριος Α΄ της Μακεδονίας|Δημήτριο Πολιορκητή]], γιο τού Αντιόχου, έτσι ο Πλείσταρχος προσπάθησε να μεταφέρει τον στρατό του από την Οδησσό (νυν Βάρνα) κατ' ευθείαν στην Ηράκλεια Ποντική. Έχασε όμως το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτών κατά τη μεταφορά: μερικοί πιάστηκαν από τα εχθρικά πλοία, ενώ άλλοι απωλέσθηκαν σε καταιγίδα, στην οποία ο Πλείσταρχος μόλις απέφυγε το ναυάγιο. Παρά την ατυχία αυτή, φαίνεται, πως πρόσφερε αρκετή υπηρεσία στη συμμαχία, διότι μετά τη μάχη της Ιψού το 301 πΧ, τού έδωσαν την Κιλικία να την κυβερνήσει ανεξάρτητα. Αυτό πάντως δεν κράτησε πολύ, καθώς το επόμενο έτος τον εκδίωξε ο Δημήτριος, σχεδόν χωρίς αντίσταση.