Δημήτριος Γαλανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1793, ο Γαλανός αναχώρησε για την πόλη του Βαρανάσι.{{fn|6}} Στο [[Μπεναρές]] σύμβουλος και μέντοράς του ήταν ο Μούνσι (γραμματέας) του βασιλέα Σιτάλ Πρασάντ Σινχ.{{fn|7}} Με τη βοήθεια και καθοδήγηση του τελευταίου σύντομα έγινε γνώστης της «γλώσσας των θεών», όπως αποκαλούνταν τα σανσκριτικά. Δάσκαλός του υπήρξε ο Κανταρντάσα του Καζί, της πόλης των Βραχμάνων, τον οποίο ο Γαλανός αναφέρει σε μια σύντομη σημείωση, στο χειρόγραφό της μετάφρασης της ''[[Μπαγκαβάντ Γκίτα]]'' και ο Σίβα Ράμα, τον οποίο αναφέρει στη διαθήκη του.

Ο χαρακτήρας, η συμπεριφορά και διάφορα περιστατικά από τη ζωή του Γαλανού στο Μπεναρές καταγράφονται στις ''Αφηγήσεις ενός ταξιδιού στις άνω επαρχίες'', του επίσκοπου Χέμπερ, που γράφτηκε το 1824. Σημειώνει ο Χέμπερ για τον Γαλανό, χωρίς να αναφέρει το όνομά του: «Ανάμεσά τους [δηλ. τους Ευρωπαίους που ζουν στα Βαρανάζι] υπάρχει και ένας Έλληνας, καλά εκπαιδευμένος με καλούς τρόπους που ζει εδώ πολλά χρόνια, με δικούς του πόρους και μελετά τα Σανσκριτικά. Άκουσα πολλά για αυτόν στο Αλλαχαμπάντ, για το μυστήριο του χαρακτήρα και της κατάστασής του. Είναι πολύ καλός γνώστης της αρχαίας γλώσσας της χώρας του και μιλά καλά τα Αγγλικά, τα [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]] και τα [[Ιταλική γλώσσα|Ιταλικά]]. Οι τρόποι του είναι τρόποι ευγενούς και επικοινωνεί ελάχιστα με τους Άγγλους, ενώ αντίθετα φαίνεται να γνωρίζει καλά τις πριγκιπικές οικογένειες των [[Ινδουϊσμός|Ινδουϊστών]]. Η κυβέρνηση τον αντιμετώπιζε στην αρχή με καχυποψία, αλλά δεν υπήρξε κάτι μεμπτό στη συμπεριφορά του που να επιβεβαιώνει τις υποψίες τους. Είναι τόσο λίγοι οι Ευρωπαίοι που μένουν στην Ινδία, ώστε φαίνεται παράξενο το γεγονός ότι επιλέγει να μείνει κανείς εδώ με τη θέλησή του, μόνο και μόνο από την αγάπη του για τη σανσκριτική λογοτεχνία, όταν μάλιστα δε φαίνεται να παράγει κάποιο έργο επί του θέματος.»{{fn|8}}