Αλέξανδρος Λυκουρέζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τη δεκαετία του 1950 ασχολήθηκε με την [[ξιφασκία]], στην οποία μάλιστα αναδείχθηκε [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ξιφασκίας ανδρών-γυναικών|πανελληνιονίκης το 1955]] στο ξίφος μονομαχίας, καθώς και με την κολύμβηση στον Παναθηναϊκό.<ref name="tovima">Λένα Παπαδημητρίου [http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=695421 «Αλέξανδρος Λυκουρέζος: ''Είμαστε όλοι εν δυνάμει εγκληματίες'']» (συνέντευξη), εφ. ''[[Το Βήμα]]'' (20 Απριλίου 2015, ένθετο BHMAgazino). Ανακτήθηκε στις 20.08.2017.</ref> Ιδιώτευσε ως δικηγόρος αναλαμβάνοντας το δικηγορικό γραφείο που είχε ιδρύσει ο παππούς του το 1910. Με την εγκαθίδρυση της [[Στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967-1974)|Χούντας των Συνταγματαρχών]] διέφυγε στο εξωτερικό με την τότε συζυγό του, από όπου επέστρεψε το 1974.<ref name="Marina"/> Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους ήταν ο πρώτος που κατέθεσε μήνυση κατά των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 επί εσχάτη προδοσία.<ref name="tovima"/>

 

Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συμμετείχε στη δίκη των μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης «[[Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη|17 Νοέμβρη]]» ως συνήγορος του [[Βαρδής Βαρδινογιάννης|Βαρδή Βαρδινογιάννη]] και των οικογενειών των επιχειρηματιών [[Αλέξανδρος Αθανασιάδης|Αλεξάνδρου Αθανασιάδη]] και [[Δημήτριος Αγγελόπουλος|Δημήτρη Αγγελόπουλου]] για το μέρος του κατηγορητηρίου που αφορούσε την απόπειρα δολοφονίας κατά του πρώτου και τις δολοφονίες των άλλων δύο. Ήταν επίσης συνήγορος του αστυνομικού Αθανασίου Μελίστα στη δίκη για την δολοφονία του 15χρονου [[Μιχάλης Καλτεζάς|Μιχάλη Καλτεζά]], του [[Γιώργος Κοσκωτάς|Γιώργου Κοσκωτά]] στο [[Σκάνδαλο Κοσκωτά|ομώνυμο σκάνδαλο]], ενώ είναι συνήγορος της εταιρείας [[Siemens]] στην υπόθεση του [[Σκάνδαλο Siemens στην Ελλάδα|ομωνύμου σκανδάλου]].<ref name="epae"/> Το 1999 προσέφυγε μαζί με εκατοντάδες άλλους Έλληνες, μεταξύ των οποίων και ο [[Μίκης Θεοδωράκης]] στο [[Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο]] της [[Χάγη]]ς κατά του [[ΝΑΤΟ]] για τους [[Νατοϊκοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας|εκτεταμένους βομβαρδισμούς με βόμβες διασποράς στην Γιουγκοσλαβία]].<ref name="tovima"/>

 

Ασχολήθηκε με την πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]] στο [[Νομός Μεσσηνίας|Νομό Μεσσηνίας]] με την [[Ένωση Κέντρου]], αποτυγχάνοντας όμως να εκλεγεί.<ref name="tovima"/> Πολιτεύθηκε πάλι χωρίς επιτυχία στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977|βουλευτικές εκλογές του 1977]], ενώ το 1978 προσχώρησε στη [[Νέα Δημοκρατία]], στην οποία εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.<ref name="epae"/> Κατά την περίοδο της κυβερνήσεως Ράλλη ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2000|εθνικές εκλογές του 2000]] εξελέγη βουλευτής στην [[Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών|Α' Αθηνών]] με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας.<ref name="hellenicparliament">[http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=eec8706c-01fd-49d1-b13f-f0c3e3996c6f «Κοινοβουλευτική θητεία: Λυκουρέζος Παυσανία Αλέξανδρος»]. Ιστοσελίδα της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]]. Ανακτήθηκε στις 21.08.2017</ref> Το 2003 και μετά την εφαρμογή στο πλαίσιο της [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Συνταγματικής]] Αναθεώρησης του 2001<ref>[https://www.e-nomothesia.gr/syntagma/psephisma-2001.html Συνταγματική Αναθεώρηση 2001]</ref> του τροποποιημένου άρθρου 57, που αφορά το [[Επαγγελματικό ασυμβίβαστο βουλευτών]], παραιτήθηκε της βουλευτικής του έδρας, επιλέγοντας να συνεχίσει να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|εκλογές του 2004]] συμπεριλήφθηκε στην δέκατη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Στις 14 Ιανουαρίου του 2005 εξελέγη πρόεδρος της [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών|Ε.Π.Α.Ε.]], θέση από την οποία παραιτήθηκε έναν χρόνο αργότερα.<ref name="epae"/>

 

== Προσωπική ζωή ==